Examining Prime Numbers/Components of Diophantine D(∓3) Sets

Yıl 2025, Cilt: 8 Sayı: 2, 566 - 579, 12.03.2025

Özen Özer

https://doi.org/10.47495/okufbed.1535231

Öz

Mathematicians have long been interested in Diophantine sets. They have good ways to analyze the calculations and results. The aim of this paper is to explore the enigmatic world of diophantine D( ∓3) set shapes, revealing a new emphasis on its complex specifications and deep correlations. The Diophantine D( ∓3) sets, defined as integer values in this work, represent significant domain ripe for examinations. Our study analyzes these sets in detail, ignoring their cardinals, and aims to reveal hidden patterns and unique characteristics. By scrutinizing their structure, our intention is to reveal the high mathematics content of these collections. In our discussion we highlight basic principles of basic algebraic number theory, invoking the law of quadratic reciprocity, Diophantine equations, and the enduring grace of major mathematicians like Gauss, Dirichlet and Fermat. These tools and logic serve as viewers of our discussion, ultimately Diophantine provides a deeper appreciation of the concepts in the D( ∓3) sets and their importance in the broader mathematical terrain.

Anahtar Kelimeler

Diophantine Equations, Sylvester’s result and Equivalence, Gauss’ and Eisenstein’s Lemma, Quadratic Reciprocity Law, Modular Computation and Diophantine Sets, Legendre Symbol and Quadratic Remainders.

Diophantine D(∓3) Kümelerinin Asal Sayılarını/Bileşenlerini İnceleme

Öz

Matematikçiler uzun zamandır Diophantine kümeleriyle ilgilenmektedir. Hesaplamaları ve sonuçları analiz etmek için iyi yollara sahiptirler. Bu makalenin amacı, Diophantine D(∓3) küme şekillerinin gizemli dünyasını keşfetmek ve onun karmaşık özelliklerine ve derin ilişkilerine yeni bir vurgu yapmaktır. Bu çalışmada tam sayı değerleri cinsinden tanımlanan Diophantine D(∓3) kümeleri, incelemeler için önemli bir alanı temsil eder. Çalışmamız, bu kümeleri ayrıntılı bir şekilde analiz ederek kardinal sayılarını göz ardı etmekte ve gizli kalıpları ile benzersiz özellikleri ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Bu tip kümelerin yapılarını inceleyerek, bu tarz çalışmaların yüksek matematik içeriğini ortaya çıkarmak hedeflenir. Tartışmamızda, temel cebirsel sayı teorisinin temel prensiplerini vurguluyor, ikinci dereceden karşılıklılık yasasını, Diophantine denklemlerini ve Gauss, Dirichlet ve Fermat gibi önemli matematikçilerin kalıcı çalımalarını öne çıkarıyoruz. Bu araçlar ve mantık, çalışmaya hizmet ederek nihayetinde Diophantine D(∓3) kümelerindeki kavramların ve daha geniş matematiksel alandaki önemlerinin daha derin bir şekilde anlaşılmasını sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Diophantine Denklemleri, Sylvester, Gauss’un ve Eisenstein’in Lemması, İkinci Dereceden Karşılıklılık Yasası, Modüler Hesaplama ve Diophantine Kümeleri, Legendre Sembolü ve İkinci Dereceden Kalanlar.

Kaynakça

• Apostol TM. Introduction to analytic number theory. Springer, 1976.
• Baumgart O. The quadratic reciprocity law: A collection of classical proofs. Springer. International Publishing, 2015.
• Cox D. A. Primes of the Form x2 + ny2: Fermat, Class Field Theory and Complex Multiplication. Wiley, 2013.
• Duke W., Hopkins K. Quadratic reciprocity in a finite group. Amer. Math. Monthly 2005; 112: 251–256.
• Gauss CF. Disquisitiones arithmeticae (A. A. Clarke, Trans.). New Haven, Yale University Press, 1996.
• Gopalan MA., Vidhyalaksfmi S., Özer Ö. A collection of pellian equation (Solutions and Properties). Akinik Publications, New Delhi, India 2018.
• Grosswald E. Topics from the Theory of Numbers (2nd ed.). Birkhäuser, 1984.
• Hardy GH., Wright EM. An ıntroduction to the theory of numbers. Oxford University Press, 2008.
• Ireland K., Rosen M. A classical ıntroduction to modern number theory. Springer, 2013.
• Kuroki A., Katayama SI. A variation of Takagi’s proof for quadratic reciprocity laws of Jacobi symbols. J. Math. Tokushima Univ. 2009; 43: 9–23.
• Nathanson, MB. Additive number theory: Inverse Problems and the Geometry of Sumsets. Springer, 2010.
• Niven I., Zuckerman HS., Montgomery HL. An ıntroduction to the theory of numbers (5th ed.). Wiley, 2008.
• Özer Ö. On the some nonextandable regular P-2 sets. Malaysian Journal of Mathematical Science (MJMS) 2018; 12(2): 255–266.
• Özer Ö. Some results on the extensions of special diophantine D(s) sets from single to triples. Egyptian Computer Science Journal 2022; 46(2): 90-99.
• Özer Ö. A note on the some specific diophantine D(s) property from triple to quadruple. Egyptian Computer Science Journal 2022; 46(2): 100-112.
• Özer Ö. Some notes on the extendibility of an especial family of diophantine P2 pairs. Journal of Advanced Mathematics and Mathematics Education 2023; 6(2): 1-7.
• Rødseth ØJ. A note on Brown and Shiue’s paper on a remark related to the Frobenius problem. Fibonacci Quart. 1994; 32: 407–408.
• Schering E. Zur Theorie der quadratischen Reste, Acta Math. 1882; 1: 153–170; Werke II, 1986; 69–86.
• Serre JP. A course in arithmetic. Springer, 1996.
• Shafarevich IR. Basic algebraic geometry 1: Varieties in projective space. Springer,2013.
• Sylvester JJ. On subinvariants, i.e. semi-invariants to binary quantics of an unlimited order. Amer. J. Math. 1882; 5: 79–136.
• Sylvester JJ. Problem 7382. Mathematical Questions, with their Solutions, from the Educational Times 41, 1884; 21.
• Tripathi A. The number of solutions to ax + by = n, Fibonacci Quart. 2000; 38: 290–293.
• Zolotarev G. Nouvelle d´emonstration de la loi de r´eciprocit´e de Legendre. Nouvelles, Annales de Math´ematiques 1872; 11: 354–362.