Bu çalışmada, bir dini topluluğun temel inanç ve öğretilerine meydan okuyan veya bunlarla uyuşmayan alternatif görüşler olarak tanımlanan “heresi” ve bu gö- rüşlerle ilişkilendirilen kişileri ifade eden “heretik” kavramları ele alınmıştır. Bu kavramların içeriklerinde ve kullanım biçimlerinde tarih boyunca yaşanan deği- şimler incelenmiş; özellikle Hristiyanlığın ilk yüzyıllarından itibaren, ana akım öğretilerle uyumsuz görülen gruplar ve şahısların hangi etkenlere bağlı olarak sap- kın (heretik) ilan edildikleri tartışılmıştır. Bu bağlamda, erken dönem Hristiyanlık tarihindeki (I-IV. yüzyıllar) fikir ayrılıkları ve 16. yüzyıldan itibaren Reform ha- reketi sürecinde Katolik Kilisesi’nin heretik tanımına yaklaşımı analiz edilmiştir. Bununla birlikte, Reform sonrası Protestan hareketin de başka din mensuplarını heretik olarak nitelendirmesi, heretik teriminin tam bir tanımını yapmayı ve kap- sam alanını belirlemeyi güçleştirmiştir.
Yapılan çalışmada amaç, Katolik merkezli bir perspektifle Hristiyanlıkta here- tik kavramında yaşanan değişimi incelemek ve bu değişimin Avrupa’daki etkile- rini tartışmaya açmaktır. İlk yüzyıllarda heretiklik, konsillerde belirlenen Hristi- yan itikadına yönelik eleştirileri kapsarken ilerleyen yıllarda Kilise’nin güç elde etmesiyle Kilise’ye karşı herhangi bir eleştiri heretik olmakla eş tutulmuştur. 16. yüzyıl ise reform çağı olduğundan Kilise, bu defa da reformistleri heretik ilan et- miştir. Heretiklik, siyasi, toplumsal ve dini tüm aykırılıkları kapsayacak boyutlara gelmiştir. Ancak bu çalışmada yalnızca Katolik Kilisesi’nin heresi anlayışı değil, reformasyon sonrası heresi algısı da tartışmaya açılarak İslamofobi ve antisemi- tizmin kökleri etüt edilecektir. Dünya tarihini ve çağımız meselelerini anlamanın yolu bahsedilen süreçlerdeki neden sonuç bağlantısını kurabilmek olduğundan bu meselelere olabildiğince kapsayıcı yaklaşılmaya çalışılmıştır.
In this study, we investigate the factors that led the Catholic Church to designate groups and individuals as heretics from the early centuries of Christianity. We analyze the evolution of the criteria for heretical designation and the reasons behind these changes. Heresy, as a term, is commonly associated with doctrines the Catholic Church deems contrary to its fundamental tenets. Therefore, certain disputes within early Christianity and the 16th-century Reformation were labeled as heretical by Catholic authorities. This analysis seeks to understand the Catholic definition of heresy within this historical context. However, it is important to note that the Protestant movement post-Reformation similarly branded adherents of other faiths as heretics, highlighting the difficulty in formulating a definitive and comprehensive explanation of the term.
The primary objective of this research is to elucidate the transformation of the heretic concept in Europe and to examine the causes of this shift. Initially, heresy encompassed criticisms of Christian beliefs as defined by ecclesiastical councils. Over time, as the Church's authority augmented, any dissent against the Church's stance was equated with heresy. The 16th century, marked by the Reformation, saw the Church categorizing reformists as heretical, thereby expanding the definition to include a variety of political, social, and religious dissent. Moreover, this study will explore the roots of Islamophobia and antisemitism, considering the perceptions of heresy beyond the Catholic Church, inclusive of the post-Reformation era. Understanding historical and contemporary issues necessitates tracing the causative links in these processes, which is why we have endeavored to address these topics with as much inclusiveness as the subject permits.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dini Araştırmalar (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 19 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 23 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 57 |