Investigation of the Families’ Knowledge and Awareness about Effect of Cartoon on Children

Yıl 2016, Cilt: 6 Sayı: 11, 341 - 364, 30.12.2016

Gamze Yetim Hakan Sarıçam

Öz

The
aim of this research is the investigation of the families’ knowledge and
awareness about effect of cartoon on children. In this research,
phenomenological design as qualitative method was used. Research data was
collected via semi-structured interviews. 25 parents who have children in
preschool education in Kütahya. Participants were determined by purposeful
convenient sampling strategy. Data of the research was analyzed using
descriptive and systematic (thematic) analysis. According to the findings, parents
don’t have enough information about cartoon program and so they allowed choices
about cartoon to children. In addition, parents said that cartoons affected
children negatively. In other words, cartons have more harmful effect than
useful effect. Finally, parents did not talk to their children about cartoon
programs.

Anahtar Kelimeler

Cartoon program, family knowledge and awareness, preschool age, children

Çizgi Film Programlarının Çocuklara Etkisi Konusunda Ailelerin Bilgi ve Farkındalık Düzeylerinin İncelenmesi

Öz

Araştırmanın amacı, çizgi film programlarının çocuklara etkisi konusunda
ailelerin bilgi ve farkındalık düzeylerini incelenmektir. Araştırmada, nitel
araştırma yaklaşımı benimsenmiş ve araştırma olgu bilim deseni kullanılarak
gerçekleştirilmiştir. Araştırma verileri, yarı-yapılandırılmış görüşme soruları
yoluyla elde edilmiştir. Araştırma, amaçlı uygun örnekleme stratejisiyle
belirlenen Kütahya ilinde çocuğu okul öncesine devam eden 25 ebeveynin
katılımıyla gerçekleşmiştir. Araştırma verileri betimsel ve sistematik
(tematik) analiz tekniği kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırma bulgularına
göre, araştırmaya katılan ebeveynlerin çizgi film programları hakkında fazla
bilgiye sahip olmadıkları bundan dolayı program konusunda seçimleri çocuğa
bıraktıkları tespit edilmiştir. Ayrıca katılımcılar, çizgi filmlerin çocukları
olumsuz etkiledikleri, bir başka ifadeyle yararlı etkilerinden ziyade zararlı
etkileri olduğunu aktarmışlardır. Son olarak ebeveynlerin çizgi film
programları hakkında çocuklarıyla konuşmadıkları tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Çizgi film programları, aile bilinci, okul öncesi dönem, çocuklar

Kaynakça

• Akçalı, S. İ. (2007). Medya ve çocuk. İstanbul: Ebabil Yayınları.
• Akkuş, S. Y., & Yılmazer, Y. (2015). 3-60 ay arası çocukların televizyon izleme alışkanlıklarının incelenmesi. Uluslararası Katılımlı III. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Kongresi “Erken Müdahale”, 11-13 Mayıs, Ankara. Sözel Bildiriler XIV. SS060
• Altunışık, R., Çoşkun, R., Yıldırım, E., & Bayraktaroğlu, S. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Sakarya: Sakarya Kitabevi.
• Anderson, D. R., & Pempek, T. A. (2005). Television and very young children. American Behavioral Scientist, 48(5), 505-522.
• Arslan, A. (2004). Bir sosyolojik olgu olarak televizyon. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 1(1). https://www.j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/163/163
• Arıkan , R. (2000). Araştırma teknikleri ve rapor yazma. Ankara: Gazi Kitabevi, s. 94
• Aziz, A. (2003). Araştırma yöntemleri, teknikleri ve iletişim. Ankara: Turhan Kitabevi, s. 85
• Balcı, A. (2006). Araştırma teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Yayınları, s. 168
• Bayrakçı, M. (2007). Sosyal öğrenme kuramı ve eğitimde uygulanması. SAÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 198-210.
• Belviranlı, S., Ceritoğlu, K., Bilgin, Ç. et al. (2008). Annelerin televizyon izleme konusundaki davranışları ve akıllı işaretler. TAF Prev Med Bull., 7(3), 191-198.
• Bloor, M., & Wood, F. (2006). Keywords in qualitative methods. Thousand Oaks, London, New Delhi: Sage Publications.
• Bryant, J., & Oliver, M. B. (2009). Media effects: Advances in theory and research. New York: Taylor & Francis.
• Büyükbaykal, G. N. (2007). Televizyonun çocuklar üzerindeki etkileri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 28, 31-44.
• Calvert, S. L., & Kotler, J. A. (2003). Lessons from children’s television: The impact of the children’s television act on children’s learning. Applied Developmental Psychology, 24, 275-335.
• Cesur, S., & Paker, O. (2007). Televizyon ve çocuk: Çocukların TV programlarına ilişkin tercihleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(19), 106-125
• Ceylan, R., Bıçakçı, M., & Aral, M. (2012). Çocukların benlik kavramlarında televizyon seyretme süresi ve seyredilen programların etkisinin incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(1), 25-33.
• Christakis, D. A., & Zimmerman, F. J. (2007). Violent television viewing during preschool is associated with antisocial behavior during school age. Pediatrics, 120(5), 993-999.
• Christakis, D. A., Zimmerman, F. J., DiGiuseppe, D. L., & McCarty, C. A. (2004). Early television exposure and subsequent attentional problems in children. Pediatrics, 113(4), 708-713.
• Creswell, J. W. (2012). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (4th ed.).Upper Saddle River, NJ: Pearson Education International.
• Çilenti, K. (1984). Eğitim teknolojisi ve öğretim. Ankara: Özel Yayın.
• Çilenti, K. (1982). Televizyonla eğitim ilkeleri ve Türkiye’deki uygulamalar. A.Ü. EBF Dergisi, 15(2), 151-164.
• Çilenti, K. (1980). Çocuk ve kitle iletişim araçları. Çocuk ve eğitim, (Yay. Haz.: N. Koç), Ankara: TED Yay.
• Çilesiz, S. (2011). A phenomenological approach to experiences with technology: current state, promise, and future directions for research. Educational Technology Research and Development, 59(4), 487-510.
• Ertürk, Y. D. (2004). Çocuk ve televizyon etkileşiminde aile. I.Uluslararası Çocuk ve İletişim Konferansı, ss.271-277.
• Ertürk, Y. D., & Gül, A. A. (2006). Çocuğunuzu televizyona teslim etmeyin. Ankara: Nobel Yayınları.
• Erdoğan, S., & Baran, G. (2008). A study on the opinions of parents regarding television watching habits of their children in the four-six age group. The Social Science, 3(3), 245-248.
• Erdoğan, S. (2010, November). Erken çocukluk döneminde televizyonun sosyal gelişime ve değerler eğitimine etkisi. International Conference on New Trends in Education and Their Implications (pp. 764-767).
• Fraenkel, J. R., & Wallen, N. E. (2006). How to design and evaluate research in education. New York: McGraw-Hill.
• Kalan, Ö. G. (2010). Medya okuryazarlığı ve okul öncesi çocuk: Ebeveynlerin medya okuryazarlığı bilinci üzerine bir araştırma. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 39, 59-73.
• Luther, C. A., & Legg, J. B. (2010). Gender differences in depictions of social and physical aggression in children’s television cartoons in the US. Journal of Children and Media, 4(2), 191-205. http://dx.doi.org/10.1080/17482791003629651
• Mahesh Chandra Guru, B. P., Nabi, A., & Raslana, R. (2013). Role of television in child development. J Mass Communicat Journalism, 3(3), 153. Doi:10.4172/2165-7912.1000153
• Mutlu, E. (1999). Televizyon ve toplum. Ankara: Türkiye Radyo Televizyon Kurumu Yay.
• Mutlu, E. (1997). Televizyon, çocuklar ve şiddet. İ.Ü. İletişim Fakültesi Dergisi 4, 41-77.
• Oktay, A. (1999). Yaşamın sihirli yılları: Okul öncesi dönem. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
• Oruç, C., Tecim, E., & Özyürek, H. (2011). Okul öncesi dönem çocuğunun kişilik gelişiminde rol modellik ve çizgi filmler. Ekev Akademi Dergisi, 15(48), 281-297.
• Önder, A., & Dağal, B. A. (2006). Okul Öncesi çocukların annelerinin ‘Benimle Oynar mısın?’ çocuk programını kalite kriterlerine göre değerlendirmesi. II. Uluslararası Çocuk ve İletişim Kongresi, 171-184.
• Özdemir. A. A., & Ramazan, O. (2012). Çizgi filmlerin çocukların davranışları üzerindeki etkisinin anne görüşlerine göre incelenmesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 35, 157-173.
• Özdemir, O., Özdemir, P. G., Kadak, M. T., & Nasıroğlu, S. (2012). Kişilik gelişimi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 4(4), 566-589.
• Özözen Danacı, M., & Çetin, Z. (2016). Erken çocukluk döneminde görülen okul zorbalığı davranış eğilimlerinin çocukların kişisel/sosyal-dil-motor gelişimleri ile olan ilişkisi. Hacettepe University Faculty of Health Sciences Journal, 3(2), 53-72.
• Öztürk, C., & Karayağız, G. (2007). Çocuk ve televizyon. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 10(2), 81-85.
• Pagani, L. S., Fitzpatrick, C., Barnett, T. A., & Dubow, E. (2010). Prospective associations between early childhood television exposure and academic, psychosocial, and physical well-being by middle childhood. Arch Pediatr Adolesc Med., 164(5), 425-431.
• Paavonen, E. J., Pennonen, M., Roine, M., Valkonen, S., & Lahikainen, A. R. (2006). TV exposure associated with sleep disturbances in 5-to 6-year-old children. Journal of Sleep Research, 15(2), 154-161.
• Persegani, C., Russo, P., Carucci, C., Papeschi, L., Trimarchi, M., & Nicolini, M. (2002). Television viewing and personality structure in children. Individual Differences, 32, 977-990.
• Rosiek, A., Maciejewska, N. F, Leksowski, K., et al. (2015). Effect of television on obesity and excess of weight and consequences of health. Int. J. Environ. Res. Public Health, 12(8), 9408-9426.
• Sagvolden, T., Johansen, E. B., Aase, H., Russell, V. A. (2005). A dynamic developmental theory of AttentionDeficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) predominantly hyperactive/impulsive and combined subtypes. Behavioural and Brain Sciences, 28(3), 397-419.
• Samaniego, C. M., & Pascal, A. C. (2007). The teaching and learning of values through television. Review of Education, 53, 5-21. Doi:10.1007/s11159-006-9028-6
• Sigman, A. (2007). Visual voodoo: The biological impact of watching TV. Biologist, 54(1), 12-17.
• Takeuchi, H., Taki, Y., Hashizume, H. et al. (2013). The impact of television viewing on brain structures: cross-sectional and longitudinal analyses. Cereb Cortex, 25(5), 1188-1197. Doi: 10.1093/cercor/bht315.
• Verlinden, M., Tiemeier, H., Hudziak, J. J., Jaddoe, V. W., Raat, H., Guxens, M., Hofman, A., Verhulst, F. C., Jansen, P.W. (2012). Television viewing and externalizing problems in preschool children: The generation r study. Archives of Pediatrics and Adolescent Medicine,166(10), 919-925. Doi:10.1001/archpediatrics.2012.653
• Yavuzer, H. (1998). Çocuk ve suç. İstanbul: Remzi Kitabevi, s245.
• Yavuzer, H. (2003). Çocuk psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yıldırım, K. (2010). Raising the quality in qualitative research. Elementary Education Online, 9(1), 79-92.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (6. baskı) Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Zimmerman, F. J., & Christakis, D. A. (2005). Children's television viewing and cognitive outcomes: a longitudinal analysis of national data. Arch Pediatr Adolesc Med., 159(7), 619-25.