“Kevin Hakkında Konuşmalıyız” Filminin Bowlby’nin Çocukluk Dönemi Bağlanma Stilleri Ve Minuchin’in Yapısal Aile Sistemleri Yaklaşımı Temel Kavramları Kullanılarak Değerlendirilmesi

Yıl 2014, Cilt: 4 Sayı: 7, 100 - 115, 23.07.2016

Abdullah Mert Betül Soyer

Öz

Bu çalışmanın amacı, “Kevin Hakkında Konuşmalıyız” filmini, Bowlby’nin çocukluk dönemi bağlanma stillerini ve Minuchin’in yapısal aile sistemleri yaklaşımı temel kavramlarını kullanarak değerlendirmek ve her iki yaklaşım arasında ilişkiyi, filmde ele alınan ergenin suç işleme davranışı ile göstermektir. Bu çalışma, film analizi yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Analiz için, bağlanma stillerine, yapısal aile yaklaşımı kavramlarına ve ergenin suç işleme davranışlarına örnek gösterecek 50 sahne belirlenerek değerlendirilmiştir. Filmde belirlenen sahnelerin, yapısal aile yaklaşımı kavramları ile ilişkili olduğu; işlevsel olmayan örüntülerin görüldüğü ailelerdeki çocukların güvensiz bağlanma stilleri gösterdiği; ergenlerde ortaya çıkan suç davranışları ile güvensiz bağlanma stilleri ve işlevsel olmayan aile örüntüleri arasındaki ilişkiyi gösterdiği görülmüştür. Filmin değerlendirilmesi sonucunda, ergenin suç işleme davranışları üzerinde, güvensiz bağlanmanın ve işlevsel olmayan aile örüntülerinin etkili olduğu görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Bağlanma stilleri, işlevsel olmayan aile örüntüleri, ergen, suç işleme, film analizi

Evaluation of the film “ We need to talk about Kevin” usinig Bowlby’s childhood attachment styles and Minuchin’s Structural Family Systems Approach Basic Concepts

Öz

The aim of this study is to evaluate of the film “ We need to talk about Kevin” usinig Bowlby’s childhood attachment styles and Minuchin’s structural family systems approach to basic concepts and to show the relationship between the two approaches with the adolescent’s delinquency behavior dealt with in the film. This study was carried out by film analysis method. For analysis, fifty scenes were determinede and evaluated to show examples to attachment styles, structural family concepts and adolescent’s delinquency behavior. It was observed that the scenes which are determined in the film are associated with a structural family approach concepts, children in families where the dysfunctional patterns show insecure attachment styles, adolescent’s delinquency behavior, insecure attachment styles, and the relation among dysfunctional family patterns. After the evaluation of the film, it appears that insecure attachment and dysfunctional family patterns are effective on the behavior of the adolescent’s delinquency behavior.

Anahtar Kelimeler

Attachment styles, dysfunctional family patterns, delinquency, film analysis

Kaynakça

• Akün, E. (2013). Yapısal Aile Sistemleri Kuramı Bağlamında Ergenlik Döneminde Aile Yapısı ve Ergenlik Donemi Sorunları. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 53 (1), 85-116.
• Altınmakas, B. (2014). Anne Olmaktan Korkmak Üzerine “Kevin Hakkında Konuşmalıyız”. PSinema, 16, 20-24.
• Armsden, G.C., Greenberg, M.T. (1987). The Inventory of Parent and Peer Attachment: Individual Differences and Their Relationship to Psychological Well-Being In Adolescence. Journal of Youth and Adolescence, 16 (5), 427-454
• Batıgün, A.D., Büyükşahin, A. (2008). Aleksitimi: Psikolojik Belirtiler ve Bağlanma Stilleri. Klinik Psikiyatri, 11, 105- 114.
• Bowlby, J. (2012). Güvenli Bir Dayanak Ebeveyn Çocuk Bağlanması ve Sağlıklı İnsan Gelişimi. Sarp Güneri (Çev.). İstanbul: Psikoterapi Enstitü- sü.
• Çiftçi, A. (2012). Annelik Hakkında Konuşmalıyız! Altyazı Sinema Dergisi, 114 (2), 26-28.
• Doyle, A. B., Markiewicz, D. (2005). Parenting, Marital Conflict and Adjustment from early- to mid-adolescence: Mediated by Adolescent Attachment Style? Journal of Youth and Adolescence, (34), 97- 110.
• Durak, E.Ş., Fışıloğlu, H. (2007). Film Analizi Yöntemi ile Virginia Satir Aile Terapisi Yaklaşımına Bir Bakış. Türk Psikoloji Yazıları, 10 (20), 43-62.
• Fishman, H.C., Fishman, T. (2003). Structural Family Therapy. G. Pirooz Sholevar, with Linda D. Schwoeri (Ed.). Textbook of Family and Couple Therapy Clinical Applications içinde (s.35-54). Washington: American Psychiatric Publishing.
• Gladding, S. T. (2012). Aile Terapisi Tarihi, Kuram ve Uygulamaları (2. Türkçe Baskısı). Kekilk ve İ. Yıldırım (Ed., Çev.). Ankara: PDR.
• Gorman-Smith, D.,Tolan, P. H., Zelli, A.,Huesmann, L.R. (1996). The Relation of Family Functioning to Violence Among Inner-city Minority Youths. Journal of Family Psychology, 10(2), 115-129.
• Göçener, D. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Güvenli Bağlanma Düzeyleri İle Kişilerarası İlişki Tarzları Arasındaki İlişkiler. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• İlhan, T., Özdemir, Y. (2012). Beliren Yetişkinlerde Yaş, Cinsiyet ve Bağ- lanma Stillerinin Kimlik Statüleri Üzerindeki Yordayıcı Rolü. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 227-241.
• Karaman, N. (2013). Evlilik Öncesi İlişki Değerlendirmenin Yordayıcısı Olarak Aile İletişim Kalıpları. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Kapçı, E.G., Küçüker, S. (2006). Ana Babaya Bağlanma Ölçeği: Türk Üniversite Öğrencilerinde Psikometrik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Türk Psikiyatri Dergisi, 17 (4), 286-295.
• Kaplan, B., Aksel, E.Ş. (2013). Ergenlerde Bağlanma ve Saldırganlık Davranışları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Nesne Psikoloji Dergisi (NPD), 1 (1), 20-49.
• Kesebir, S., Kavzoğlu, S.Ö. ve Üstündağ, M.F. (2011). Bağlanma ve Psikopatoloji. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 3 (2), 321-342.
• Keskin, G., Çam, O. (2008). Ergenlerin Ruhsal Durumları ve Anne-Baba Tutumları ile Bağlanma Stilleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 9, 139-147.
• LaFreniere, P., ve Sroufe, L. A. (1985). Profiles of Peer Competence In the Preschool: Interrelations Between Measures, Influence of Social Ecology, and Relation to Attachment History. Developmental Psychology, 17, 289−299.
• Minuchin, P. (1985). Families and Individual Development: Provactions from the Field of Family Therapy. Child Development, 56, 289-302. Minuchin, S. (1974). Families and Family Therapy. Cambridge, MA: Harvard University Press
• Morsünbül, U., Çok, F. (2011). Bağlanma ve İlişkili Değişkenler. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 3 (3), 553-570.
• Nazlı, S. (2013). Evli Kadınların Aile Sistemlerini Algılayışları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 46 (1), 417-437
• Nichols, M. (2013). Aile Terapisi Kavramlar ve Yöntemler. O. Gündüz (Çev.). İstanbul: Kaknüs.
• Perosa, S.L., Perosa, L.M. (1993). Relationships Among Minuchin’s Structural Family Model, Identy Achievement and Coping Style. Journal of Counseling Psychology, 40 (4), 479-489.
• Shaver, P.R., Brennan, K.A. (1992). Attachment Styles And The “BigFive” Personality Traits: Their Connections With Each Other And With Romantic Relationship Outcomes. Personality And Social Psychology Bulletin, 18 (5), 536-545.
• Shorey, H. S., Snyder, C. R. (2006). The Role of Adult Attachment Styles in Psychopathology and Psychotherapy Outcomes. Review of General Psychology, 10, 1-20.
• Solmuş, T. (2002). Romantik Bağlanma: Bebeklik Dönemi Bağlanma Süreci, Yetişkin Bağlanma Stilleri ve Romantik İlişkiler. Türk Psikoloji Bülteni, 8 (24-25), 105-113.
• Soysal, A.Ş., Bodur, Ş. (2007). Tepkisel Bağlanma Bozukluğu. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 16 (9), 143-145.
• Soysal, Ş.A., Bodur, Ş., İşeri, E. Şenol, S. (2005). Bebeklik Dönemindeki Bağlanma Sürecine Genel Bir Bakış. Klinik Psikiyatri,8, 88-99.