‘Alı B.Ahmad Al-Hiti And His Work Al-Saif Al-Batır

Yıl 2003, Cilt: 14 Sayı: 14-15, 311 - 322, 01.06.2003

Cenksu Üçer

Öz

This study is about ‘Alı b. Ahmad al-Hiti, one of the Ottoman scholars lived in 16. and 17. centuries, and his work al-Saif al-Batır. In this study, his life, scientific carrier and works were examined. Al-Hiti, who was a linguist ( lughavi ), teologian and lawyer ( faqih ), was an “imam” at Husayn Mosque in Cairo. Al-Saif al-Batır that is one of the history of islamic sects’ books, consists of an introduction and five chapters. In introduction, the purpose of the book is explained; in the first chapter, graces of al-sahaba are described; in the second chapter, the authenticity of Abu Bakr, ‘Umar, ‘Uthman, Alı and Hasan are defended; in the third chapter, the approaches of Şi’a and Rafızıds toward Ali’s chaliphate are established and criticised; in the fourth chapter, some views of Şi’a and Rafızıds about different subjects are described; in the fifth chapter the war against them, taking their goods and properties in hand and taking their womans and children as prisoner of war are put forward.

Anahtar Kelimeler

-

Ali B. Ahmed El-Hîtî ve Es-Seyfü’l-Bâtir Adlı Eseri Üzerine

Öz

Çalışmamız 16.-17. yüzyıl Osmanlı alimlerinden biri olan Ali b. Ahmed el-Hîtî ve es-Seyfü’l-Bâtir adlı eseri hakkındadır. Bu çalışmada Hîtî’nin hayatı, ilmi şahsiyeti ve eserleri konu edilmiştir. Kaynaklarda dilci, kelamcı ve fakih olduğu bildirilen Hîtî, Kahire’de Hüseyin camisinin imamlığını yapmıştır. Mezhepler Tarihi alanında yazdığı es-Seyfü’l-Bâtir adlı eseri bir mukaddime ve beş bölümden oluşmaktadır. Yazar mukaddimede eserini yazma sebebini açıklamakta, birinci bölümde sahabenin faziletlerini anlatmakta, ikinci bölümde dört halifenin ve Hz.Hasan’ın hilafetlerini delillendirmekte, üçüncü bölümde Şîî ve Râfizîler’in Hz. Ali’nin hilafeti hakkında ileri sürdükleri birtakım iddiaları sıralayıp bu iddialara cevap vermekte, dördüncü bölümde Şîî ve Râfizîler’in bazı görüşlerini ele alıp değerlendirmekte ve beşinci bölümde de Şîî ve Râfizîler’in kafir olduklarını, kendileriyle savaşmanın, mallarına el konulmasının, kadın ve çocuklarının esir alınmasının gerekli olduğunu ileri sürmektedir. Dolayısıyla bu kitap 1. Ahmed’in Şîî ve Râfizîler (Safevîler)’e savaş ilan etmesine yönelik bir “fetva” kitabı mahiyetindedir.

Anahtar Kelimeler

-