Türkiye’de Faaliyet Gösteren Bankaların İnsan Kaynakları Uygulamaları ve Kullanılan Motivasyon Araçları

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 1, 13 - 34, 31.07.2020

Hüseyin Yılmaz

Öz

Bu çalışma Türkiye’de faaliyet gösteren bankaların insan kaynakları uygulamalarının belirlenmesine yöneliktir. Çalışma, bir nitel araştırma yöntemi olan belge incelemesi türündedir. Çalışmada Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu tarafından listelenen Türkiye’de faaliyet gösteren mevduat bankalarının insan kaynakları uygulamaları ele alınmıştır. Araştırmanın örneklemi internet siteleri üzerinden insan kaynakları uygulamalarına ulaşılabilen 28 bankadan oluşmaktadır. Çalışmada bankaların insan kaynakları uygulamaları rastlanma sıklığına göre sıralanmıştır. İnsan kaynakları uygulamaları bakımından değerlendirilen bankalarda 12 farklı uygulamaya rastlanmıştır. Nitel araştırma bulgularına göre mevduat bankalarının çok büyük bir bölümünün insan kaynakları eğitimi, çalışanlara kariyer fırsatları sunma, misyon vurgusuna sahip olma ve çalışanların yenilikçilik ve yaratıcılık düzeylerini artırma gibi insan kaynakları uygulamalarına yönelik çalışmalar yaptıkları görülmektedir. Bununla birlikte oryantasyon programları uygulama, örgüt içi iletişimin kalitesi ve çalışan sesi ile aile dostu uygulamalara örneklem dahilindeki bankaların çok azında rastlanmıştır.

Anahtar Kelimeler

İnsan kaynakları uygulamaları, Bankalar, Nitel araştırma

Kaynakça

• Akın, M. (2019). En değerli markalara sahip işletmelerin insan kaynakları uygulamaları. Uluslararası Ekonomi İşletme ve Politika Dergisi, 3(1), 37-48.
• Bakan, İ., Doğan, İ. F. ve Kıllı, M. (2013). Ar-Ge faaliyetlerinde insan kaynaklarının önemi. Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, 36, 1-15.
• Balay, R. (2017). Yönetimde Yaratıcılık. H. B. Memduhoğlu ve K. Yılmaz (Ed.), Yönetimde Yeni Yaklaşımlar (73-99). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Barutçugil, İ. (2004). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayınları.
• Bukaliya, R. (2012). The potential benefits and challenges of internship programmes in an odl institution: A case for the zimbabwe open university. International Journal on New Trends in Education and Their Implications, 3(1), 118-133.
• Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri. M. Bütün ve S.B. Demir, (Çev. Ed.) İstanbul: Siyasal Kitapevi.
• Creswell, J. W. (2017). Araştırma deseni. S. B. Demir (Çev. Ed.) Ankara: Eğiten Kitap
• Avşar, N. ve Çarıkçı, İ. (2005). Kamu kesimi yöneticilerinde cinsiyet rolü algılamalarının aile dostu düzenleme ve politikalara etkileri. Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(1), 65-78.
• Deniz, M. (2007). İnsan kaynaklarının bir fonksiyonu olarak örgütsel kariyer yönetimi ve bir uygulama. Social Sciences, 2(2), 101-119.
• Ekmekci, Ö. T. (2018). Türk Bankacılık Sektöründe İnsan Kaynakları Uygulamaları Üzerine Nitel Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(2), 684-719.
• Gizir, S. (2007). Üniversitelerde örgüt kültürü ve örgüt-içi iletişim üzerine bir derleme çalışması. Educational Administration: Theory and Practice, 50, 247-268.
• Gurteen, D. (1998). Knowledge, creativity and innovation. Journal of Knowledge Management, 2(1), 5-13.
• Güney, S. (2014). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Karcıoğlu, F., Timuroğlu, M. K. ve Çınar, O. (2009). Örgütsel iletişim ve iş tatmini ilişkisi bir uygulama. Yönetim, 20(63), 59-76.
• Muslu, Ş. (2014). Örgütlerde Misyon ve Vizyon Kavramlarının Önemi. Hak İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 3(5), 150-171.
• Şahin A. ve Kartal B. (2011). Pazarlama Araştırması. İstanbul: Lisans Yayıncılık.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Ünler, E., Çalışkan, S. ve Durmaz, V. B. (2015), “Ses veriyorum ama güvende miyim? Yönetici tutumunun çalışan sesine etkisi”, Gaziosmanpaşa Üniversitesi 3. Örgütsel Davranış Kongresi, 6-7 Kasım, Tokat, 66-70.