The Effect of Women’s Cooperatives in İstanbul on Women’s Poverty

Yıl 2019, Cilt: 13 Sayı: 19, 1836 - 1863, 30.09.2019

H. Yunus Taş Esra Nur Kazar

https://doi.org/10.26466/opus.590744

Cited By: 3

Öz

The concept of female poverty evaluates poverty in
terms of gender and is used to express that women experience poverty more
deeply and more violently than men. When the main causes of female poverty are
examined, these are gender, inequalities in the household, education and
women's position in the labor market. In this context, women's co-operatives
are considered as a social policy tool in reducing or preventing women's poverty.
The aim of this study is to analyze the impact of women's co-operatives on
women's poverty in the context of interviews conducted with women's
co-operatives. For this purpose, a semi-structured interview form was
administered to 18 female employees from 6 women’s co-operatives operating in
Istanbul. MAXQDA 2018 qualitative data analysis program was used in the
analysis of the interviews. As a result of the semi-structured interview
analysis conducted with women's cooperative workers, most of the participants
emphasized the social benefit aspect of the cooperative instead of financial
benefit. They stated that they felt happier, social, confident and strong and
did not feel poor thanks to the women's cooperative. As for the cooperative,
they were deprived of financial support, team spirit, sustainable marketing and
SSI right.

Anahtar Kelimeler

Poverty, Women Poverty, Women Cooperative

İstanbul'daki Kadın Kooperatiflerinin Kadın Yoksulluğuna Etkisi

Öz

Kadın yoksulluğu kavramı, yoksulluğu cinsiyet açısından değerlendirmekte
olup, kadınların erkeklere nazaran yoksulluğu daha derinden ve şiddetli
yaşadıklarını ifade etmek için kullanılmaktadır. Kadın yoksulluğunun temel
nedenleri incelendiğinde bunlar, toplumsal cinsiyet, hane içi eşitsizlikler,
eğitim ve kadının işgücü piyasasındaki konumudur. Bu bağlamda, kadın kooperatifleri
kadın yoksulluğunu azaltmada veya önlemede bir sosyal politika aracı olarak
düşünülmektedir. Bu araştırmada, kadın kooperatiflerinin kadın yoksulluğuna
olan etkisini kadın kooperatifi çalışanlarına yönelik yapılan görüşmeler
kapsamında analiz edilmesi amaçlanmıştır. Bu temel amaç doğrultusunda, İstanbul
ilinde faaliyette bulunan 6 kadın kooperatifinden toplam 18 kadın çalışana yarı
yapılandırılmış görüşme formu, uygulanmıştır. Görüşmelerin analizinde, “MAXQDA
2018” nitel veri analizi programı kullanılmıştır. Kadın kooperatifi çalışanları
ile yapılan yarı yapılandırılmış görüşme analizi sonucunda, katılımcıların çoğu
kooperatifin maddi fayda yerine sosyal fayda yönünü vurguladıkları, kadın
kooperatifi sayesinde kendilerini daha mutlu, sosyal, özgüvenli ve güçlü
hissettikleri, yoksul hissetmedikleri; kooperatif olarak ise maddi destek,
takım ruhu, sürdürülebilir pazarlama ve SGK hakkı yoksunluğu yaşadıkları
anlaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

yoksulluk, kadın yoksulluğu, kadın kooperatifi

Kaynakça

• Baş, T. ve Akturan, U. (2017). Sosyal bilimlerde bilgisayar destekli nitel araştırma yöntemleri. (3. Baskı). Ankara: Seçkin Yay.
• Chant, S. (2008). The feminisation of poverty and the ‘feminisation’ of the anti-poverty programmes: Room for revisin?. Journal of Development Studies, 44(2),165-197.
• Gerşil, G. (2015). Küresel boyutta yoksulluk ve kadın yoksulluğu. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 22(1), 159-181. G20 Ülkelerinde Kooperatifçilik (2015). http://koop.gtb.gov.tr/data-/5697bd461a79f5d2d018c237/G20_kitapcik%2002.12.2015%20son%20son%20son.pdf, Erişim Tarihi: 10.07.2019.
• Kardam, F., ve İ. Yüksel. (2004). Kadınların yoksulluğu yaşama biçimleri: yapabilirlik ve yapabilirlikten yoksulluk. Nüfus Bilimleri Dergisi. 26, 45-72.
• Kocabaş, Y., Ö. (2003). Türkiye’de kooperatifçilik düşüncesinin gelişimi. tarım ekonomisi dergisi, 8, 15-24.
• Koçtürk, O., M. (2006). Türkiye’de kooperatiflerin vergilendirilmesi. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 13(2), 119-136. Kooperatifçilik ve Kadın Kooperatifleri (2012). http://koop.gtb.gov.tr/-data/51f7a6fe487c8e14b4454624/Kooperatif%C3%A7ilik%20ve%-20Kad%C4%B1n%20Kooperatifleri%20Kitap%C3%A7%C4%B1k-%2018.12.2012.pdf, Erişim Tarihi: 10.07.2019
• Semerci, A. (2015). Türkiye’ de çiftçi örgütleri: Tarımsal amaçlı kooperatifler örneği. Namık Kemal Üniversitesi Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 12(1), 65-73.
• Serinikli, N. (2016). Kadın yoksulluğunu önlemede girişimciliğin önemi: kadın kooperatifleri ve mikro kredi uygulamaları. Balkan Sosyal Bilimler Dergisi, 5, 598-609.
• Sicchia, S., R. ve Maclean, H. (2006). Globalization, povert and women’s health, mapping the connections. Canadian Journal of Public Health, 97(7), 69-71.
• Topalhan, T. ve F. Yeşilkaya (2017). Kadın yoksulluğunu etkileyen faktörlerin panel veri analizi ile belirlenmesi. Karatahta İş Yazıları Dergisi, 9, 55-82.
• Ulutaş, Ç., Ü., (2009). Yoksulluğun kadınlaşması ve görünmeyen emek. Çalışma ve Toplum Dergisi, 2, 25-40.
• Yüksel-Arabacı, R. (2014). Sosyal Politika. Aysen Tokol ve Yusuf Alper (Ed.). Gelir Dağılımı ve Yoksulluk içinde (176-202). Bursa: Dora Yay.