Bu çalışma, Sıbt İbnü’l-Cevzî’nin “el-İntisâr ve’t-tercîh li’l-mezhebi’s-sahîh” adlı eseri bağlamında Hanefi mezhebinin diğer mezheplere tercih gerekçelerini incelemektedir. Eserin yazılış amacı Eyyûbîler döneminde Ebû Hanîfe ve Hanefi mezhebi aleyhine ortaya atılan bazı iddialara karşı, Ebû Hanife’yi savunmak onun diğerlerinden üstün bir müçtehit olduğunu ortaya koymaktır. Sıbt İbnü’l-Cevzî eserinde Hanefî mezhebini diğer mezheplere göre kamu yararını gözeten, devlet başkanına daha geniş yetkiler veren ve halkın işlerini kolaylaştırıcı çözümler sunan, Kur’an ve sünnete en uygun hükümleri içeren bir mezhep olarak nitelendirmektedir. Eser, konu ve içerik bakımından Şâfiî mezhebini önceleyen siyasi tercihin Hanefî mezhebi lehine dönmeye başladığı bir zaman diliminde Şâfiîlerin aleyhteki iddialarına etraflı bir cevap mahiyetinde gibidir. Hanefî mezhebinin Dımaşk ve Kahire’de varlığını devam ettirmesine katkı sunan öncü ve hacimli çalışmalardan biri olduğu söylenebilir. Zira burada yer alan çeşitli delil ve örneklerin sonraki dönemlerde yazılan bazı eserlere de ilham kaynağı olduğu anlaşılmaktadır. Siyasi ve sosyal şartlar gereği zaman zaman ortaya çıkan etkinlik mücadelesi dışında fıkhî çeşitliliği zenginlik olarak gören hoşgörü anlayışının bu coğrafyada belirleyici ana eksen olduğu açıktır. Ayrıca bu eser, Hanefî mezhebinin üstünlüğünü ortaya koymaya çalışanların önceki mezheplerini değiştirerek Hanefî mezhebini tercih eden yönetici ve âlimler olması dikkat çekmektedir. Bunda kamu yararını önceleyen fıkıh anlayışının etkili olduğu anlaşılmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Haziran 2020 |
Gönderilme Tarihi | 9 Nisan 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 48 |