Öz
Sağlık ombudsmanlığı, son 20-30 yılda ortaya çıkmış bir kavramdır. Bazı
Avrupa ülkelerinde ve Amerika Birleşik Devletleri’nde, hasta haklarını korumak
amacıyla giderek yaygınlaşmaktadır. Hastaların şikâyetlerine cevap vermek için
kurulmuş olup, amaç kamuya sağlık hizmetleri sunumunu daha nitelikli ve sağlık çalışanlarını
daha sorumlu hale getirmektir. Sağlık Ombudsmanı tarafından yapılan tavsiyeler
doğrultusunda sağlık hizmetlerinin kalitesinen sürekli artırılması ve sağlık çalışanlarının
kamuya karşı daha bilinçli ve sorumlu hale gelmesi mümkün olur. Birçok ülkedeki
sağlık ombudsmanı uygulamaları, yetkileri ve konumu bakımından farklıdır. Çoğu
sağlık ombudsmanı sadece hastalar ve sağlık kurumları arasında arabuluculuk
yapsa da, bazılarının soruşturma yapma gibi güçleri de vardır. Sağlık
ombudsmanlarının sadece bir bölümü merkezi bir yapıya sahipken, bazıları yerel
ve bazıları da kurumsal düzeydedir. Bu makale, sağlık ombudsmanın tanımı, rolü,
özellikleri ve bazı ülke uygulamalarının, literatür bilgileri eşliğinde ele
alınması amacıyla gerçekleştirilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- AVŞAR, Zakir. (2012). Ombudsman: İyi Yönetilen Türkiye İçin Kamu Hakemi, Hayat, İstanbul. BAKER, N.R., Jablonski, R.A. ve Moss, J.A. (2014). A Nurse Developed Toolkit For Long-Term Care Ombudsmen, Geriatric Nursing, 35(2), 111-3. BLOEMEN, E.M., Rosen, T., Clark, S., Nash, D. Ve Mielenz, T.J. (2015). Trends in Reporting of Abuse and Neglect to Long Term Care Ombudsmen: Data from the National Ombudsman Reporting System from 2006 to 2013, Geriatric Nursing, 36(4),281-3. FALLBERG, L. ve Mackenney, S. (2003). Patient Ombudsmen in Seven European Countries: An Effective Way to İmplement Patients' Rights?, European Journal of Health Law, 10, 343-357. HASTA HAKLARI İSTATİSTİKLERİ 2005-2014. http://www.saglik.gov.tr/Hastahaklari/belge/1-39073/hasta-haklari.html, Erişim tarihi 22.09.2016. HASTA HAKLARI YÖNETMELİĞİ (1998). Resmi Gazete 23420, 01.08.1998. HEALY, J. ve Walton, M, (2016). Health Ombudsmen in Polycentric Regulatory Fields: England, New Zealand, and Australia, Australian Journal of Public Administration, Early View, Version of Record online: 6 MAR 2016. HUBER, R., Borders, K., Netting, F.E. ve Nelson, H.W. (2001). Data From Long-Term Care Ombudsman Programs in Six States—The İmplications of Collecting Resident Demographics, The Gerontologist, 41,61–68. MOK, E.A., Gostin, L.O., Das Gupta, M. ve Levin, M. (2010). Implementing Public Health Regulations in Developing Countries: Lessons from the OECD Countries, Journal of Law, Medicine & Ethics, 38(3), 508-19. SABİM. sabim.saglik.gov.tr/ , Erişim tarihi 22.09.2016. SAĞLIK BAKANLIĞI HASTA BAŞVURU BİLDİRİM SİSTEMİ. https://hastahaklari.saglik.gov.tr/ , Erişim tarihi 22.09.2016. SHELLEY, G.K., Castro, C. ve Cron, S.G. (2015). Utilizing Online Tools to İncrease Volunteer Ombudsmen Presence in Long-Term Care, Geriatric Nursing, 36(1), 52-6. SİLVA, R.C.C., Pedroso, M.C. ve Zucchi, P. (2014). Ombudsmen in Health Care: Case Study of A Municipal Health Ombudsman, Rev Saude Publica, 48(1),134- 41. T.C. Kamu Denetçiliği Kurumu 2015 Yıllık Raporu. http://www.ombudsman.gov.tr/contents/files/2015%20yillik%20rapor%20.pdf, Erişim tarihi 22.09.2016. TİNGLE, J. (2015). Parliamentary and Health Service Ombudsman: Addressing The Failings, British Journal of Nursing, 24(10),542-3. WİSE, J.(2015). More Complaints Should Be Resolved Locally, Says Health Ombudsman, BMJ 2015;351:h5636.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | 2017 Yılı 6. Sayı |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2017 |
| Kabul Tarihi | 15 Mayıs 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |