Religious Education in the Family in the Light of Developmen-tal Features of Child and Communicational Principles

Yıl 2006, Cilt: 22 Sayı: 22, 179 - 203, 01.05.2006

Ayşegül Yiğit

Öz

The future of a strong society mostly depends on the family struc-ture, the relationships among the members of the family, and the bringing up of the children. A sound development of children re-quires equally their satisfying of developmental needs and abilities. In this context, the tendency of believing in and devotion to an Al-mighty Being is an innate character in all human beings, thus this innate need should be cultivated and based properly from the pe-riod of childhood. The parent is not only responsible for meeting the biological, psy-chological, social and emotional needs of children, but also respon-sible for meeting their children’s’ religious needs. However, in or-der to give a sound religious education to children, every parent should take into consideration the developmental features of child-ren and communicational skills with their children. As such, par-ents should prepare for their children into the adult religious life. Achieving this ideal religious education in the period of childhood depends on the relationships in family based on love, trust and to-lerance, the balanced and consistent attitudes of parents, and the correct understanding of discipline. Otherwise, other kinds of me-thods and disciplines used by parents such as coercion, inconsis-tent behavior, or indiscipline may cause children to have a negative attitude toward religion in the future.

Anahtar Kelimeler

Religious education, children, developmental process, com-municational skills, religious attitudes.

Çocuğun Gelişim Özellikleri Ve İletişim İlkeleri Doğrultusunda Ailede Din Eğitimi

Öz

Güçlü bir toplumun geleceği, önemli ölçüde ailenin yapısına, aile bireyleri arasındaki ilişkilerin niteliğine ve çocukların yetiştirilme tarzına bağlıdır. Çocuğun sağlıklı bir biçimde gelişimi ise, tüm gelişimsel ihtiyaçlarının ve kabiliyetlerinin dengeli bir şekilde tatminini gerektirir. Bu bağlamda, yüce bir yaratıcıya inanma ve bağlanma eğilimi de tüm insanlarda doğuştan getirilen bir özelliktir ve bu nedenle çocukluk döneminden itibaren sağlam bir şekilde temellendirilmeli ve eğitilmelidir. Aile; yalnızca çocuğun biyolojik, psikolojik, sosyal ve duygusal ihtiyaçlarını karşılamakla sorumlu olmayıp, aynı zamanda onun dinsel ihtiyaçlarını da tatmin etmekle görevlidir. Bunu yaparken, çocuğa sağlıklı bir din eğitimi vermek için, onun gelişimsel özelliklerini ve onlarla iletişim kurma becerilerini göz önünde bulundurmalı ve böylece çocuklarını yetişkin dini yaşamına hazırlamalıdır. Bu ideal din eğitiminin çocukluk döneminde başarıya ulaşması, sevgi, güven ve hoşgörü temeline dayanan aile içi ilişkilere, ailelerin dengeli ve istikrarlı tutumlarına ve doğru bir disiplin anlayışına bağlıdır. Aksi takdirde, aile tarafından baskı, tutarsız davranış veya disiplinsizlik şeklinde uygulanabilecek diğer yöntem ve disiplin türleri, çocuğun gelecekte dine karşı olumsuz bir tutum geliştirmesine sebep olabilir.

Anahtar Kelimeler

Din eğitimi, çocuk, gelişimsel süreç, iletişimsel beceriler, dini tutumlar