FİZİKSEL PERFORMANS DÜZEYİ EMPATİ VE SPORTMENLİĞİ ETKİLER Mİ?: ELİT KADIN VOLEYBOLCULAR ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2019, , 140 - 148, 19.08.2019

Yasin Arslan , Gülfem Sezen Balçıkanlı

https://doi.org/10.17155/omuspd.544916

Öz

Araştırma, elit kadın voleybolcularda
fiziksel performansın empati ve sportmenlik ile bir ilişkisinin bulunup
bulunmadığını incelemek amacıyla kurgulanmış bir ön araştırmadır. Bu bağlamda,
araştırma grubunu Sultanlar liginde yer alan takımlardan kasıtlı örneklem
yoluyla seçilen bir takım oluşturmaktadır. Araştırmaya katılan sporcu sayısı
11’dir. Araştırma grubunun yaş ortalaması 22,63±5,66 yıl, spor yaşı ortalaması
12,36±5,53 yıl ve boy ortalamaları ise 1,81±0,68 cm.’dir. Araştırmada veri
toplama aracı olarak fiziksel performansı değerlendirmek için izokinetik
dinamometre, empati için kişilerarası tepkisellik indeksi, sportmenlik için ise
sporda prososyal ve antisosyal davranış ölçeği kullanılmıştır. Değişkenler
arasında ilişki olup olmadığının araştırılması için spearman korelasyon
katsayısına bakılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler, fiziksel performans
ile empatinin alt boyutları olan, fantazi (r=0,260, p=0,700), perspektif alma
(r=0,046, p=0,150) ve empatik düşünce (r=0,300, p=0,880) ve sportmenliğin alt
boyutlarından takım arkadaşına prososyal davranış (r=0,370, p=0,091), rakibe
prososyal davranış (r=0,15, p=0,65) arasında doğrusal bir ilişki olmadığı
yönündedir. Başka bir ifadeyle, kuvvet parametreleri yüksek olan bir kadın
voleybol oyuncusunun empati ve sportmenlik becerileri aynı oranda
yükselmemiştir. Sonuç olarak, antrenörlerin fiziksel performansı yüksek olan
oyuncularından benzer düzeyde empatik beceri ve sportmenlik yönelimi
gösteremeyeceğini bilerek sporcularını bir bütün içinde (fiziksel, psikolojik
ve sosyal) eğitmeleri gerekliliği ortaya çıkmaktadır. Araştırmada elde edilen
verilere göre, bir sporcunun fiziksel özelliklerinin yüksek olması aynı
şekilde sosyal ve ahlaki özelliklerinin de yüksek olacağı anlamına gelmemektedir.
Bundan sonraki araştırmalar için, özellikle yakın temaslı takım sporlarına (futbol,
basketbol, hentbol) ve cinsiyete yönelik bir inceleme yapılması ve katılımcı
sayısının artırılması öneri olarak sunulabilir. 

Anahtar Kelimeler

empati, Fiziksel performans, prososyal davranış., sportmenlik

DOES PHYSICAL PERFORMANCE LEVEL AFFECT EMPATHY AND SPORTSPERSONSHIP?: A STUDY ON ELITE FEMALE VOLLEYBALL PLAYERS

Öz

The research is a preliminary study to examine whether physical
performance in elite female volleyball players is related with empathy and
sportspersonship. In this context, the research group constitutes of a team selected through intentional sampling method from
the teams in the Sultanlar league. The number of athletes who participated in
the study was 11. The average age of the study group was 22. 63 ± 5. 66 years,
the average length of sport career was 12. 36 ± 5. 53 years and average height
was 1. 81 ± 0. 68 cm. Isokinetic dynamometer Interpersonal Reactivity Index for
Empathy (IRI) and Prosocial and Antisocial Behavior in Sport Scale (PABSS) were
used as data collection tools. The Spearman correlation coefficient was
examined to investigate whether there was a relationship among the variables.
The data indicated that there was not a linear relationship among physical
performance and subdimensions of empathy, namely fantasy (r=0.260, p=0.70),
perspective taking (r=0.046, p=0.15), and subdimensions of sportspersonship,
prosocial behavior toward teammates (r=0.370, p=0.34), prosocial behavior
toward opponents (r=0.150, p=0.65), In other words, empathy and sportspersonship
skills of a female volleyball player with high force parameters did not increase
at the same level. As a result, it is necessary for coaches to train their
athletes (physical, psychological and social), knowing that they cannot
demonstrate similar empathic skills and sportspersonship orientation from the
players with high physical performance. According to the findings, the high
physical qualities of an athlete should not mean that the social and moral
qualities of the athlete are also high. Further research may be conducted with
more participants, especially by conducting an examination of contact team
sports (such as football, basketball, and handball) and sex. 

Anahtar Kelimeler

Empathy, Physical performance, Prosocial behaviour, Sportspersonship

Kaynakça

• 1. Bayraktar B, Kurtoğlu M. Sporda performans ve performans artırma yöntemleri. İstanbul, 2004.
• 2. Güvel H, Kayatekı̇n M, Acarbay Ş, Özgönül H. Genç erkek sporcularda vücut yağ oranı ı̇le fiziksel ı̇ş kapasite arasındaki ı̇lişki, Performans Dergisi, 1996; 2 (3): 118.
• 3. Reneman MF, Fokkens AS, Dijkstra PU. Testing lifting capacity: Validity of determining effort level by means of observation. Spine, 2005; 30 (2): 40-46.
• 4. Rogers CR. Empatik olmak değeri anlaşılmamış bir varoluş şeklidir. Çeviri, Akkoyun F. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi 1983; 16 (1): 103-121.
• 5. Shields DL, Funk CD, Bredemeier BL. Contesting orientations: Measure construction and the prediction of sportspersonship. Psychology of Sport and Exercise, 2015; 2: 1-10.
• 6. Sezen-Balçıkanlı G, Yıldıran İ. Sportspersonship orientation and empathy: A study of professional football players. Journal of Physical Education and Sport (JPES), 2012; 12 (1): 18-24.
• 7. Sezen-Balçıkanlı G, Sezen M. The relationship between empathy and antisocial-prosocial behaviours in youth field hockey players. International Journal of Learning and Change, 2019; 11 (1): 57-65.
• 8. Sezen-Balçıkanlı G. Fair play and empathy: A research study with student teachers. Journal of US-China Public Administration, 2009; 6(4): 79-84.
• 9. Goleman D. Duygusal zekâ neden iq’ dan daha önemlidir? İstanbul, Varlık-Bilim, 1998.
• 10. Hoffman ML. The contribution of empathy to justice and moral judgment. In: Esinberg N, Strayer J, editors, Empathy and Its development. New York: Cambridge University Press; 1990.
• 11. Stornes T, Ommundsen Y. Achievement Goals, Motivational Climate and Sportspersonship: A Study of Young Handball Players. Scandinavian Journal of Education, 2004; 48 (2): 205-221.
• 12. Sezen-Balçıkanlı G, Yıldıran İ. Profesyonel futbolcuların sportmenlik yönelimleri ve empatik eğilim düzeyleri. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2011; 9 (2), 49-56.
• 13. Sezen-Balçıkanlı G, Sezen M. Professional sports and empathy: Relationship between professional futsal players’ tendency toward empathy and fouls. Physical Culture and Sport. Studies and Research, 2017; 73 (1), 27-35.
• 14. Stornes T, Bru E. Sportspersonship and perceptions of leadership: An investigation of adolescent handball players' perceptions of sportspersonship and associations with perceived leadership. European Journal of Sport Science, 2002; 2 (6): 1-15.
• 15. Sezen-Balçıkanlı G, Yıldıran İ. Elit salon hokeyi oyuncularında empatik beceri ile prososyal davranışlar arasındaki ilişki. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2018; 23 (1): 1-8.
• 16. Kavussanu M, Boardley ID. The prosocial and antisocial behavior in sport scale. Journal of Sport and Exercise Psychology, 2009; 31 (1): 97-117.
• 17. Sezen-Balçıkanlı G. The Turkish adaptation of the prosocial and antisocial behavior in sport scale (PABSS). Int J Humanit Soc Sci, 2013; 3(18): 271-6.
• 18. Davis MH. Measuring individual differences in empathy: Evidence for a multidimensional approach. Journal of personality and social psychology, 1983; 44 (1): 113.
• 19. Engeler A. Psikopati ve antisosyal kişilik bozukluğu, İstanbul Üniversitesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, 2005.
• 20. Al-Yaaribi A, Kavussanu M, Ring C. The effects of prosocial and antisocial behaviors on emotion, attention, and performance during a competitive basketball task. Journal of Sport and Exercise Psychology, 2018; 40 (6): 303-311.
• 21. Al-Yaaribi A, Kavussanu M, Ring C. Consequences of prosocial and antisocial behavior for the recipient. Psychology of Sport and Exercise, 2016; 26: 102-112.
• 22. Bolter ND, Weiss MR. Coaching behaviors and adolescent athletes' sportspersonship outcomes: Further validation of the sportsmanship coaching behaviors scale (SCBS). Sport, Exercise, and Performance Psychology, 2013; 2 (1): 32.