MEŞRUİYETİ BESLEYEN KAYNAKLARDAN BİRİ OLARAK YÖNETİŞİM: TÜRKİYE ÖZELİNDE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2024, Sayı: 21, 181 - 207, 16.01.2025

Sadegül Durgun

https://doi.org/10.32002/ombudsmanakademik.1492558

Öz

Bu çalışmanın amacı yönetimin meşruiyeti ile yönetişim yaklaşımı arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Bu doğrultuda çalışmanın hipotezi yönetişim düzeyi arttıkça yönetimin meşruiyetinin de artacağıdır. Literatüre bakıldığında yönetişim ile meşruiyet arasındaki olumlu ilişki çeşitli çalışmalarda ortaya konulmuştur. Bu çalışmada da Türkiye özelindeki durum araştırılmaktadır. Bu kapsamda Dünya Bankası tarafından yayımlanan yönetişim endeksi ve Barış Fonu (The Fund for Peace-FFP) tarafından yayımlanan Kırılgan Devletler Endekslerinden (Fragile State Index-FSI) faydalanılarak Türkiye’ye ilişkin meşruiyet ve yönetişim verileri elde edilmiştir. Elde edilen verilere SPSS programı ile Pearson ve Spearman korelasyon analizleri yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda yönetişim ve meşruiyet arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğu bulgulanmıştır. Yani yönetişim düzeyinin artması yönetimin meşruiyetini de artırmaktadır. Bu doğrultuda ülkede yönetişim düzeyini artırmaya yönelik olarak özellikle bilgi ve iletişim teknolojilerinden daha etkili bir şekilde faydalanılarak katılım, şeffaflık ve hesap verebilirlik gibi ilkelerin güçlendirilmesi, kent konseyleri gibi özellikle yerel düzeyde yönetişimi güçlendiren uygulamaların etkili hale getirilmesi, sıfır bürokrasi planları gibi uygulamaların hayata geçirilmesi ve çoğaltılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Meşruiyet, Yönetişim, Türkiye, Yönetişim Endeksi, Kırılgan Devletler Endeksi

Governance as a Source of Legitimacy: A Research in Türkiye

Öz

The aim of this study is to reveal the relationship between the legitimacy of government and the governance approach. In this direction, the hypothesis of the study is that as the level of governance increases, the legitimacy of goverment will also increase. In the literature, the relationship between governance and legitimacy has been revealed in various studies. This study investigates the situation in Türkiye. In this context, governance and legitimacy data on Türkiye were obtained by utilizing the World Bank and Fragile States Indexes. Pearson and Spearman Correlation analyses were conducted with the SPSS program. As a result of the analysis, it was found that there is a positive relationship between governance and legitimacy. In other words, the increase in the level of governance increases the legitimacy of the government. In this direction, it is recommended to strengthen principles such as participation, transparency and accountability by making more effective use of information and communication technologies, and to increase the number of practices such as city councils that strengthen governance especially at the local level.

Anahtar Kelimeler

Legitimacy, Governance, Türkiye, Governance Index, Fragile State Index

Kaynakça

• ALTUN, Atilla ve İbrahim Mazman (2020). Osmanlı İmparatorluğundan Türkiye Cumhuriyeti’ne İktidarların Meşruiyet Kaynakları. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 465-482.
• BIERMANN, Frank ve Aarti Gupta (2011). “Accountability And Legitimacy in Earth System Governance: A Research Framework”, Ecological economics, Cilt: 70 Sayı: 11, ss. 1856-1864.
• BİLGİÇ, Muhammed Habib ve Enes Sezer (2023). “Otoriter Rejimlerde Meşruiyet Araçları”, Anadolu Strateji Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 2, ss. 1-9.
• BRANDI, C. (2019). Club Governance And Legitimacy: The Perspective of Old And Rising Powers On The G7 And The G20. South African Journal of International Affairs, 26(4), 685-702.
• BRESSERS, Hans T. ve Stefan M. Kuks (2003). “What Does Governance Mean?”, In Achieving Sustainable Development, The Challenge Of Governance Across Social Scales, ss. 65-88, Praeger.
• CLEMENTS, Kevin P. (2014). “What is Legitimacy And Why Does It Matter For Peace”, Accord: An International Review of Peace Initiatives, Cilt: 25, ss. 13-17.
• CESUR, Abdülkadir (2018). Yönetişim Perspektifinden Kent Konseylerinin Kent Yönetimindeki Rolü ve İşlevselliği. Journal of International Social Research, 11(55).
• ÇELİK, Metin (2013). “Avrupa Birliği’nde Yaşanan Meşruiyet Krizi”, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: 15, Sayı: 2, ss. 151-190.
• ÇETİN, Halis (2003a). “Siyasetin Evrensel Sorunu: İktidarın Meşrutiyeti-Meşrutiyetin İktidarı”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Cilt: 58, Sayı: 3, ss. 61-88.
• ÇETİN, Halis (2003b). “Demokratik Meşruiyet Versus Karizmatik Meşruiyet”, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 27, Sayı: 1, ss. 91-108.
• ÇETİNKAYA, M. Buhari (2013). “Hukuksal ve Siyasal Açıdan Meşruiyet”, Genç Hukukçular Hukuk Okumaları Birikimler III, 2. Baskı, İstanbul.
• ÇUKURÇAYIR, Mehmet Akif, H. Tuğba Eroğlu ve Hayriye Sağır (2015). Yerel Yönetişim, Katılım ve Kent Konseyleri. Yerel Politikalar, (1).
• DURGUN, Sadegül ve Ahmet Hamdi Aydın (2019). “Türkiye’nin Yönetişim Performansına İlişkin Bir Değerlendirme”, The Journal of Social Sciences, Cilt: 43, ss. 538-550.
• DURGUN, Sadegül ve İbrahim Ethem Taş (2022). “Türkiye’de Yönetişimin İzini Aramak”, Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 3, ss. 569-587.
• DUYVESTEYN, Isabella (2017). Rebels & Legitimacy; An Introduction. In Rebels and Legitimacy. Routledge.
• ESPİNOSA, Vıctor I. ve Antonia Pino (2024). E-Government as a Development Strategy: The Case of Estonia. International Journal of Public Administration, 1-14.
• FUKUYAMA, Francis (2016). “Governance: What Do We Know, And How Do We Know İt?”, Annual Review of Political Science, Cilt: 19, ss. 89-105.
• GEGEZ, A. Ercan (2010). Pazarlama Araştırmaları. 3. Baskı, Beta Yayıncılık, İstanbul.
• GEMİCİ, Eser (2023). Cumhuriyetin 100. Yılında Kamu Güvenliğinin Dinamikleri: Katılım ve Yönetişim. Kent Akademisi, 16 (Türkiye Cumhuriyeti’nin 100. Yılı Özel Sayısı| Special Issue for the 100th Anniversary of the Republic of Türkiye), 1-18.
• GUIMARAES, Tomas Aquino, Guarıdo Edson Ronaldo Guarido ve Bruno Batista de Carvalho Luz (2021). Courts As Organizations: Governance And Legitimacy. BAR-Brazilian Administration Review, 17(4), e200032.
• GÜNEŞ, Ümran (2018). Türkiye’de İnsan Haklarının Korunmasına İlişkin Ulusal İnsan Hakları Kurumları: Kamu Denetçiliği Kurumu ve Türkiye İnsan Hakları ve Eşitlik Kurumu. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(1), 165-186.
• HUANG, Min-Hua, Yu-tzung Chang ve Yun-han Chu (2008). Identifying Sources Of Democratic Legitimacy: A Multilevel Analysis. Electoral Studies, 27(1), 45-62.
• HURD, Ian (1999). “Legitimacy And Authority in International Politics”, International Organization, Cilt: 53, Sayı: 2, ss. 379-408.
• JESSOP, Bob (2002). Governance and Meta-Governance in The Face Of Complexity: On The roles of requisite variety, reflexive observation, and romantic irony in participatory governance. In Participatory Governance in Multi-Level Context: Concepts And Experience (pp. 33-58). Wiesbaden: VS Verlag für Sozialwissenschaften.
• KOPPELL, Jonathan G. (2010). World Rule: Accountability, Legitimacy, And The Design Of Global Governance, University of Chicago Press.
• KEOHANE, Robert O. (2007, February). Governance and Legitimacy. In Keynote Speech Held at the Opening Conference of the Research Center (SFB) (Vol. 700).
• LEMOS, Maria Carmen ve Arun Agrawal (2006). “Environmental Governance”, Annual Review Environment Resources, Cilt: 31, ss. 297-325.
• KAUFMANN, Daniel, Aart Kraay ve Massimo Mastruzzi (2011). “The Worldwide Governance Indicators: Methodology And Analytical Issues”, Hague Journal On The Rule Of Law, Cilt: 3, Sayı: 2, ss. 220-246.
• MALKOÇ, Enver Sinan (2017). “Siyasi Yönetimde Meşruiyet Sorunu”, Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 7, Sayı: 15, ss. 85-97.
• MONK, Ashby (2009). “Recasting The Sovereign Wealth Fund Debate: Trust, Legitimacy, And Governance”, New Political Economy, Cilt: 14, Sayı: 4, ss. 451-468.
• ÖNCEL, Muhammed Asım (2024). Türkiye’de Çok Partili Yaşama Geçişte Kamusal Alanın Dönüşümü. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (48), 96-112.
• ÖZDEMİR, Gürbüz (2014). “Weberyan Anlamda Türklerde Otorite ve Meşruiyet İlişkisi (15. Yüzyıl Osmanlı Dönemine Kadar), Akademik İncelemeler Dergisi, Cilt: 9, Sayı: 2, ss. 69-90.
• PETER, Fabıenne (2020). The Grounds Of Political Legitimacy. Journal of the American Philosophical Association, 6(3), 372-390.
• ROSE‐ACKERMAN, Susan (2017). “What Does “Governance” Mean?”, Governance, Cilt: 30, Sayı: 1, ss. 23-27.
• SANCAR, Mithat (2003). “Değişen Egemenlik Sürecinde Meşruiyet Sorunu ve Anayasal Düzen”, Anayasa Yargısı, Cilt: 19, Sayı: 1.
• SATIR, Mehmet Emin (2018). “Siyasal Meşruiyetin Sağlanmasında Medyanın Rolü Üzerine Bir Değerlendirme”, Türkiye İletişim Araştırmaları Dergisi, Özel Sayı, ss. 115-128.
• SMITH, Lauren ve Christine Woods (2015). Stakeholder Engagement in The Social Entrepreneurship Process: Identity, Governance And Legitimacy. Journal of Social Entrepreneurship, 6(2), 186-217.
• STILLMAN, Peter G. (1974). “The Concept Of Legitimacy”, Polity, Cilt: 7, Sayı: 1, ss. 32-56.
• SUCHMAN, Mark C. (1995). Managing Legitimacy: Strategic And Institutional Approaches. Academy Of Management Review, 20(3), 571-610.
• SUDDABY, Roy, Alex Bitektine ve Pactrick Haack (2017). “Legitimacy”, Academy of Management Annals, Cilt: 11, Sayı: 1, ss. 451-478.
• VAN KERSBERGEN, Kees ve Frans Van Waarden (2004). ‘Governance’as A Bridge Between Disciplines: Cross-Disciplinary Inspiration Regarding Shifts In Governance And Problems Of Governability, Accountability And Legitimacy. In European Corporate Governance, Routledge, ss. 64-80.
• VARDAR, Senem Ö. ve Mert S. Şen (2024). Çevre Hakkının İnsan Hakları Kapsamında Değerlendirilmesi ve Türkiye’de Çevre Hakkına Dair Deneyimin İncelenmesi. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 11(3), 1-33.
• WALTERS, William (2004). Some critical notes on “governance”. Studies in Political Economy, 73(1), 27-46.
• WILLIAM Walters (2004). “Some Critical Notes on “Governance”, Studies in Political Economy, Cilt: 73, Sayı:1, ss. 27-46.
• https://www.worldbank.org/en/publication/worldwide-governance-indicators, (Erişim Tarihi 14.05.2024).
• https://fragilestatesindex.org/methodology/, (Erişim Tarihi: 14.05.2024).
• https://fragilestatesindex.org/indicators/p1/, (Erişim Tarihi: 14.05.2024).