Psychiatric Social Work- Duties and Responsibilities of Social Workers In Preventive, Therapeutic and Rehabilitative Mental Health

Yıl 2018, Cilt: 9 Sayı: 16, 2147 - 2185, 30.12.2018

Yasemin Çölgeçen Ali Rıza Abay

https://doi.org/10.26466/opus.484950

Cited By: 1

Öz

Mental illnesses are one or
more basic life activities and cause serious functional disorders. When mental disorders are not
treated adequately, they cause more functional and labor loss and problems in
social environment. Treatment of mental illnesses can be made by evaluating the
biological, psychological and social dimensions of the patients with a
biopsychological approach and by providing their well-being. Psychiatric social work field grows in importance
lately in terms of patients’ holistic examination and traetment in
biopsychosocial approach. As it is seen in the definition of “health”, being
healthy requires a total biological, psychologic and social wellness state.
However, it is one of the basic indicators of the individuals’ psychologic and
social well being has rather been ignored in this field as psychiatric field is
limited to medical field in Turkey,
in terms of both clinical and community based services. In this regard, this
study adresses increasingly important social work field in psychiatric field
and roles and duties of social workers in that field. The roles and responsibilities of
social workers have been examined in the three major health care practices in
the field of mental health, in terms of preventive mental health services,
therapeutic mental health services and rehabilitative mental health services.

Anahtar Kelimeler

Psychiatric social work, Preventive mental health, therapeutic mental health, rehabilitative mental health

Psikiyatrik Sosyal Hizmet- Koruyucu, Tedavi Edici ve Rehabilite Edici Ruh Sağlığı Alanında Sosyal Çalışmacıların Rolü

Öz

Ruhsal
hastalıklar, bireylerin bir ya da daha fazla temel yaşam aktivitesine etki
etmekte ve ciddi işlevsel bozulmalara yol açmaktadır. Ruhsal bozukluklar
yeterince tedavi edilmediği zaman daha çok işlev ve işgücü kaybına ve sosyal
çevrede sorunlara sebep olmaktadır.  Ruhsal hastalıklarının tedavisi hastaların
biyolojik, psikolojik ve sosyal boyutları ile biyopsikosyal yaklaşım içerisinde
değerlendirilmesi ve iyilik hallerinin sağlanması ile mümkün olabilmektedir. Psikiyatrik sosyal hizmet, hastaların bütüncül
olarak değerlendirilmesi ve tedavi edilebilmesi açısından son zamanlarda önemi
oldukça artan bir alan haline gelmiştir. Ancak psikiyatri alanının hem klinik
boyutuyla hem de toplum temelli hizmet boyutuyla Türkiye’de daha çok tıp
alanına kısıtlanmış olması bu alanda bireylerin psikolojik ve sosyal iyilik
hallerinin göz ardı edildiğinin temel göstergelerinden biridir. Bu anlamda bu
çalışma da psikiyatri alanında gittikçe önemi artan sosyal hizmet alanı ve bu
alanda görev yapan sosyal çalışmacılarının rol ve sorumlulukları ele
alınmaktadır. Sosyal çalışmacıların rol ve sorumlulukları ruh sağlığı alanında
koruyucu ruh sağlığı hizmetleri, tedavi edici ruh sağlığı hizmetleri ve
rehabilite edici ruh sağlığı hizmetleri açısından üç geniş sağlık hizmeti
uygulamalarında ele alınmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Psikatrik sosyal hizmet, tedavi edici ruh sağlığı, rehabilite edici ruh sağlığı, koruyucu ruh sağlığı

Kaynakça

• AASW-Australian Association of Social Workers (2015). Scope of social work practice social work in mental health. Melbourne, Australian Association of Social Workers National Office.
• Alataş, G., Karaoğlan, A., Arslan, M. ve Yanık, M. (2009). Toplum temelli ruh sağlığı modeli ve Türkiye’de toplum ruh sağlığı merkezleri projesi. Nöropsikiyatri Arşivi. 46 (Özel Sayı), 25-9.
• Allen, R., Carr, S. Linde, K. And Sewell, H. (2016). Social work for better mental health a strategic statement. Gov.Uk Department Health.
• Arıkan, Ç. ve Dilek, L. (1996). Ruh hastalıklarının tedavisinde psiko-sosyal bir boyut. Ankara.
• Barker, R. L. (2003). The social work dictionary (4th ed.). Washington, NASW Press.
• Barton, R. (1999). Psychosocial rehabilitation services in community support systems: a review of outcomes and policy recommendations. Psychiatric Services, 50(4), 525-534.
• Başer, D., Kırlıoğlu, M. ve Aktaş, A. M. (2013). Sosyal hizmet mesleğinin bir uygulama alanı olarak toplum temelli ruh sağlığı sistemi ve güncel değişimler. Toplum ve Sosyal Hizmet, 24(2), 179-192.
• Bogg, D. (2009). The integration of mental health social work and the NHS. Great Britain, Learning Matters Ltd.
• Bulut, I. (1993). Ruh sağlığının aile işlevlerine etkisi. Başbakanlık Kadın ve Sosyal Hizmetler Müsteşarlığı Yayınları. Yayın No: 74. Ankara: Kılıçarslan Matbaası. s.23.
• Candansayar, S. ve B. Coşar. (2001). Kültürlerarası psikiyatri açısından ruh hastalığı kavramı. Türkiye Klinikleri Psikiyatri Dergisi, 2(1), 21-30.
• Çıtak, E. A. (2017). Psikiyatrik rehabilitasyon. Ed. Seda Attepe Özden, Emre Özcan. Tıbbi sosyal hizmet içinde. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Compton, M. T., Koplan, C., Oleskey, C., Powers, R. A., Pruitt, D. and Wissow, L. (2010). Prevention in mental health. Michael T. Compton (Ed.). Clinical manual of prevention in mental health. American Psychiatric Publishing.
• Corcoran, J. and Walsh, J. (2006). Clinical assessment and diagnosis in social work practice. New York: Oxford University Press.
• Craig, T., What is psychiatric rehabilitation. http://citeseerx.ist.psu-.edu/viewdoc/ download?doi=10.1.1.534-1291&rep=rep1&type-=pdf. Erişim Tarihi: 18.02.2017.
• Dağ, İ. (2003). Türkiye'de ulusal ruh sağlığı politikaları konusunda yapılmış sistematik çalışmalar. Psikiyatri Psikoloji Psikofarmakoloji (3P) Dergisi, 11(1), 59-67.
• Đečević, M., Janković, U. and Čekerevac, A. (2015). The social paradigm in psychiatry as a link between social work and psychiatry in theory and practice. Ljetopis Socijalnog Rada, 22(3), 371-392.
• Doğan, M. (2009). Ruh sağlığı ve sosyal hizmetler. Ed. Ömer Zühtü Altan. Sosyal Hizmet Uygulamaları içinde. T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını. No:1959.
• Doğan, O. (2016). Dünden bugüne Türkiye’de sosyal psikiyatri uygulamalari. Anatolian Journal of Psychiatry, 17(2), 136-142.
• Ekmekçi, P. E. (2018). Psikiyatri tarihinde bir dönüm noktasi: 19. yüzyilda Avrupa’daki gelişmeler ve etkileri. Türkiye Klinikleri J Med Ethics, 26(2), 77-85.
• Engel, G. (1977). The need for a new medical model: A challenge for biomedicine. Science, 196(4286), 129-136.
• Ensari, H. (2008). Türkiye'de ruh sağlığı hizmetlerinde mevcut durum. T. B. Müdürlüğü 5. Aile Şurası "Aile Destek Hizmetleri" Bildirileri içinde. Ankara: T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. s. 88-92.
• Europen Social Network (2011). Mental health and wellbeing in europe a person-centred community approach. United Kingdom, European Community Programme.
• Gill, C. (1994). Two models of disability. Chicago, University of Chicago.
• Gökçe, O. ve Bulduklu, Y. (2015). Sağlık hizmetlerinin sunumunda “müşteri hasta” ve etik sorunlar. SÜ İİBF Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 29, 38-61.
• Golightley, M. (2008). Social work and mental health. Great Britain: Learning Matters Ltd.
• Horwıtz, A. V. and Gerald N. G. (2011). The checkered history of american psychiatric epidemiology. The Milbank Quarterly, 89(4), 628–657.
• http://www.casw-acts.ca/en/role-social-work-mental-health. Erişim Tarihi: 03.09.2017
• https://www.aasw.asn.au/information-for-the-community/mental-health-social-workers. Erişim Tarihi: 03.04.2018
• https://www.hopkinsmedicine.org/psychiatry/expert_team/social_work/dept_history.html. Erişim Tarihi: 03.12.2016
• https://www.psikolog.org.tr/assets/uploads/file/RSY-24-11-2017.pdf. Erişim Tarihi: 03.06.2018
• Hussein, S. (2011). Social work qualifications and regulation in european economic area (EEA). London, Commissioned by the General Social Care Council and Skills for Care & Development, pp.20-85.
• Kunze, H., Becker, T. and Priebe, S. (2004). Reform of psychiatric services in Germany: hospital staffing directive and commissioning of community care. Psychiatric Bulletin, 28, 218-221.
• Mosby’s Medical Dictionary (2009). Mosby’s Medical Dictionary 9th edition. Elsevier. http://medical-dictionary.thefreedictionary.com/medi-cal+model. Erişim Tarihi: 03.09.2017
• NASW (National Association of Social Worker) (2005). NASW Standards for clinical social work in social work practice. Washington, DC, NASW Press. pp.7.
• NASW (National Association of Social Worker) (2011). Social workers in mental health clinics & outpatient facilities. Washington, National Association of Social Worker Press.
• Oral, M. ve Tuncay, T. (2012). Ruh Sağlığı Alanında Sosyal Hizmet Uzmanlarının Rol ve Sorumlulukları. Toplum ve Sosyal Hizmet, 23(2), 93-114.
• Ornellas, A. (2014). Views of social workers on their role in mental health outpatient and community-based services. Thesis Presented in Fulfillment of the Requirements for The Degree of Master of Social Work in The Faculty of Arts and Social Sciences at the University of Stellenbosch.
• Özdemir, U. (1998). Psikiyatrik sosyal hizmet. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Hizmet Anabilim Dalı, Ankara.
• Özdemir, U. (1999). Psikiyatri tedavi ekibinin "ekip çalışması" kavramına ilişkin kendi bilgilerini ve çalıştıkları psikiyatri tedavi kurumlarını değerlendirmeleri. Kriz Dergisi, 7(2), 17-24.
• Özden, A. S. (2017). Psikiyatri kliniğinde sosyal hizmet uygulamaları. Ed. Seda Attepe Özden ve Emre Özcan. Tıbbi sosyal hizmet içinde. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Öztürk, M. O. ve Uluşahin, A. (2011). Ruh sağlığı ve bozuklukları I (Yenilenmiş 11. baskı). Ankara: Nobel Tıp Kitapevleri.
• Özürlüler ve Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun, Kanun No: 5378, 2005. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/ 2005/07/20050707-2.htm. Erişim Tarihi: 12.04.2017.
• Pratt, C. W., Gill, K. J., Barrett, N. M. and Roberts M. M. (2007). Psychiatric rehabilitation (Second edition). UK, Elsevier Academic Press.
• Songur, C., Saylavcı, E. ve Kıran, Ş. (2017). Avrupa’da ve Türkiye’de ruh sağlığı hizmetlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Social Sciences Studies Journal, 3(4), 276-289.
• Sağlık Bakanlığı (2001). Herkese sağlık Türkiye’nin hedefleri ve stratejileri. Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı.
• Sağlık Bakanlığı (2006). Türkiye Cumhuriyeti ruh sağlığı politikası. Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı, Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, 2006.
• Sağlık Bakanlığı (2011). Toplum ruh sağlığı merkezleri hakkında yönerge. https://www.saglik.gov.tr/TR,11269/toplum-ruh-sagligi-merkezleri-hakkinda-yonerge. html. Erişim Tarihi: 07.04.2016.
• Sağlık Bakanlığı (2011). Ulusal ruh sağlığı eylem planı (2011-2023). Ankara.
• Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü (2011). Toplum sağlığı merkezlerinin kurulmasına ve çalıştırılmasına dair yönerge. https://dosyasb.saglik.gov.tr/Eklenti/1361,tsmyonerge-pdf.pdf?0. Erişim Tarihi: 07.04.2016.
• Thornicroft, G. & Tansella, M. (2002). Balancing community-basedand hospital-based mental health care. World Psychiatry, 1(2), 84-90.
• Thornicroft, G. and Tansella, M. (2013). The balanced care model: The case for both hospital- and community-based mental healthcare. The British Journal of Psychiatry, 202, 246–248.
• Trent, J. W. Moral treatment. http://www.disabilitymuseum. org/dhm/edu/essay.html?id=19. Erişim tarihi: 19.03.2018.
• Ulaş, H. (2008). Batı Avrupa ülkelerinde ve Türkiye’de psikiyatrik hizmetler. Türkiye Psikiyatri̇ Derneği̇ Bülteni, 11(2), 2-12.
• WHO-World Health Organization (2002). Prevention and promotion in mental health. France: World Health Organization.
• WHO-World Health Organization (2004). Prevention of mental disorders: effective interventions and policy options: Summary report. France: World Health Organization,
• WHO-World Health Organization. (2005). Promoting mental health con-septs, emerging evidence, practice. Switzerland: World Health Organization.
• World Psychiatric Association (2011). Community mental health: putting policy into practice globally. Chichester, UK: Wiley-Blackwell. pp.4.
• Yanık, M. (2007). Türkiye ruh sağlığı sistemi üzerine değerlendirme ve öneriler ruh sağlığı eylem planı önerisi. RCHP, Psikiyatride Derlemeler, Olgular ve Varsayımlar Dergisi,12-16.
• Yıldız, M. (2011). Koruyucu psikiyatri açısından psikiyatrik iyileştirim. Türkiye Klinikleri J Psychiatry-Special Topics, 4(4), 82-5.