Bu çalışmada, farklı denge eğitimlerinin işitme engelli kadın sedanterlerin çeviklik değişkenleri üzerindeki etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. 14-22 yaş arası 51 işitme engelli kız öğrenci dahil edildi. İşitme engel düzeyleri birbirine yakın antrenman grupları oluşturuldu. Nintendo-wii, (n = 13), Bosu (n = 13), Kangoo Jumps (n = 15) ve kontrol grubu (n = 10). Antrenman grupları 8 hafta boyunca haftada 2 gün 60 dakika eğitim aldı. Kontrol grubu ise herhangi bir faaliyete katılmayarak günlük eğitim programlarına devam etti. Çeviklik puanını ölçmek için Altıgen Çeviklik Testi kullanıldı. Katılımcıların yaş, boy, kilo ve işitme bozukluğu düzeylerini belirlemek için aritmetik ortalama ve standart sapma değerleri belirlendi. Grupların ön test ölçümleri arasında anlamlı bir fark olup olmadığını incelemek için Kruskal-Wallis testi, ön test ve son test ölçümleri arasındaki değişimi gözlemlemek için Wilcoxon işaretli sıra testi kullanıldı. Tüm grupların dinamik denge ön test ve son test değerleri, tekrarlanan ölçümler için iki yönlü varyans analizi ile karşılaştırıldı. 8 haftalık eğitim programlarının sonunda Nintendo-wii, Kangoo Jumps ve Bosu gruplarının çeviklik puanlarının ön test ve son test puan ortalamaları arasında son test lehine anlamlı derecede farklı olduğu görülmüştür. Etki büyüklüğüne bakmak için Eta kare testi kullandık. Bunun bir sonucu olarak, Bosu topuyla yapılan antrenmanın çeviklik değerlerini artırdığı, ancak Nintendo-wii ve Kangoo Jumps ayakkabılarının etkisi kadar büyük olmadığı bulundu. İşitme engelli bireylerde çeviklik becerilerini geliştiren bu ekipmanların kullanılması önerilmektedir ancak daha uzun eğitim programları uygulanırsa daha iyi sonuçlar alınacağı düşünülmektedir.
Mersin Üniversitesi
BAP-EBE BESYO (AD) 2018-1-TP3-2833 PhD
In this study, it was aimed to determine the effect of different balance training on the agility variables of hearing impaired female sedentaries. 51 hearing impaired female students between the ages of 14-22 were included. We have created training groups who hearing impairment close to each others. Nintendo-wii, (n=13), Bosu (n=13), Kangoo Jumps (n=15) and control group (n=10). The training groups received 60 minutes of training for 2 days a week for 8 weeks. The control group, on the other hand, continued its daily education programs by not participating in any activities. Hexagonal Obstacle Test ’was used to measure agility score. Arithmetic mean and standard deviation values were determined in order to define the age, height, weight and hearing impairment levels of the participants. Kruskal-Wallis test was used to examine whether there was a significant difference between the pre-test measurements of the groups, and Wilcoxon signed rank test was used to observe the change between pre-test and post-test measurements. The dynamic balance pre-test and post-test values of all groups were compared by means of two-way analysis of variance for repeated measures. End of the 8-week training programs, the agility scores of the Nintendo-Wii, Kangoo Jumps and Bosu groups were found to be significantly different in favor of the post-test between the pre-test and post-test mean scores. To conclude effect size we used Eta square test. As a result of this, training with the Bosu ball was found to improve agility values, but not as much effect size as Nintendo and Kangoo Jump shoes. We recommend the use of these equipment that improve agility skills in individuals with hearing impairment, but it is thought that better results will be obtained if longer training programs are implemented.
Hearing Impaired Agility Nintendo-Wii Bosu Ball Kangoo Jumps Shoes
BAP-EBE BESYO (AD) 2018-1-TP3-2833 PhD
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Spor Hekimliği |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Proje Numarası | BAP-EBE BESYO (AD) 2018-1-TP3-2833 PhD |
Yayımlanma Tarihi | 15 Nisan 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 12 Sayı: 1 |