Öz
Türk eğitim sisteminde öğrenciler ortaöğretim düzeyine gelindiğinde dallara ayrılmak durumunda kalmaktadırlar. Yani, bu basamakta çeşitli programların oluşturulması ile bir yatay düzenleme mevcuttur. Bu programlar mesleki, teknik ve genel liseler olmak üzere üç türlüdür. Kuramsal olarak durum böyle olsa bile, bazı ortaokulların liselere bitişik olması nedeniyle öğrencilerinin bir kısmının dallara ayrılması ilkokuldan sonra ortaokula girerken yani daha erken bir yaşta gerçekleşmektedir. Millî Eğitim Temel Kanunu’nun ilgili maddeleri [23-28) dallara ayrılma ya da yönelmenin öğrencilerin ilgi, istidat ve kabiliyetleri doğrultusunda yapılacağını belirtmektedir. Burada sorun farklı yetenek ve ilgileri olan öğrencilerin gereksinmelerine uyacak programlara yönelip yönelmedikleridir, Bu süreçte yardımcı olabilecek rehberlik ve psikolojik danışma servisleri ise daha çok liselerde kurulmuştur. Yani, öğrenciler bu servislerin hizmetlerinden kendileri yöneldikten sonra yararlanabilmektedirler.
Kaynakça
- AYTAÇ, Kemal. Avrupa Okul Sistemlerinin Demokratlaştırılması (Üçüncü Baskı). Ankara: A.Ü, Eğitim Bilimleri Fak. Yay. No, 143, 1985.
- ÇERİ, Equal Educational Oportunity: A Statement of the Problem with Special Reference to Recurrent Education. Paris: OECD. 1973.
- ÇAVDAR, Tevfik ve ark., Yüksek Öğretime Başvuran Öğrenciler. Ankara: DPT Yayını No. 1496-SPD 291, 1975.
- DPT, Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, 1985-1989, Ankara: DPT Yayını No. 1974, 19B5.
- FİDAN, Nurettin. Eğitimde Yeni Kavramlar ve İlkeler, Ankara: Rehber Dağıtım 1977.
- HUSEN, Torsten. Social Backqround and Educational Career, Paris: OE,CD, 1972,
- KABADAYI, Reşide « Inequal Opportunités of Access to Universty Education in Turkey «Paris: UNESCO, IIEP, 1976. (Terminal Paper).
- KUZGUN, Yıldız. «Temel Eğitimde Öğrencileri Mesleğe Yöneltme Sorunları ve Rehberlik, Temel Eğitim Sorunları. Ankara: TED Yayınları, 1981.
- TEZCAN, Mahmut. Eğitim Sosyolojisi Kuram ve Sorunlar. (3. Baskı). Ankara : Çağ Matbaası, 1984.
Öz
Kaynakça
- AYTAÇ, Kemal. Avrupa Okul Sistemlerinin Demokratlaştırılması (Üçüncü Baskı). Ankara: A.Ü, Eğitim Bilimleri Fak. Yay. No, 143, 1985.
- ÇERİ, Equal Educational Oportunity: A Statement of the Problem with Special Reference to Recurrent Education. Paris: OECD. 1973.
- ÇAVDAR, Tevfik ve ark., Yüksek Öğretime Başvuran Öğrenciler. Ankara: DPT Yayını No. 1496-SPD 291, 1975.
- DPT, Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, 1985-1989, Ankara: DPT Yayını No. 1974, 19B5.
- FİDAN, Nurettin. Eğitimde Yeni Kavramlar ve İlkeler, Ankara: Rehber Dağıtım 1977.
- HUSEN, Torsten. Social Backqround and Educational Career, Paris: OE,CD, 1972,
- KABADAYI, Reşide « Inequal Opportunités of Access to Universty Education in Turkey «Paris: UNESCO, IIEP, 1976. (Terminal Paper).
- KUZGUN, Yıldız. «Temel Eğitimde Öğrencileri Mesleğe Yöneltme Sorunları ve Rehberlik, Temel Eğitim Sorunları. Ankara: TED Yayınları, 1981.
- TEZCAN, Mahmut. Eğitim Sosyolojisi Kuram ve Sorunlar. (3. Baskı). Ankara : Çağ Matbaası, 1984.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
| Bölüm | İçindekiler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Kasım 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 1991 Cilt: 6 Sayı: 1 |