Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Analysis of a Papyrus Fragment Attributed to Dāwūd b. al-Ḥusayn al-Umawī (d. 135/752)

Yıl 2019, Sayı: 47, 123 - 136, 16.12.2019
https://doi.org/10.17120/omuifd.616840

Öz

Some of the
hadith papyruses have become a subject of study in parallel with the increase
in studies relating to papyruses. We have already reviewed the papyrus belongs
to ʿAli b. Maʿbed al-Misrī (d. 218/833) and find out that they exist in
available hadith books. Along the same line, in this study, we studied on a
papyrus fragment that is in the Austrian National Library and considered belong
to 2nd-3rd centuries A.H. Hadiths in the related fragment are grounded on Dāwūd
b. al-Ḥusayn al-Umawī (d. 135/752). In various topics five hadiths which are
narrated by the way of Dāwūd b. al-Ḥusayn
ʿIkrima Ibn Abbās are read in this fragment
that may be a part of a hadith page. We have concluded at the end of our
research that related hadiths recorded by Ibrāhīm b. Muḥammad b. Abū Yaḥyā (d.
184/800). However, we cannot determine whether this fragment belongs to a page
of him or was copied from the original. For our findings, all of the hadiths in
the fragment are acquirable in different hadith books. Accordingly, it has been
confirmed that currently available hadith books had an authentic original in
2nd-3rd centuries A.H.

Kaynakça

  • Abbott, Nabia. Studies in Arabic literary papyri: Qur’anic commentary and tradition. Chicago: The University of Chicago, 1967.
  • ʿAbdallāh b. al-Mubārak. Abū ʿAbd al-Raḥmān al-Marwazī. Kitāb al-Jihâd, ed. Nezīh Hammād. Tunis: Dâr Tūnisiyya, 1972.
  • ʿAbd al-Razzāḳ, Abū Bekr b. Hammām es-Sanʿānī. al-Muṣannaf. ed. Habīb al-Rahmân el-Aʿzamī. Beirut: al-Maktab al-Islāmī, 1983.
  • Abu’l-ʿArab, Muḥammad b. Aḥmad b. Tamīm al-Ifrīkī al-Tamīmī. al-Miḥan. ed. ʿUmar Sulaymān al-ʿUqaylī. Riyad: Dâr al-ʿUlūm, 1984.
  • Akgün, Hüseyin. “Ali b. Ma’bed el-Mısrî’ye (ö. 218/833) Nispet Edilen Bir Hadis El Yazmasının İncelenmesi”. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 45 (December 2018): 35-60. https://doi.org/10.17120/omuifd.463022
  • al-Bayhaqī, Abū Bekr Aḥmad b. al-Ḥuseyn. Maʿrifa al-sunan wa al-āthār. ed. ʿAbd al-Muʿṭī Amīn Qalʿajī. 15 vols. Aleppo: Dâr al-Waʿy, 1991.
  • al-Dhahabī, Shams al-Dīn Muḥammad ibn Aḥmad. Siyar aʿlām al-nubalāʾ, ed. Shuʿayb al-Arnāʾūt. Beirut: Muassasah al-Risalah, 1985.
  • al-Khaṭṭābī, Abû Sulaymān Hamd b. Muḥammad. Maʿālim al-Sunan. Aleppo: al-Maṭbaʿa al-ʿIlmiyya, 1932.
  • Ibn ʿAdī, Abū Aḥmad ʿAbd Allāh al-Jurjānī. al-Kāmil fī ḍuʿafāʾ al-rijāl. ed. ʿĀdil Aḥmad Abdülmevcûd. 9 vols. Beirut: al-Kutub al-ʿIlmiyya, 1997.
  • Ibn Ḥibbān, Abū Ḥātim Muḥammad b. Ḥibbān b. Aḥmad et-Temīmī al-Bustī. Kitāb al-Thiqāt. Hyderabad: Dairat al-Maarif al-ʿUthmaniyah, 1973.
  • Ibn Saʿd, Abū ʿAbdallāh Muḥammad. al-Ṭabaqāt al-kubrā. ed. Muḥammad ʿAbd al-Qādir ʿAtā’. Beirut: Dār al-Kutub al-ʿIlmiyya, 1990.
  • Ibn Vehb, Abū Muḥammad ʿAbdallāh b. Vehb al-Mısrī. al-Musnad. ed. Abū ʿAbdallāh Muhyiddīn b. Jamāl al-Bakkārî. Dār al-Tawhîd li-Ihyā al-Turath, 2007.
  • Khoury, Raif Georges. ʻAbd Allāh Ibn Lahīʻa (97-174/715-790), juge et grand maître de l’Ecole égyptienne: avec édition critique de l’unique rouleau de papyrus arabe conservé à Heidelberg. Wiesbaden: O. Harrassowitz, 1986.
  • Malczycki, William Matthews. “A Page from an Aspiring Muḥaddiṯ’s Personal Notes, dated mid-late third/ninth century (P.Utah, Ar. inv. 443v)”. Documents et histoire: Islam, VIIe-XVIe siecle: actes premieres journees d’etude internationales ecole pratique des hautes etudes IVe section musee du Louvre, departement des Arts de l’Islam Paris 16 et 17 mai 2008. Geneve: Librairie Droz, 2013: 241-261.
  • Malczycki, William Matthews. “Literary Papyri from the University of Utah Arabic Papyrus and Paper Collection”. Ph.D. diss. University of Utah, 2006.
  • al-Mizzī, Abū’l-Ḥajjāj Yūsuf b. ʿAbd al-Raḥmān. Tahdhīb al-kamāl fī asmā’ al-rijāl. Beirut: Müessesetü’r-Risâle, 1980.
  • Mughulṭāy b. Ḳilīd̲j̲, Abū ʿAbdallāh ʿAlāʾ al-Dīn. Ikmālu Tahdhīb al-kamāl fī asmāʾ al-rijāl. ed. Abū ʿAbd al-Raḥmān ʿĀdil b. Muḥammad. 12 vols. Cairo: al-Fārūq al-Hadītha li-al-Ṭibāʿah wa-al-Nashr, 2001.
  • Österreichische Nationalbibliothek. “Papyrussamlung”. http://data.onb.ac.at/rec/RZ00010837 (21 July 2019).
  • Saʿīd b. Manṣūr, Abū ʿUthmān al-Khurāsānī. Sunan Saʿīd b. Manṣūr. ed. Ḥabīb al-Rahmān al-A’zamī. India: Dār al-Salafia, 1982.
  • Samji, Karim. “Studies in Arabic Literary Papyri”. MA thesis, University of Utah, 2008.
  • Schoeler, Gregor, “Oral Torah and Hadit (Transmission, prohibition of writing, redaction)”, in The Oral and the Written in Early Islam, Translated by Uwe Vagelpohl. New York: Routledge, 2006.
  • Sezgin, Fuat. Geschichte des Arabischen Schrifttums: Qur’anwissenchaften, hadith, geschichte, fiqh, dogmatik, mystik. Leiden: E.J. Brill, 1967.
  • Sijpesteijn, Petra M. “A Ḥadīth Fragment on Papyrus”. Der Islam 92/2 (14 January 2015): 321-331. https://doi.org/10.1515/islam-2015-0011.
  • Tirmidhī, Abū ʿĪsā Muḥammad b. ʿĪsā. Sunan al-Tirmidhī. ed. Aḥmad Muḥammad Shākir. Cairo: Maktabah wa-Maṭbaʻat Muṣṭafá al-Bābī al-Ḥalabī, 1975.
  • Vanthieghem, Mathieu Tillier et Naim. “Une oeuvre inconnue de Wakīʿ b. al-Ǧarrāḥ (m. 197/812?) et sa transmission en Égypte au IIIe/IXe siècle”. Arabica 65 (2018): 675-700.

Davud b. Husayn el-Ümevî’ye (ö. 135/752) Nispet Edilen Bir Papirüs Fragmanının Analizi

Yıl 2019, Sayı: 47, 123 - 136, 16.12.2019
https://doi.org/10.17120/omuifd.616840

Öz

Son zamanlarda papirüsler üzerine
yapılan çalışmaların artışına paralel olarak, bazı hadis papirüsleri de
inceleme konusu olmuştur. Daha önce Ali b. Ma’bed el-Mısrî’ye (ö. 218/833) ait papirüsü
incelemiş ve burada yer alan hadislerin mevcut hadis kitaplarında bulunduğunu
göstermiştik. Bu çalışmamızda yine hicri II.-III. yüzyıla ait olduğu düşünülen
ve Avusturya Milli Kütüphanesi’nde yer alan bir papirüs fragmanını inceleme
konusu yaptık. Fragmanda yer alan hadisler Davud bin al-Husayn el-Ümevî’ye (ö.
135/752) dayandırılmaktadır. Bir hadis sahifesinin parçası olduğunu
düşündüğümüz bu fragmanda Dâvûd bin Husayn
İkrime İbn Abbas tarikiyle rivayet edilen farklı
konularda beş hadis bulunmaktadır. Araştırmamız sonucu bu hadislerin İbrâhim
bin Muhammed bin Ebi Yahyâ (ö. 184/800) tarafından kayda geçirildiği yönünde
bir kanaate ulaştık. Ancak bu fragmanın bizzat ona ait bir sahifeden mi olduğu,
yoksa sonradan orijinalinden mi kopyalandığını tespit etmemiz mümkün
olmamıştır. Fragmandaki hadislerin hepsinin bugün değişik hadis kitaplarında
yer aldığını tespit ettik. Böylece elimizde bulunan hadis kitaplarının hicri
II.-III. yüzyıllarda otantik bir aslının olduğu teyit edilmiş oldu.      

Kaynakça

  • Abbott, Nabia. Studies in Arabic literary papyri: Qur’anic commentary and tradition. Chicago: The University of Chicago, 1967.
  • ʿAbdallāh b. al-Mubārak. Abū ʿAbd al-Raḥmān al-Marwazī. Kitāb al-Jihâd, ed. Nezīh Hammād. Tunis: Dâr Tūnisiyya, 1972.
  • ʿAbd al-Razzāḳ, Abū Bekr b. Hammām es-Sanʿānī. al-Muṣannaf. ed. Habīb al-Rahmân el-Aʿzamī. Beirut: al-Maktab al-Islāmī, 1983.
  • Abu’l-ʿArab, Muḥammad b. Aḥmad b. Tamīm al-Ifrīkī al-Tamīmī. al-Miḥan. ed. ʿUmar Sulaymān al-ʿUqaylī. Riyad: Dâr al-ʿUlūm, 1984.
  • Akgün, Hüseyin. “Ali b. Ma’bed el-Mısrî’ye (ö. 218/833) Nispet Edilen Bir Hadis El Yazmasının İncelenmesi”. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 45 (December 2018): 35-60. https://doi.org/10.17120/omuifd.463022
  • al-Bayhaqī, Abū Bekr Aḥmad b. al-Ḥuseyn. Maʿrifa al-sunan wa al-āthār. ed. ʿAbd al-Muʿṭī Amīn Qalʿajī. 15 vols. Aleppo: Dâr al-Waʿy, 1991.
  • al-Dhahabī, Shams al-Dīn Muḥammad ibn Aḥmad. Siyar aʿlām al-nubalāʾ, ed. Shuʿayb al-Arnāʾūt. Beirut: Muassasah al-Risalah, 1985.
  • al-Khaṭṭābī, Abû Sulaymān Hamd b. Muḥammad. Maʿālim al-Sunan. Aleppo: al-Maṭbaʿa al-ʿIlmiyya, 1932.
  • Ibn ʿAdī, Abū Aḥmad ʿAbd Allāh al-Jurjānī. al-Kāmil fī ḍuʿafāʾ al-rijāl. ed. ʿĀdil Aḥmad Abdülmevcûd. 9 vols. Beirut: al-Kutub al-ʿIlmiyya, 1997.
  • Ibn Ḥibbān, Abū Ḥātim Muḥammad b. Ḥibbān b. Aḥmad et-Temīmī al-Bustī. Kitāb al-Thiqāt. Hyderabad: Dairat al-Maarif al-ʿUthmaniyah, 1973.
  • Ibn Saʿd, Abū ʿAbdallāh Muḥammad. al-Ṭabaqāt al-kubrā. ed. Muḥammad ʿAbd al-Qādir ʿAtā’. Beirut: Dār al-Kutub al-ʿIlmiyya, 1990.
  • Ibn Vehb, Abū Muḥammad ʿAbdallāh b. Vehb al-Mısrī. al-Musnad. ed. Abū ʿAbdallāh Muhyiddīn b. Jamāl al-Bakkārî. Dār al-Tawhîd li-Ihyā al-Turath, 2007.
  • Khoury, Raif Georges. ʻAbd Allāh Ibn Lahīʻa (97-174/715-790), juge et grand maître de l’Ecole égyptienne: avec édition critique de l’unique rouleau de papyrus arabe conservé à Heidelberg. Wiesbaden: O. Harrassowitz, 1986.
  • Malczycki, William Matthews. “A Page from an Aspiring Muḥaddiṯ’s Personal Notes, dated mid-late third/ninth century (P.Utah, Ar. inv. 443v)”. Documents et histoire: Islam, VIIe-XVIe siecle: actes premieres journees d’etude internationales ecole pratique des hautes etudes IVe section musee du Louvre, departement des Arts de l’Islam Paris 16 et 17 mai 2008. Geneve: Librairie Droz, 2013: 241-261.
  • Malczycki, William Matthews. “Literary Papyri from the University of Utah Arabic Papyrus and Paper Collection”. Ph.D. diss. University of Utah, 2006.
  • al-Mizzī, Abū’l-Ḥajjāj Yūsuf b. ʿAbd al-Raḥmān. Tahdhīb al-kamāl fī asmā’ al-rijāl. Beirut: Müessesetü’r-Risâle, 1980.
  • Mughulṭāy b. Ḳilīd̲j̲, Abū ʿAbdallāh ʿAlāʾ al-Dīn. Ikmālu Tahdhīb al-kamāl fī asmāʾ al-rijāl. ed. Abū ʿAbd al-Raḥmān ʿĀdil b. Muḥammad. 12 vols. Cairo: al-Fārūq al-Hadītha li-al-Ṭibāʿah wa-al-Nashr, 2001.
  • Österreichische Nationalbibliothek. “Papyrussamlung”. http://data.onb.ac.at/rec/RZ00010837 (21 July 2019).
  • Saʿīd b. Manṣūr, Abū ʿUthmān al-Khurāsānī. Sunan Saʿīd b. Manṣūr. ed. Ḥabīb al-Rahmān al-A’zamī. India: Dār al-Salafia, 1982.
  • Samji, Karim. “Studies in Arabic Literary Papyri”. MA thesis, University of Utah, 2008.
  • Schoeler, Gregor, “Oral Torah and Hadit (Transmission, prohibition of writing, redaction)”, in The Oral and the Written in Early Islam, Translated by Uwe Vagelpohl. New York: Routledge, 2006.
  • Sezgin, Fuat. Geschichte des Arabischen Schrifttums: Qur’anwissenchaften, hadith, geschichte, fiqh, dogmatik, mystik. Leiden: E.J. Brill, 1967.
  • Sijpesteijn, Petra M. “A Ḥadīth Fragment on Papyrus”. Der Islam 92/2 (14 January 2015): 321-331. https://doi.org/10.1515/islam-2015-0011.
  • Tirmidhī, Abū ʿĪsā Muḥammad b. ʿĪsā. Sunan al-Tirmidhī. ed. Aḥmad Muḥammad Shākir. Cairo: Maktabah wa-Maṭbaʻat Muṣṭafá al-Bābī al-Ḥalabī, 1975.
  • Vanthieghem, Mathieu Tillier et Naim. “Une oeuvre inconnue de Wakīʿ b. al-Ǧarrāḥ (m. 197/812?) et sa transmission en Égypte au IIIe/IXe siècle”. Arabica 65 (2018): 675-700.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hüseyin Akgün 0000-0002-5335-9901

Yayımlanma Tarihi 16 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 7 Eylül 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Sayı: 47

Kaynak Göster

ISNAD Akgün, Hüseyin. “Analysis of a Papyrus Fragment Attributed to Dāwūd B. Al-Ḥusayn Al-Umawī (d. 135/752)”. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 47 (Aralık 2019), 123-136. https://doi.org/10.17120/omuifd.616840.