A Comparative Evaluation on the Structure of the Ministry of National Education

Yıl 2020, Cilt: 15 Sayı: 21, 356 - 377, 31.01.2020

Abdullah Balıkçı Muhammet Emin Türkoğlu

https://doi.org/10.26466/opus.616851

Cited By: 1

Öz

One of the areas of change is education. Education
is reflected in educational policies and organizational structures where
policies are made. The aim of the study was to reveal and understand the
changes in the organizational structure of the Ministry of National Education,
which is an important actor of education policies, in a comparative manner. In
the study, qualitative research method was employed and content analysis was
used in the analysis process. In the content analysis, three legal texts were
used as the data source. These were the Law on the Organization and Duties of
the Ministry of National Education, the Decree on the Organization and Duties
of the Ministry of National Education, and the Presidential Decree on  Organization Chart of the Presidency. In the
study, three themes, seven categories and twenty six subcategories appeared.
Results showed that  the Ministry of
National Education maintains its central structure. Changes were both formal
and contextual. All three texts have common and different aspects. In all three
texts, the elaboration of the central organization in a detailed and
comprehensive manner showed that the central organization is the focus structure
within the ministerial organization. The most important changes were seen in
the Head Council of Education and Morality, and the National Education
Councils. In the last part of the study, some suggestions were given.

Anahtar Kelimeler

Change, Education Policy, Ministry of National Education, Legal text, Qualitative research

Milli Eğitim Bakanlığı Merkez Teşkilatı Yapısı Üzerine Karşılaştırmalı Bir Değerlendirme

Öz

Değişimin yaşandığı
alanlardan birisi eğitimdir. Eğitimde değişim zaman zaman eğitim politikalarına
ve politikaların yapıldığı teşkilat yapılarına da yansımaktadır. Araştırmanın
amacı, eğitim politikalarının önemli bir aktörü olan Milli Eğitim Bakanlığı’nın
teşkilat yapısındaki değişimi karşılaştırmalı olarak ortaya koymaktır.  Araştırmada nitel araştırma yöntemine dayalı
içerik analizi yapılmıştır. İçerik analizinde üç yasal metin veri kaynağı
olarak kullanılmıştır. Bunlar Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat Ve Görevleri
Hakkında Kanun, Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat Ve Görevleri Hakkında Kanun
Hükmünde Kararname ve Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı
Kararnamesi . Araştırmada,  üç tema, yedi
kategori ve yirmi altı alt kategorinin ortaya çıktığı görülmüştür. Araştırma
sonucuna göre, Milli Eğitim Bakanlığı merkezi yapısını devam ettirmektedir.
Değişimler hem şekilsel hem de içeriksel-yapısaldır. Her üç metnin ortak ve
farklı yönleri bulunmaktadır. Her üç metinde de, ayrıntılı ve kapsamlı bir
şekilde merkez teşkilatının açıklanması bakanlık teşkilat yapısı içinde merkez
teşkilatının odak yapı olduğunu göstermektedir. Teşkilat yapısı içinde en
önemli değişikliğin Talim ve Terbiye Kurulu ile onun sekreteryalığını yaptığı
Milli Eğitim Şurası’nda görülmektedir. Araştırmanın son bölümünde önerilere yer
verilmiştir.

 

Anahtar Kelimeler

Değişim, Eğitim Politikası, Yasal Metin, Nitel Araştırma

Kaynakça

• Aslaner, N. (2008). Milli eğitim şûraları ve eğitim politikaları:1939–1946. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Aypay, A. (2015). Eğitim politikası. Ankara: PegemA.
• Bilgin, N. (2014). Sosyal bilimlerde içerik analizi. Ankara: Siyasal.
• Canfield-Davis, K. and Jain, S. (2010). Legislative decision making on education issues: a qualitative study. The Qualitative Report, 15(3), 600-629.
• Christensen, L.B., Johnson, R.B. and Turner, L.A. (2015). Nitel ve karma yöntem araştırmaları. (M. Sever and A. Aypay transl. Ed.) Araştırma yöntemleri desen ve analiz (p. 400-433). Ankara: Anı.
• Constantinescu, M. (2013). Attitude and change in education. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 93, 1438 – 1440.
• Çakır, C. (2016). Türkiye’de milli eğitim politikalarının oluşmasında aktörlerin rolü. Yayınlanmamış doktora tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
• Çiftçi, L. (2018). 1980 sonrası kamu yönetiminde dönüşüm ve milli eğitim bakanlığı reform çabaları. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Erdoğan, İ. (2014). Milli eğitim bakanlığı sisteminin kuvvetler ayrılığından kuvvetler birliğine doğru dönüştürülmesi [The transformation of ministry of national education system from separation of powers to unity of powers]. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi - Journal of Educational Sciences Research, 4 (2), s329-340. http://ebad-jesr.com
• Ergün, M. and Keskin, O. (2014). Evaluation of the last configuration in the central organization in Turkish Education System. P procedia - Social and Behavioral Sciences, 116, 1433 – 1438.
• Fullan, M. (2005). The new meaning of educational change. London: Teachers College Press.
• Glesne, C. (2015). Nitel araştırmaya giriş. (A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu, transl. Ed.), Öykünüzü keşfetmek: veri analizi (p. 255-300). Ankara: Anı.
• Gökçe, O. (2019). Klasik ve nitel içerik analizi. Konya: Çizgi.
• Gür, B. S., Çelik, Z. (2009). Türkiye’de millî eğitim sistemi yapısal sorunlar ve öneriler. SETA Rapor, www.setav.org accessed on 12.04. 2019
• Kösterelioğlu, İ. and Bayar A. (2014). Türk eğitim sisteminin sorunlarına ilişkin güncel bir değerlendirme (an assessment on recent issues of turkish education system). International Journal of Social Science, 25(I), 177-187. Doi number: http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2279
• Krippendorff, K. (2004). Content analysis. London: Sage publications.
• Merriam, S. B. (2015a). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber (S. Turan, transl.), Nitel araştırma nedir? (p. 3-20). Ankara: Nobel.
• Merriam, S. B. (2015b). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber (S. Turan and H. Özen, transl..), Dokümanlardan verilerin toplanması (s. 131-156). Ankara: Nobel. Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). 2023 eğitim vizyonu. www.meb.gov.tr accessed on 25.04.2019
• OECD, (2013). Eğitim politikası genel görünümü: Türkiye. www.meb.gov.tr accessed on 25.04.2019.
• Özdem, G. (2017). Türkiye’de 1980 sonrası uygulanan eğitim politikalarının ilköğretim okullarında yarattığı dönüşümün değerlendirilmesi:Ankara ili örneği. Yayınlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırmanın doğası. (M. Bütün, S. B. Demir, transl.), Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (p. 3-36) içinde. Ankara: PegemA.
• Şahin, M. and Üstüner, M. (2014). Milli eğitim bakanlığının teşkilat ve görevleri hakkındaki kararnameye ilişkin okul müdürlerinin görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (Mustafa Kemal University Journal of Graduate School of Social Sciences), 11(25), 373-392.
• Tabak, H. and Güçlü N. (2017). Millî eğitim bakanlığı’nda yeniden yapılanma: merkez teşkilat yöneticilerine göre bir değerlendirme. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14 (39), 408-430.
• Tofur, S. (2015). 21. yy Türk eğitim politikalarının oluşturulmasında kaynaklık eden belgelerin Fullan’ın kavramsallaştırması açısından değerlendirilmesi: 1980 – 2014. Yayımlanmamış doktora tezi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Tofur, S. and Aypay, A., and Yücel, C. (2016). 1980 – 2014 Türk milli eğitim şura kararları ile tebliğler dergisi fihristlerinin karşılaştırmalı değerlendirilmesi . Eğitim ve Bilim, 41(186), 253-274.
• Tofur, S. (2017). Examining the indexes of the journal of announcements between 1980 -2014 in terms of Fullan's Educational Change Model. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 7(2), 313-352.
• Tofur, S. (2018). 1979 - 2018 yılları kalkınma planları karar maddelerinin Fullan’ın eğitimsel dönüşüm modeli açısından incelenmesi. (A. İşcan Ed.), Eğitim bilimlerinde örnek araştırmalar (p. 135-156) içinde. Ankara: Nobel.
• Türk, E. (1998). Cumhuriyet döneminde milli eğitim bakanlığı merkez örgütünde yapı boyutundaki değişmeler. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Uysal, H. (2018). Eğitim yöneticilerinin ve uzmanlarının görüşlerine göre Türkiye’deki eğitim politikalarının değerlendirilmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Weston, C., Ferris, J. and Finkelstein, A. (2017). Leading change: an organizational development role for educational developers. International Journal of Teaching and Learning in Higher Education 29 (2), 270-280.
• Yıldırım, A. and Şimşek, H. (2011). Nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yirci, R. and Karaköse, T. (2010). Democratic education policy and Turkish education system. Procedia Social and Behavioral Sciences, 9, 1330–1334.