Reviewing of The Relationship Between Altruism And Perfectionism Mentality Among University Students

Yıl 2019, Cilt: 14 Sayı: 20, 1564 - 1593, 31.12.2019

Kamala Khalınbaylı Besra Taş

https://doi.org/10.26466/opus.580182

Cited By: 7

Öz

In
this research, it is aimed to review the relationship between altruism and
perfectionism mentality among university students. The research has been
conducted among 250 girls, 250 boys, in total 500 university students who have
studied in different public and private universities in İstanbul. The data
related to the attendant’s altruism levels are obtained by using Altruism
Scale, their perfectionism levels were determined by using the Perfectionistic
Self-Presentation Scale  and data related to personal characteristics was
obtained by using Personal Information Form that was issued by the researcher.
In regression analysis, points, that are taken from the sub-dimension of the
altruism levels among the university students are obtained as dependent variable
(attendance to voluntary activities, financial supports, help in the traumatic
situations, help for old patient people, help based on physical force,
help during the education period, help arisen from feeling closeness), points
that are taken from the sub-dimension(perfectionist self-presentation, nondisplay of imperfection and nondisclosure
of imperfection) of the perfectionistic
self-presentation are obtained as a predictor variable. One way variance
analysis and T-test analyses were made to review altruism mentality among the
university students whether it becomes different or not according to gender,
age, the average income of the family, people of which living together with,
family-style that she/he has grown up. According to the research results, it
has been determined that there are significant relationships between an
altruism act and perfectionism among university students. Also, it has been
determined that a woman has been acting more altruist than a man,
juniority university students have been acting less altruist than the older
ones.

Anahtar Kelimeler

Altruism, Perfectionism, University Students

Üniversite Öğrencilerinde Özgecilik ve Mükemmeliyetçilik Anlayışı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Öz

Bu araştırmada üniversite
öğrencilerinde özgecilik ve mükemmeliyetçilik anlayışları arasındaki ilişkinin
incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma İstanbul ilinde farklı devlet ve
özel üniversitelerinde öğrenim görmekte olan 250’si kız, 250’ si erkek olan toplam
500 üniversite öğrencisi ile gerçekleştirilmiştir. Katılılımcıların özgecilik
düzeylerine ilişkin veriler Özgecilik Ölçeği, mükemmeliyetçilik düzeylerinin
belirlenmesinde Kendini Mükemmeliyetçi Gösterme Ölçeği ve kişisel özelliklere
ilişkin veriler araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu
kullanılarak elde edilmiştir. Regresyon analizinde üniversite öğrencilerinde
özgecilik düzeylerinin alt boyutlarından 
alınan puanlar yordanan değişken (gönüllü faaliyetlere katılım, maddi
yardımı, travmatik durumlarda yardımı, yaşlı/ hastalara yardımı,fiziksel güce
dayalı yardımı, eğitim sürecinde yardımı, yakınlık duygusundan kaynaklanan
yardımı), mükemmeliyetçi kendini göstermenin alt boyutlarından (mükemmeliyetçi
öz-tanıtım, kusur saklama ve kusuru açığa vurmama) alınan puanlar yordayıcı
değişken olarak ele alınmıştır. Üniversite öğrencilerinde özgecilik anlayışının
cinsiyete ve yaşa göre farklılaşıp farklılaşmadığını incelemek için tek yönlü
varyans analizi ve T testi analizleri yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre,
üniversite öğrencilerinde özgecilik davranışı ve mükemmeliyetçilik arasında
anlamlı ilişkilerin olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca kadınların erkeklerden
daha fazla özgeci davranışta bulundukları, yaşı küçük olan üniversite
öğrencilerinin büyük olanlara göre daha az özgeci davranış gösterdikleri  de tespit edilmiştir

 

Anahtar Kelimeler

: Özgecilik, Mükemmeliyetçilik, Üniversite Öğrencileri

Kaynakça

• Akbaba, S. (1994). Grupla psikolojik danışmanın sosyal psikolojik bir kavram olarak özgecilik üzerindeki etkisi. Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Akbulut, Y. (2010). Sosyal bilimlerde SPSS uygulamaları: Sık kullanılan istatiksel analizler ve açıklamalı SPSS çözümleri. İdeal Kültür Yayıncılık.
• Antony, M. M. ve Swinson, R.P. (2000). When Perfect isn’t Good Enough: Strategies for coping with Perfectionism. Oakland, CA: New Harbinger Publications.
• Andreoni, J. ve Vesterlund, L. (2001). Which is the fair sex? Gender differences in altruism. Quartely Journal of Economics, 116(1), 293-312.
• Ariely, D., Bracha, A. ve Meiser, S. (2009). Doing good or doing well? Image motivation and monetary ıncestives in behaving prosocially. American Economic Review, 99 (1), 544-55.
• Aronson, E., Wilson, T.D. ve Akert, R. M. (2012). Sosyal psikoloji. (Çev. O. Gündüz). 1. Baskı.İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Avcı, D., Aydın, D., Özbaşaran, F. (2013). Hemşirelik öğrencilerinde empati- öğrencilik ilişkisi ve özgeci davranışın bazı değişkenler açısından incelenmesi. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 2(2), 108-113.
• Balcı, A., Kıral, E., Kalafat, T. ve Boysan, M. (2009). Kendini mükemmeliyetçi gösterme ölçeğinin türk örnekleminde psikometrik özellikleri. Kriz Dergisi, 17(3), 23-32.
• Bolat, Ö. (2018). Beni ödülle cezalandırma. (115. Bs). İstanbul: Doğan Kitap.
• Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences.2nd.
• Elmas, U. (1998). Bireylerin anne baba tutumları ile özgecilik düzeyleri arasındaki ilişkiler.Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Esin, C. (2016). Sol gözüm ne diyor doktor bey? E-book. İstanbul, Turkey.
• Ермилова, М. В. (2015). Деловой перфекционизм в современном обществе.Известия Санкт –Петербургского Государственного Аграрного Университета, 71-74.
• Fabes, R. A., Fultz, J., Eisenberg, N., May-Plumlee, T. ve Christopher, F. S. (1989). Effects of Rewards on Children‘s Prosocial Motivation: A Socialization Study. Developmental Psychology, 25, 509-515.
• George, D., Mallery, P. (2016). IBM SPSS Statistics 23 step by step: A simple guide and reference. Routledge.
• Gerrig, R. J. ve Zimbardo, P. G. (2012). Psikolojiye giriş psikoloji ve yaşam. (Çev. G. Sart), İstanbul: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kasapoğlu, F. ( 2013). Üniversite öğrencilerinde iyilik hali ile özgecilik arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi. Malatya.
• Koçak, R. ve Ak, K. (2015). Üniversite öğrencilerinin özgecilik düzeylerinin yordayıcısı olarak yaşam amaçları. İnternational Journal of Social Science, 38, 1-18.
• Lee, K. ve Ashton, M, C. (2004). Psychometric properties of the HEXACO personality inventory. Multivariate Behavioral Research, 39 (2), 329-358.
• Mutafçılar, I. (2008). Özgecilik kavramının tarihsel gelişimi ve öğretmen özgeciliği üzerinde bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
• Özgüngör, S. (2003). Mükemmeliyetçilik ve özerklik destekleyici davranışların amaç tarzları ile ilişkisi. Eğitim ve Bilim, 28(127), 25-30.
• Palaz, S. ve Boz, İ. (2008). Üniversite mezunu yetişkinlerin farklı organizasyonlarda gönüllü hizmet vermesini etkileyen faktörler.Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(19), 95-106.
• Stoeber, J. (2015). How other-oriented perfectionism differs from self-oriented and Socially prescribed perfectionism: Further findings. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 37 (4), 611-623.
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Allyn & Bacon/ Pearson Education.
• Taylor, H. E., Peplau, L. A. ve Sears, D. O. (2015). Sosyal psikoloji (Çev. A. Dönmez). 4. Baskı. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
• Van Slyke, D.M. ve Brooks, A.C. (2005). Why do people give? New evidence and strategies for nonprofit managers. American Review of apaublic Adminstration, 35(3), 199-222.
• Вьюнова,Н.И., Ларских, М.В. ve Стребкова, И. Н. (2014). Интегративно- Дифференцированные Аспекты Пассионарности и Перфекционизма Личности: Диагностика, Проектирование и Развитие. Вестник Воронежского государственного технического университета, 3(2), 13–20.
• Ümmet, D., Ekşi, H. ve Otrar, M. (2013). Özgecilik (altruism) ölçeği geliştirme çalışması. Değerler Eğitim Dergisi, 11, 301-321.
• Warneken, F., Tomasello, M. (2008). Extrinsic rewards undermine altruistic tendencies in 20-month-olds. Development Psychology, 44 (6), 1785-1788.
• Wedekind, C. ve Braitwaite, V. A. (2002). The long-term benefits of human generosity in indirect preciprocity. Current biology, 12, 1012-1015.