Probation in the Context of Stigmatization Approach and Restorative Justice

Yıl 2023, , 9 - 19, 30.06.2023

Hilal Soysal Bulgurcu

https://doi.org/10.58632/olgusos.1241831

Cited By: 1

Öz

It is very difficult to understand the factors that cause crime and to control successful crime. Due to the dynamic and complex structure of the crime, many criminological and sociological approaches have been developed for the solution of crime. From these approaches, the theory of stigmatization claims that official sanctions strengthen as a cause of stigmatization rather than deterrence of future guilty behaviors and proposes a restrictive justice approach in the fight against crime. In particular, John Braithwaite, one of the theorists of stamping, put forward the re -integrative embarrassment approach, and this theory was very effective in the development of repairing justice. In this article, some approaches and practices, which stigmatization theorists propose that the theorists propose that they may be effective in reducing the negative effects of stigmatization or at least. In this study, it is aimed to discuss the potential of preventing stigmatization, embarrassment and re -integration into society within the framework of the re -integration approach that Braithwaite claims that embarrassment can be used positively in the fight against crime in the context of repairing justice. Ultimately, it was concluded that the application of probation practices to compensate for the damage given to the society seems to be in accordance with the objectives of restorative justice and had significant potential to prevent the negative attitudes against the crime.

Anahtar Kelimeler

Crime, Stigmatization, Reintegrative Shaming, Restorative Justice, Probation

Damgalama Yaklaşımı ve Onarıcı Adalet Bağlamında Denetimli Serbestlik

Öz

Suça neden olan etkenleri anlamak ve başarılı suç kontrolünü sağlamak oldukça güçtür. Suçun dinamik ve karmaşık yapısı nedeniyle suçu önleme çözümüne yönelik birçok kriminolojik ve sosyolojik yaklaşım geliştirilmiştir. Bu yaklaşımlardan damgalama kuramı, resmi yaptırımların gelecekteki suçlu davranışları caydırmak yerine damgalamaya neden olarak güçlendirdiğini iddia etmekte ve suçla mücadelede onarıcı adalet yaklaşımını önermektedir. Özellikle damgalama teorisyenlerinden John Braithwaite yeniden bütünleştirici utandırma yaklaşımını ortaya atmış ve bu teori onarıcı adalet anlayışının gelişiminde oldukça etkili olmuştur. Bu makalede damgalama teorisyenlerinin suçluluğu veya en azından damgalamanın olumsuz etkilerini azaltmada etkili olabileceğini önerdiği bazı yaklaşımlar ve uygulamalar ele alınmıştır. Bu çalışmada onarıcı adalet bağlamında Braithwaite’in suçla mücadelede utandırmanın gücünden olumlu yönde faydalanılabileceğini öne sürdüğü yeniden bütünleştirici utandırma yaklaşımı çerçevesinde denetimli serbestliğin damgalanmayı önleme, utandırma gücü ve topluma yeniden entegre etme potansiyelini tartışmak amaçlanmıştır. Nihayetinde denetimli serbestlik uygulamalarının, topluma verilen zararı telafi etme fırsatı vermesinin onarıcı adaletin hedeflerine uygun göründüğü ve suç işleyene karşı gösterilen olumsuz tutumları önleme konusunda önemli potansiyele sahip olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Suç, Damgalama, Yeniden Bütünleştirici Utandırma, Onarıcı Adalet, Denetimli Serbestlik, Stigmatization, Reintegrative Shaming, Restorative Justice, Probation

Kaynakça

• Akyüz, E. (2019). Türkiye’de Suç Sosyolojisi Açısından Denetimli Serbestlik Uygulaması ve Sosyal Uyum, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Ashworth, A. (2001). Is Restorative Justice the Way Forward for Criminal Justice?, Current Legal Problems, 54(1), 347-376.
• Aydoğan, R. (2018). Cezaevi Sonrası Denetimli Serbestlik Sürecindeki Hükümlülerin Suç, Damga ve Sosyal Dışlanma Bağlamında İncelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Braithwaite, J. (1998). Restorative Justice. M. Tonry (Ed), The Handbook of Crime and Punishment in (323-344), Oxford: Oxford University Press.
• Braithwaite, J. (2006). Crime, Shame and Reintegration, 16th Edition (First Published 1989), New York: Cambridge University Press.
• Becker, H. S. (2017). Hariciler (Outsiders) - Bir Sapkınlık Sosyolojisi Çalışması, 3. Baskı (Orijinal Baskı 1963), (Ş. Geniş, L. Ünsaldı Çev.) Ankara: Heretik Yayınları.
• Bilgiç, Ş. (2012). Hapsedilme, İyileştirme ve Yeniden Suç İşleme, Ankara: Vadi Yayınları. Council of Europe (2018). Commentary to Recommendation CM/Rec(2018)8 of the Committee of Ministers to Member States Concerning Restorative Justice in Criminal Matters. 3 October.
• Demez, G., Kart, E., Timurturkan, M., Ertan, C. Cankurtaran, S. & Aktin, S. (2017). Denetimli Serbestlikte Yeniden Sosyalleşme: Suç ve Dezavantajlılığın Sosyolojisi, İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
• Denetimli Serbestlik Hizmetleri Yönetmeliği (2013), Resmi Gazete (Sayı 28578), 5 Mart. Erişim Adresi: https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2013/03/20130305-7.htm
• Denetimli Serbestlik Hizmetleri Yönetmeliği (2021). Resmi Gazete (Sayı 31655), 10 Kasım. Erişim Adresi: https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2021/11/20211110-1.htm
• Dolu, O. (2015). Suç Teorileri: Teori, Araştırma ve Uygulamada Kriminoloji, Ankara: Global Politika ve Strateji Yayınları.
• Duman, R. (2019). Denetimli Serbestlik Sisteminde Eğitim ve İyileştirme Faaliyetlerinin Etkinliği: Giresun Örneği, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Fidan, N. D. (2016). Denetimli Serbestlik Sisteminin Toplumsal Uyum Sürecine Etkisi: Bolu Örneği, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Gendrea, P., Goggin, C. & Cullen, F. T. (1999). The Effects of Prison Sentences on Recidivism. Canada: Public Works and Government Services.
• Harris, N. (2006). Reintegrative Shaming, Shame, and Criminal Justice, Journal of Social Issues, 62, 327-346.
• Karp, D. R. (2008). Shame and Criminal Justice, Center for Communitarian Policy Studies, George Washington University.
• Kızmaz, Z. (2006). Cezaevi Müdavimleri: İnatçı Suçlular, Ankara: Orion Yayınevi.
• Kim, H. J. & Gerber, J. (2012), The Effectiveness of Reintegrative Shaming and Restorative Justice Conferences: Focusing on Juvenile Offenders’ Perceptions in Australian Reintegrative Shaming Experiments, International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 56(7), 1063–1079.
• Latimer, J., Dowden, C. & Muise, D. (2005). The Effectiveness of Restorative Justice Practices: A Meta-Analysis, The Prison Journal, 85(2), 127-144.
• Lemert, E. M. (1951). Social Pathology, A Systematic Approach to the Theory of Sociopthic Behavior, New York: Mc Graw-Hill Book Company. INC.
• Lemert, E. M. (1967). Human Deviance, Social Problems and Social Control, Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
• Lilly, J. R., Cullen, F. T. & Ball, R. A. (1995). Criminological Theory: Context and Consequences, Thousand Oaks. CA: Sage Publications.
• Marder, L. D. (2020). Building Restorative Probation Service, HM Inspectorate of Probation, Academic Insights. June.
• Marshall, T. F. (1999). Restorative Justice: An Overview, London: Research Development and Statistics Directorate.
• McGarrell, E. F. (2001). Restorative Justice Conferences As an Early Response to Young Offenders, DC: U.S. Department of Justice, Office of Juvenile Justice and Delinquency Prevention, Washington: Juvenile Justice Bulletin.
• Murphy, K. & Harris, N. (2007). Shaming, Shame and Recidivism: A Test of Reintegrative Shaming Theory in the White-Collar Crime Context, British Journal of Criminology, 47, 900-917.
• Nugent, W. R., Williams, M. & Umbreit, M. S. (2004). Participation in Victim-Offender Mediation and the Prevalence of Subsequent Delinquent Behavior: A Meta-Analysis, Research on Social Work Practice, 14(6), 408-416.
• Nursal, N. & Ataç, S. (2006). Denetimli Serbestlik ve Yardım Sistemi (Probation), Ankara: Yetkin Yayınları.
• Paparozzi, M. & Gendreau, P. (2005). An İntensive Supervision Program That Worked: Service Delivery, Professional Orientation, and Organizational Supportiveness, The Prison Journal, 85(4), 445-466.
• Rodriguez, N. (2007). Restorative Justice at Work: Examining the Impact of Restorative Justice Resolutions on Juvenile Recidivism, Crime & Delinquency, 53(3): 355-379.
• Rogers, R. & Miller, H. V. (2019). Restorative Justice, M. Deflem (Ed). The Handbook of Social Control in (167-180). John Wiley & Sons.
• Restorative Justice Council (RJC) (2015). Restorative Justice in Community Rehabilitation Companies and the National Probation Service, Information Pack March.
• Sherman, L. W., Strang, H. & Woods, D. J. (2000). Recidivism Patterns in the Canberra Reintegrative Shaming Experiments (RISE), Center for Restorative Justice, Research School of Social Sciences, Australian National University.
• Siegel, L. J. (2011). Criminology: The Core, Fourth Edition, USA: Wadsworth Cengage Learning.
• Tannenbaum, F. (1963). Crime and The Community, (First Published 1938), New York: Colombia University Press.
• Thomsen, E. (2020). Restorative Justice: Implications of Categorization For Reintegration Into Society, Bachelor Thesis, Degree of Bachelor of Arts in Psychology. University of Regina.
• Tyler, T. R., Sherman, L., Strang, H., Barnes, G. C. & Woods, D. (2007). Reintegrative Shaming, Procedural Justice, and Recidivism: The Engagement of Offenders’ Psychological Mechanism in the Canberra RISE Drinking-and-Driving Experiment, Law and Society Review, 41, 553-585.
• United Nations Office on Drugs and Crime (2006). Handbook on Restorative Justice Programmes, Criminal Justice Handbook Series, New York: United Nations.
• URL-1: Denetimli Serbestlik Daire Başkanlığı. https://cte-ds.adalet.gov.tr/kamu-yararina-calisma. Erişim Tarihi: 20.06.2022.
• URL-2: Denetimli Serbestlik Daire Başkanlığı. https://cte-ds.adalet.gov.tr/denge_46708. Erişim Tarihi: 25.01.2023.
• Yalçın, H. (2017). Denetimli Serbestlikten Yararlanan Kişilerin Toplumsal Uyum Süreçleri (Isparta Örneği), Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yavuz, H. A. (2011). Ceza Adalet Sisteminde Denetimli Serbestlik, Yayımlanmış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Zortman, J. S., Powersa, T., Hiestera, M., Klunka, F. R. & Antonio, M. E. (2016). Evaluating Reentry Programming in Pennsylvania’s Board of Probation & Parole: An Assessment of Offenders’ Perceptions and Recidivism Outcomes. Journal of Offender Rehabilitation, 55(6), 419–442.
• Woolford, A. & Nelund, A. (2020). The Politics of Restorative Justice: A Critical Introduction, Second Edition, United States of America: Lynne Rienner Publishers.