The Psychometric Properties of the Turkish Version of Strengths Self Efficacy Scale

Yıl 2019, Cilt: 14 Sayı: 20, 288 - 313, 31.12.2019

Hakan Sarıçam Abdullah Mert İsmail Çelik

https://doi.org/10.26466/opus.587269

Cited By: 3

Öz

In this study, it is aimed to test the reliability
and validity of Strengths Self Efficacy (SSES) Scale in Turkish people and to
examine its psychometric properties. Three study groups were conducted among a
total of 416 (252+154+110) Turkish participants aged from 18 to 39. According
to explanatory factor analysis results, it was found that the Turkish form of
the SSES had one-dimension just like the original version and the
unidimensional scale explained 64% of variance related to the attribute it
measured. In confirmatory factor analysis, fit index values were found as χ²/df=1.94
RMSEA= .054, AGFI=95, CFI=95, GFI=96, IFI=96, RFI=.96, and SRMR=.046. Factor
loadings ranged from .64 to .76. In the concurrent validity, the SSES had
significant relationships with the Resilience Appraisal Scale and the Short Grit
Scale (r= .58, .59, respectively). Cronbach alpha internal consistency
coefficient was found as α=.94. Corrected item-total correlations ranged from .67
to .82. Overall results demonstrated that Strengths Self Efficacy Scale can be
used for university students and teachers in Turkey as a valid and reliable
instrument

Anahtar Kelimeler

Strengths, Talent, Knowledge, Skill, Self-efficacy, Scale adaptation

Güçlü Yönler Öz-yeterlik Ölçeğinin Türkçe Versiyonunun Psikometrik Özellikleri

Öz

Bu çalışmada, Güçlü
Yönler Öz-yeterlik Ölçeğinin (GYÖYÖ) Türk katılımcılarda geçerlik ve
güvenirliğini test etmek ve psikometrik özelliklerini incelemek amaçlanmıştır.
Araştırma kapsamına yaşları 18 ile 39 arasında değişen üç farklı çalışma
grubunda yer alan toplam 416 (252+154+110) katılımcı
alınmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonuçlarına göre SMKBÖ’nün Türkçe
formunun orijinalindeki gibi tek boyuta sahip olduğu ve bu tek boyutlu yapının
ölçtüğü özellikle ilgili toplam varyansın %64’ünü açıkladığı görülmüştür.
Doğrulayıcı faktör analizi sonucu ölçeğin uyum iyiliği değerleri χ²/sd=1.94 RMSEA= .054, AGFI=95, CFI=95,
GFI=96, IFI=96, RFI=.96 ve SRMR=.046 olarak hesaplanmıştır. Ayrıca madde faktör yükleri .64 ile .76 arasında
sıralanmaktadır. Benzer ölçek (ölçüt) geçerliği çalışmasında, GYÖYÖ ile
Psikolojik Sağlamlığı Değerlendirme Ölçeği ve Kısa Azim Ölçeği arasında
sırasıyla r= .58, .59 pozitif ilişkiler tespit edilmiştir. Cronbach alfa iç
tutarlık katsayısı α=.94 olarak bulunmuştur. Düzeltilmiş madde toplam korelasyon
katsayıları .67 ile .82 arasında değişmektedir. Tüm bu sonuçlar, Güçlü Yönler
Öz-yeterlik Ölçeğinin Türkiye’deki üniversite öğrencilerinde ve öğretmenlerinde
kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu göstermiştir. 

Anahtar Kelimeler

Güçlü yönler, Yetenek, Bilgi, Beceri, Öz-yeterlik, Ölçek uyarlama

Kaynakça

• Açıkgöz, K. (2000). Etkili öğrenme ve öğretme. İzmir: Kan Yılmaz Matbaası.
• Aktamış, H., Kiremit, H. Ö. ve Kubilay, M. (2016). Öğrencilerin öz-yeterlik inançlarının fen başarılarına ve demografik özelliklerine göre incelenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 1-10.
• Alper, R. (2006). Spor bilimlerinde uygulamalı istatistik. Ankara: Nobel Akademik.
• Anastasi, A. ve Urbina, S.(1997). Psychological testing (7th ed.). NJ: Prentice Hall.
• Askar, P. ve Davenport, D. (2009). An investigation of factors related to self-efficacy for java programming among engineering students. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 8(1). Retrieved From Http://Files.Eric.Ed.Gov/Fulltext/ED 503900.Pdf
• Asplund, J., Lopez, S. J., Hodges, T. ve Harter, J. (2007). The Clifton StrengthsFinder 2.0 technical report: Development and validation. Princeton: Gallup Press.
• Aşkar, P. ve Umay, A. (2001). İlköğretim matematik öğretmenliği öğrencilerinin bilgisayarla ilgili öz yeterlik algısı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 1-8.
• Bahadır, F. ve Tuncer, M. (2017). Öğretmen adaylarının bilimsel araştırma öz-yeterlikleri ve öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları açısından değerlendirilmesi. Electronic Turkish Studies, 12(17). DOI: 10.7827/TurkishStudies.11938
• Bandura, A. (1977a). Self-efficacy: toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84, 191-215.
• Bandura, A. (1977b). Social learning theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
• Bandura, A. (1990). Perceived self-efficacy in the exercise of control over aıds infection. Evaluation And Program Planning, 13, 9-17.
• Bandura, A. (1994). Self-Efficacy. In V. S. Ramachaudran (Eds.), Encyclopedia of Human Behavior. NY: Academic Press.
• Bandura, A. (1995). Self-efficacy in changing societies. Cambridge University Press.
• Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. NY: W. H. Freeman.
• Bandura, A. (2006). Guide to the construction of self-efficacy scales. In (F. Pajares and T. Urdan Eds.), Self-efficacy beliefs of adolescents (p. 307-337). Greenwich, CT: Information Age.
• Basım, H. N., Korkmazyürek, H. ve Tokat, A. O. (2008). Çalışanların öz yeterlilik algılamasının yenilikçilik ve risk alma üzerine etkisi: kamu sektöründe bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 121-130.
• Bıkmaz, F. H. (2004). Öz-yeterlik inançları. (Y. Kuzgun ve D. Deryakulu Ed.), Eğitimde bireysel farklılıklar içinde (s.289-308). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Biswas-Diener, R. (2010). Practicing positive psychology coaching: Assessment, activities, and strategies for success. Hoboken, NJ: John Wiley. DOI:10.1002/9781118269633
• Biswas-Diener, R., Kashdan, T. B. ve Minhas, G. (2011). A dynamic approach to psychological strength development and intervention. The Journal of Positive Psychology, 6, 106-118. DOI:10.1080/17439760.2010.545429
• Bolat, O. İ. (2011). Öz yeterlilik ve tükenmişlik ilişkisi: Lider-üye etkileşiminin aracılık etkisi. Ege Akademik Bakış Dergisi, 11(2), 255-266.
• Brown, T. A. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research. New York: The Guilford Press.
• Celik, I., Akin, A. ve Saricam, H. (2014). A scale adaptation study related to the examination of adolescents' levels of educational stress. Üniversitepark Bülten, 3(1-2), 44-55. DOI: 10.12973/unibulletin.312.4
• Choi, N. (2005). Self-efficacy and self-concept as predictors of college students’ academic performance. Psychology in the Schools, 42(2), 197-205. DOI:10.1002/pits.20048
• Clifton, D. O. ve Anderson, E. (2002). Strengthsquest: Discover and develop your strengths in cademics, career, on beyond. New York: Gallup Press.
• Clifton, D. O. ve Harter, J. K. (2003). Strengths investment. In( K. S. Cameron, J. E. Dutton, and R. E. Quinn Eds.), Positive organizational scholarship (p. 111-121).San Francisco: Berrett-Koehler.
• Coulibaly, M. ve Karsenti, T. (2013). Étude du sentiment d’auto-efficacité des enseignants du secondaire au niger à l’égard de l’ordinateur. Mcgill Journal of Education/Revue Des Sciences De L'éducation De Mcgill, 48(2), 383-401.
• Çapa Aydın, Y. Uzuntiryaki, E., Temli, Y. ve Tarkın, A. (2013). Öz Yeterlik Kaynakları Ölçeği’nin türkçeye uyarlanması. İlköğretim Online, 12 (3), 749-758.
• Çetin, B., Bars, M. ve Bars, E. (2015). Matematik umutsuzluk ölçeğinin güvenirlik ve geçerlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(53), 163-172.
• Daniels, J. A. ve Larson, L. M. (2001). The impact of performance feedback on counseling self-efficacy and counselor anxiety. Counselor Education and Supervision, 41, 120-130. DOI:10.1002/j.1556-6978.2001.tb01276.x
• Devonport, T. J. ve Lane, A. M. (2006). Relationships between self-efficacy, coping and student retention. Social Behavior & Personality: An International Journal, 34, 127-138. DOI:10.2224/sbp.2006.34.2.127
• DiClemente, C. C., Fairhurst, S. K. ve Piotrowski, N. A. (1995). Self-efficacy and addictive behaviours. In (J. E. Maddux Ed), Self-efficacy, adaptation, and adjustment: Theory, research, and application (p. 109-142). New York: Plenum.
• Dubreuil, P., Forest, J. ve Courcy, F. (2014). From strengths use to work performance: The role of harmonious passion, subjective vitality, and concentration. The Journal of Positive Psychology, 9(4), 335-349. DOI: 10.1080/17439760.2014.898318
• Ekici, G. (2009). Biyoloji öz-yeterlik ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. Kastamonu Eğitim Dergisi,17(1), 111-124.
• Gangloff, B. ve Mazilescu, C-A. (2017). Normative characteristics of perceived self-efficacy. Social Sciences, MDPI, Open Access Journal, 6(4), 1-18. DOI: 10.3390/socsci6040139.
• Guadagnoli, E. ve Velicer, W. F. (1988). Relation to sample size to the stability of component patterns. Psychological Bulletin, 103(2), 265-275. DOI: 10.1037/0033-2909.103.2.265
• Hodges, T. D. ve Clifton, D. O. (2004). Strengths-based development in practice. Positive. Psychology in Practice, 1, 256-268.
• Hodges, T. D. ve Asplund, J. (2010). Strengths development in the workplace. In (P. Linley, S. Harrington, and N. Garcea Eds.), Oxford handbook of positive psychology and work (p. 213-220). New York, NY: Oxford University Press.
• Jinks, J. ve Morgan, V. (1999). Children's perceived academic self-efficacy: An inventory scale. The Clearing House, 72(4), 224-230. Retrieved from http://www.jstor.org/stable/30189583
• Kiremit, H. (2006). Fen bilgisi öğretmenliği öğrencilerinin biyoloji ile ilgili öz- yeterlik inançlarının karşılaştırılması. Yayımlanmamış doktora tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Kline, P. (1994). An easy guide to factor analysis. New York: Routledge.
• Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling (2nd ed.). New York: The Guilford Press.
• Korkmaz, İ. (2009). Sosyal öğrenme kuramı. (B. Yeşilyaprak Ed.), Eğitim psikolojisi gelişim-öğrenme öğretim içinde (s.218-238). Ankara: Pegem Akademi.
• Kotaman, H. (2008). Özyeterlilik inancı ve öğrenme performansının geliştirilmesine ilişkin yazın taraması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 111-133.
• Kurbanoğlu, S. S. (2004). Öz-yeterlik inancı ve bilgi profesyonelleri için önemi. Bilgi Dünyası, 5(2), 137-152.
• Lane, F. C. ve Chapman, N. H. (2011). The relationship of hope and strength's self-efficacy to the social change model of leadership. Journal of Leadership Education, 10(2), 116-137. DOI: 10.12806/V10/I2/RF6
• Linley, P. A., Woolston, L. ve Biswas-Diener, R. (2009). Strengths coaching with leaders. International Coaching Psychology Review, 4(1), 37-48.
• Littman-Ovadia, H. ve Steger, M. (2010). Character strengths and well-being among volunteers and employees: Toward an integrative model. The Journal of Positive Psychology, 5, 419-430. DOI:10.1080/17439760.2010.516765
• Loehlin, J. C. (2004). Latent Variable models: An introduction to factor, path, and structural equation analysis. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
• Lopez, F. G. ve Lent, R. W. (1992). Sources of mathematics self-efficacy in high school students. The Career Development Quarterly, 41(1), 3-12. DOI: 10.1002/j.2161-0045.1992.tb00350.x
• Lopez, S. J. ve Louis, M. C. (2009). The principles of strengths-based education. Journal of College and Character, 10(4). DOI: 10.2202/1940-1639.1041
• Lorsbach, A. ve Jinks, J. (1999). Self-efficacy theory and learning environment research. Learning Environments Research, 2(2), 157-167. DOI: 10.1023/A:1009902810926
• Luszczynska, A., Mohamed, N. E. ve Schwarzer, R. (2005). Self-efficacy and social support predict benefit finding 12 months after cancer surgery: The mediating role of coping strategies. Psychology, Health & Medicine, 10(4), 365-375. DOI: 10.1080/13548500500093738.
• Luszczynska, A., Scholz, U. ve Schwarzer, R. (2005). The General Self-Efficacy Scale: multicultural validation studies. The Journal of Psychology, 139(5), 439-457. DOI: 10.3200/JRLP.139.5.439-457
• Luthans, F., Youssef, C. M. ve Avolio, B. J. (2006). Psychological capital: developing the human competitive edge. Oxford University Press.
• Maddux, J. E. ve Rogers, R. W. (1983). Protection motivation and self-efficacy: A revised theory of fear appeals and attitude change. Journal of Experimental Social Psychology, 19(5), 469-479. DOI: 10.1016/0022-1031(83)90023-9
• Mert, A., Duman, A. E. ve Kahraman, M. (2019) ortaöğretim öğrencilerinde kariyer karar verme öz-yeterliğinin yordayıcıları olarak benlik saygısı ve algılanan sosyal destek. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi (YYU Journal of Education Faculty), 16(1), 594-619. DOI: 10.23891/efdyyu.2019.137.
• Pajares, F. (1996). Self-efficacy beliefs in academic settings. Review of Educational Research, 66(4), 543-578. DOI: 10.3102/00346543066004543
• Pajares, F., Johnson, M. J. ve Usher, E. L. (2007). Sources of writing self-efficacy beliefs of elementary, middle, and high school students. Research in the Teaching of English, 42(1), 104-120. Retrieved from http://www.jstor.org/stable/40171749
• Peterson, C., Ruch, W., Beermann, U., Park, N. ve Seligman, M. P. (2007). Strengths of character, orientations to happiness, and life satisfaction. The Journal of Positive Psychology, 2, 149-156. DOI:10.1080/1743976070122893
• Ramos-Sánchez, L. ve Nichols, L. (2007). Self-efficacy of first-generation and non-firstgeneration college students: The relationship with academic performance and college adjustment. Journal of College Counselling, 10(1), 6-18. DOI:10.1002/j.2161- 1882.2007.tb00002.x
• Sakız, H., Ekinci, N. ve Sarıçam, H. (2019). Teachers’ perceptions of their school managers’ skills and their own self-efficacy levels. International Journal of Leadership in Education. Advance online Publication. DOI: 10.1080/13603124.2018.1562094
• Sarıçam, H. (2015). Mediating role of self-efficacy on the relationship between subjective vitality and school burnout in Turkish adolescents. International Journal of Educational Researchers, 6(1), 1-12.
• Sarıçam, H. ve Adam Karduz, F. F. (2018). Sosyal medya kullanım bozukluğu ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 9(2), 116-135. DOI:10.21031/epod.335607
• Saricam, H. ve Canatan, A. (2015). The adaptation, validation, reliability process of the Turkish version Orientations to Happiness Scale. Üniversitepark Bülten, 4(1-2), 7-15. DOI: 10.12973/unibulletin.412.1
• Sarıçam, H. ve Sakız, H. (2014). Burnout and teacher self-efficacy among teachers working in special education institutions in Turkey. Educational Studies, 40(4), 423-437. DOI: 10.1080/03055698.2014.930340
• Sarıçam, H., Çelik, İ. ve Oğuz, A. (2016). Kısa azim (sebat) ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(2), 927-935. DOI: 10.7884/teke.622
• Sarıçam, H., Ilbay, A. B., Uysal, R., Çardak, M. ve Akın, A. (2012, May). Turkish version of the short form of resilience appraisal scale: the validity and reliability study. Paper presented at the International Counseling and Education Conference 2012 (ICEC 2012), Istanbul, Turkey. DOI: 10.13140/RG.2.1.4252.1201.
• Schunk, D. H. (1991). Self-efficacy and academic motivation. Educational Psychologist, 26(3-4), 207-231. DOI: 10.1207/s15326985ep2603&4_2
• Schunk, D. H. ve Pajares, F. (2010). Self-efficacy beliefs. In (S. Järvelä Ed.) Social and Emotional Aspects of Learning (p. 668-672). Oxford: Elsevier Academic Press.
• Senemoğlu, N. (2009). Gelişim öğrenme ve öğretim: kuramdan uygulamaya. (Geliştirilmiş 15.Baskı.) . Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Snyder, C. R., Shorey, H. S., Cheavens, J., Pulvers, K. M., Adams III, V. H. ve Wiklund, C. (2002). Hope and academic success in college. Journal of Educational Psychology, 94(4), 820.
• Stajkovic, A. D., Luthans, F. (1998a). Social cognitive theory and self-efficacy: Going beyond traditional motivational and behavioral approaches. Organizational Dynamics, 26, 62-74.
• Stajkovic, A. D. ve Luthans, F. (1998b). Self-efficacy and work-related performance: A meta-analysis. Psychological Bulletin, 124, 240-261. DOI:10.1037/0033-2909.124.2.240.
• Tsai, C. L., Chaichanasakul, A., Zhao, R., Flores, L. Y. ve Lopez, S. (2014). Development and validation of the Strengths Self-Efficacy Scale (SSES). Journal of Career Assessment, 22(2), 221-232. DOI: 10.1177/1069072713493761.
• Tiyuri, A., Saberi, B., Miri, M., Shahrestanaki, E., Bayat, B. B. ve Salehiniya, H. (2018). Research self-efficacy and its relationship with academic performance in postgraduate students of Tehran University of Medical Sciences in 2016. Journal of Education and Health Promotion, 7, 11. DOI:10.4103/jehp.jehp_43_17
• Uysal, İ. (2013). Akademisyenlerin genel öz-yeterlik inançları: AİBÜ Eğitim Fakültesi örneği. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2).
• Verroen, S., Gutteling, J. M. ve De Vries, P. W. (2013). Enhancing self‐protective behavior: Efficacy beliefs and peer feedback in risk communication. Risk Analysis, 33(7), 1252-1264. DOI: 10.1111/j.1539-6924.2012.01924.x
• Wood, R. ve Bandura, A. (1989). Impact of conceptions of ability on self-regulatory mechanisms and complex decision making. Journal of Personality and Social Psychology, 56(3), 407-415. DOI: 10.1037/0022-3514.56.3.407
• Yıldırım, F. ve İlhan, İ. Ö. (2010). Genel Öz-Yeterlilik Ölçeği Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 21(4), 301-308.
• Yılmaz, M., Gürçay, D. ve Ekici, G. (2007). Akademik özyeterlik ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 253-259.
• Zimmerman, B. J. (1995). Self-efficacy and educational development. In (A. Bandura Ed). Self efficacy in changing societies. New York: Cambridge University Press.