The Effect of Aerobic Power and Dehydration Levels on Recovery in Athletes

Yıl 2024, , 71 - 90, 30.04.2024

İrem Sultan Keskin Emre Serin

https://doi.org/10.17155/omuspd.1359828

Öz

Maximum oxygen consumption is one of the most reliable principles used in determining aerobic power. The water balance of the individual is the difference between the amount of water consumed and lost daily. Achieving this balance is of critical importance in terms of athlete performance. Dehydration is a very common situation in athletes during competitions and training. During the recovery process, this situation is tried to be met through nutrition and fluid consumption. In the light of this information, the aim of the study is to determine the effect of aerobic power and dehydration levels on recovery in 18-29 age group male and female athletes. The study was conducted on 47 male and 47 female (n=94) athletes in the 18-29 age group at Mersin University Faculty of Sports Sciences. Age (year), height (cm), body mass index (kg/height²) and body weight (kg) of the athletes were recorded in the personal information form. The aerobic power of the athletes was determined by the cooper test, the dehydration levels were determined by the urine color protocol, then the multiple sprint test was applied to create fatigue. Acute recovery levels were calculated using the heartbeat polar clock. Descriptive statistics regarding the frequency distributions and mean standard deviations of the personal information of the participants were made, then the normality distributions of the collected data were tested with the Kolmogorov-Smirnov test, and it was seen that the data set provided a normal distribution. Simple linear regression test was used to test whether the independent variable predicted the dependent variable in the tests conducted for the research questions. While the effect of aerobic power on 1 and 5 minutes recovery was significant (p<0.05) in athletes, its effect on 3-minute recovery was not significant. While the effect of dehydration level on 1 and 5-minute recovery was significant (p<0.05) in athletes, its effect on 3-minute recovery was not significant. Therefore, anaerobic power and dehydration level at different times can affect recovery in different ways. Therefore, anaerobic power and dehydration level at different times can affect recovery in different ways.

Anahtar Kelimeler

Aeorobic power, Dehydration, Recovery

Sporcularda Aerobik Güç ve Dehidrasyon Düzeyinin Toparlanmaya Etkisi

Öz

Maksimum oksijen tüketimi aerobik gücün belirlenmesinde kullanılan en güvenilir yöntemlerden bir tanesidir. Bunun yanında bireylerin su dengesi günlük tükettiği ve kaybettiği su miktarı arasındaki fark oluşturmaktadır. Bu dengenin sağlanabilmesi sporcu performansı açısından kritik önem göstermektedir. Dehidrasyon sporcularda yarışmalarda ve antrenmanlarda çok sık karşılaşılan bir durumdur. Toparlanma sürecinde beslenme ve sıvı tüketimi yolu ile bu durum karşılanmaya çalışılır. Bu bilgiler ışığında çalışmanın amacı erkek ve kadın sporcularda aerobik güç ve dehidrasyon düzeylerinin toparlanmaya olan etkisinin incelenmesidir. Çalışma Mersin Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesinde 18-29 yaş grubu 47 erkek ve 47 kadın (n=94) sporcu üzerinde gerçekleştirildi. Sporcuların yaş (yıl), boy (cm), vücut kitle indeksi (kg/boy²) ve vücut ağırlığı (kg) kişisel bilgi formuna kaydedildi. Sporcuların aerobik güçleri cooper testi ile belirlendi. Ardından dehidrasyon seviyeleri idrar rengi protokolü ile belirlendi. Sonrasında ise, yorgunluk oluşturmak amacıyla çoklu sprint testi uygulandı. Kalp atımları polar saat kullanılarak akut toparlanma seviyeleri hesaplandı. Katılımcılara ait verilere ilişkin tanımlayıcı istatistikler yapıldı, sonrasında toplanan verilerin normallik dağılımları Kolmogorov-Smirnov testi ile sınandı, veri setinin normal dağılım sağladığı görüldü. Araştırma sorularına yönelik yapılan testlerde bağımsız değişkenin bağımlı değişkeni yordayıp yordamadığını test etmek amacıyla basit doğrusal regresyon testinden yararlanıldı. Sporcularda aerobik gücün 1 ve 5 dakikadaki toparlanmaya etkisi anlamlı (p<0,05) bulunurken; 3 dakikalık toparlanmaya etkisi anlamlı bulunmamıştır. Sporcularda dehidrasyon seviyesi 1 ve 5 dakikalık toparlanmaya etkisi anlamlı (p<0,05) bulunurken; 3 dakikalık toparlanmaya etkisi anlamlı bulunmamıştır. Dolayısıyla farklı sürelerde anaerobik güç ve dehidrasyon seviyesi toparlanmayı farklı şekillerde etkileyebilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Anaerobik Güç, Dehidrasyon, Toparlanma

Kaynakça

• Akyüz, B. (2021). Antrenman Müsabaka ve Toparlanmada Hidrasyon. Fenerbahçe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 14-23
• Alemdaroğlu, U., ve Koz, M. (2011). Egzersiz sonrası toparlanma; toparlanma çeşitleri ve yöntemleri. Turkiye Klinikleri Spor Bilimleri, 3(1).
• Aslan, A., Güvenç, A., Hazır, T., & Açıkada, C. (2011). Genç futbolcularda yüksek şiddette yüklenme sonrasında toparlanma dinamikleri. Spor Bilimleri Dergisi, 22(3), 93-103.
• Aybek, S., Ağaoğlu, Y. S., Ağaoğlu, S. A., & Hasan, E. (2004). Amatör futbolcuların tekrarlı sprint testi ile yorgunluk ve toparlanma düzeylerinin belirlenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2(4), 171-177. https://doi.org/10.1501/Sporm_0000000038
• Aydos, L. (1996). Güreşçilerde müsabaka öncesi kısa süreli kilo kaybının kuvvet ve dayanıklılık üzerine etkilerinin deneysel olarak incelenmesi. Ankara Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1(4) 17-26.
• Burke, L. M., Loucks, A. B., & Broad, N. (2006). Energy and carbohydrate for training and recovery. Journal of Sports Sciences, 24(07), 675-685. https://doi.org/10.1080/02640410500482602
• Castagna, C., Lorenzo, F., Krustrup, P., Fernandes-da-Silva, J., Póvoas, S. C., Bernardini, A., & D'Ottavio, S. (2018). Reliability characteristics and applicability of a repeated sprint ability test in young male soccer players. The Journal of Strength & Conditioning Research, 32(6), 1538-1544. https://doi.org/10.1519/JSC.0000000000002031
• Çalıştır B., Dereli F., Eksen M., ve Aktaş S. (2005). Muğla Üniversitesi öğrencilerinin beslenme konusunda bilgi düzeylerinin belirlenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 2(2), 1-8
• Demirkan, E., Koz, M. & Kutlu, M. (2010). Sporcularda dehidrasyonun performans üzerine etkileri ve vücut hidrasyon düzeyinin izlenmesi. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 8(3), 81-92. https://doi.org/10.1501/Sporm_0000000181
• Dupont, G., Defontaine, M., Bosquet, L., Blondel, N., Moalla, W., & Berthoin, S. (2010). Yo-Yo intermittent recovery test versus the Universite de Montreal Track Test: relation with a high-intensity intermittent exercise. Journal of science and Medicine in Sport, 13(1), 146-150. https://doi.org/10.1016/j.jsams.2008.10.007
• Duvan, A., Toros, T. Şenel, Ö. (2010). Maksimal yüklenme yoğunluğunun elit Türk Eskrimcilerin görsel reaksiyon zamanlari üzerine etkisi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(3), 146-151
• Eniseler, N., & Gündüz, N. (2001). Maksimal intermittent sprint performansi ile laktik anaerobik kapasite ve aerobik güç arasindaki ilişkiler. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6(1), 3-10.
• Erdemir, İ. (2000). Tek doz polen yüklemesinin dayanıklılık sporcularında maksimal oksijen tüketim ve kan parametrelerine etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Ana Bilim Dalı, Sakarya.
• Evans, G. H., James, L. J., Shirreffs, S. M., & Maughan, R. J. (2017). Optimizing the restoration and maintenance of fluid balance after exercise-induced dehydration. Journal of Applied Physiology, 122(4), 945-951. https://doi.org/10.1152/japplphysiol.00745.2016
• Girard, O., Mendez-Villanueva, A., & Bishop, D. (2011). Repeated-sprint ability—part I: factors contributing to fatigue. Sports medicine, 41, 673-694. https://doi.org/10.2165/11590550-000000000-00000
• Hawley, J., & Burke, L. (1998). Peak performance: training and nutritional strategies for sport. (No Title). 291
• Kaplan, S. (2019). Elit güreşçilerde akut dehidrasyonun çeviklik, çabukluk ve denge performansı üzerine etkisi (Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi).
• Koçak, M., Küçük, H., Albay, F., & Taşdemir, D. Ş. (2022). The effect of 8-week core training on running based anaerobic sprint ability of footballers. Pakistan Journal of Medical & Health Sciences, 16(02), 1050-1050. https://doi.org/10.53350/pjmhs221621050
• Krustrup, P., Mohr, M., Amstrup, T., Rysgaard, T., Johansen, J., Steensberg, A., & Bangsbo, J. (2003). The yo-yo intermittent recovery test: physiological response, reliability, and validity. Medicine & Science in Sports & Exercise, 35(4), 697-705. https://doi.org/10.1249/01.MSS.0000058441.94520.32
• Krustrup, P., Mohr, M., Ellingsgaard, H. ,& Bangsbo, J. (2005). Physical demands during an elite female soccer game: importance of training status. Medicine & Science in Sports & Exercise, 37(7), 1242-1248. https://doi.org/10.1249/01.mss.0000170062.73981.94
• Küçük, H., Söyler, M., & Şahin, F. N. (2024). Relationship between burpee test and body composition: a sample of female unıversıty students. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 22(1), 138-153. https://doi.org/10.33689/spormetre.1417860.
• Küçük, H., & Söyler, M. (2024). Body composition, anaerobic power, lower extremity strength in football players: Acute effect on different leagues. Turkish Journal of Kinesiology, 10(1), 24-33. https://doi.org/10.31459/turkjkin.1417918
• Oliver JL. (2009). Is a fatigue index a worthwhile measure of repeated sprint ability? J Sci Med Sport, 12(1), 20-3. https://doi.org/10.1016/j.jsams.2007.10.010.
• Pamuk, Ö., Makaracı, Y., Ceylan, L., Küçük, H., Kızılet, T., Ceylan, T., & Kaya, E. (2023). Associations between force-time related single-leg counter movement jump variables, agility, and linear sprint in competitive youth male basketball players. Children, 10(3), 427. https://doi.org/10.3390/children10030427
• Seker, S. E. (2017). Sporcu Beslenmesi. Ankara, Hatiboglu Yayıncılık
• Serin, E. (2019). Profesyonel, amatör ve sedanter futbol oynayanların fiziksel, fizyolojik ve motorik özelliklerinin değerlendirilmesi–anaerobik dayanıklılıklarını etkileyen faktörlerin belirlenmesi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 14(2), 344-355. https://doi.org/10.33459/cbubesbd.638119
• Serin, E., & Taşkın, H. (2016). Anaerobik dayanıklılık ile dikey sıçrama arasındaki ilişki. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 7(1), 37-43. https://doi.org/10.17155/spd.86991
• Sezgin, E., Cihan, H., & Can, İ. (2011). Elit kadın futbolcuların oyun pozisyonlarına göre aerobik güç performansları ve toparlanma sürelerinin karşılaştırılması. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(4), 125-130. https://doi.org/10.1501/Sporm_0000000209
• Sınırkavak, G., Dal, U., ve Çetinkaya, O. (2004). Elit sporcularda vücut kompozisyonu ile maksimal oksijen kapasitesi arasındaki ilişki. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 26, 171-176.
• Temoçin, S., & Tekin, T. A. (2004). Futbolcularda sürat ve dayanikliliğin solunumsal kapasite üzerine etkisi. Spormetre beden Eğitimi ve Spor bilimleri Dergisi, 2(1), 31-35. https://doi.org/10.1501/Sporm_0000000019
• Terrados, N., Calleja-González, J., Jukic, I., & Ostojic, S. M. (2009). Physiological and medical strategies in post-competition recovery–practical implications based on scientific evidence. Ser J Sports Sci, 3, 29-37.
• Vanderlei, F. M., Moreno, I. L., Vanderlei, L. C. M., Pastre, C. M., de Abreu, L. C., & Ferreira, C. (2015). Comparison of the effects of hydration with water or isotonic solution on the recovery of cardiac autonomic modulation. International journal of sport nutrition and exercise metabolism, 25(2), 145-153. https://doi.org/10.1123/ijsnem.2014-0004
• Yapıcı, A., Kavruk, H., & Çelik, E. (2017). Yüzücülerde eşik dayanıklılık antrenmanı (end-2) sonucunda oluşan dehidrasyonun performans üzerine etkileri ve vücut hidrasyon düzeyinin incelenmesi. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (UKSAD), 3(Special Issue 2), 372-381.