The Tendency of the Youth to Prefer to Stay in a Nursing Home: The Case of Nevşehir

Yıl 2020, Cilt: 15 Sayı: 21, 535 - 554, 31.01.2020

Hamza Kurtkapan

https://doi.org/10.26466/opus.622196

Öz

In this study, it is aimed to examine the tendency
of generation Y to prefer to stay in a nursing home when they get older. It
focuses on the main reasons why young people want to stay in nursing homes, and
the relationship between these tendencies and life satisfaction. In addition,
it is aimed to determine the effect of demographic variables such as gender,
income and high school group on life satisfaction of them. A descriptive
cross-sectional study was conducted with quantitative research design. The
research was conducted between February and March 2019 with 775 people in the
18-27 age group enrolled in undergraduate education at Nevşehir Hacı Bektaş
Veli University. As a result of the study, it was found that the tendency to
prefer a nursing home is less among the participants with high average life
satisfaction score. In the study, it was found that the scores of life
satisfaction scale of the youth did not show statistically significant
difference according to gender. Participants who belong to a family with the
average monthly income of 3250 TL and above have a higher life satisfaction
than the participants with an average monthly income of 1700 TL and low. In
addition, it was found that participants who graduated from Imam Hatip High
School have higher life satisfaction than those who graduated from other High
Schools. The findings were discussed within the regard of the related
literature.

Anahtar Kelimeler

Sociology of Youth, Nursing Home, Life Satisfaction, Vocational High School

Y Kuşağı Gençlerin Huzurevinde Kalmayı Tercih Etme Eğilimleri: Nevşehir Örneği

Öz

Bu çalışmada Y kuşağı gençlerin yaşlılıklarında huzurevinde kalmayı
tercih etme eğilimlerini incelenmektedir; bu amaçla gençlerin huzurevinde kalma
ya da kalmama yönündeki isteklerinin başlıca gerekçelerine ve bu eğilimleri ile
yaşam memnuniyeti arasındaki ilişkiye odaklanılmıştır. Ayrıca bu çalışmada
cinsiyet, gelir ve mezun olunan lise türü gibi değişkenlerin yaşam
memnuniyetine etkisini belirlemek hedeflenmektedir. Nicel araştırma deseni ile
betimleyici bir kesitsel araştırma yürütülmüştür. Araştırma, Şubat ve Mart 2019
tarihleri arasında Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesinde lisans eğitimine
kayıtlı 18-27 yaş grubunda 775 katılımcı ile yapılmıştır. Araştırma sonucunda
yaşam memnuniyet puan ortalaması yüksek olan katılımcılarda ihtiyaç halinde
huzurevini tercih etme eğiliminin daha az olduğu tespit edilmiştir. Araştırmada
gençlerin yaşam memnuniyeti ölçeği puanlarının cinsiyete göre anlamlı farklılık
göstermediği saptanmıştır. Ailesinin aylık ortalama gelirini 3250 TL ve üzeri
olduğunu söyleyenlerin, 1700 TL ve aşağısı olduğunu söyleyenlere oranla daha
yüksek yaşam doyumuna sahip oldukları tespit edilmiştir. Ayrıca İmam Hatip
Lisesi mezunu gençlerin Düz Lise mezunu gençlerden daha yüksek yaşam
memnuniyetine sahip oldukları saptanmıştır. Elde edilen bulgular literatür
ekseninde tartışılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Gençlik Sosyolojisi, Huzurevi, Yaşam Memnuniyeti, Meslek Lisesi.

Kaynakça

• Aközer, M., Görgün-Baran, A., Kalaycıoğlu, S. Özler, G. Nuhrat, C.R., Ortaç A. … ve Maran, T. (2011). Türkiye’de yaşlılık dönemine ilişkin beklentiler. Ankara: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları.
• Alperen M. (2013). Sosyo-ekonomi statü açısından yaşlıların aile ilişkileri: Ankara Keçiören örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya, Türkiye.
• Avşaroğlu, S., Deniz, M. E., ve Kahraman, A. (2005). Teknik öğretmenlerde yaşam doyumu iş doyumu ve mesleki tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14, 115-129.
• Balcı, Ş. ve Koçak, M. C. (2017). Sosyal medya kullanımı ile yaşam doyumu arasındaki ilişki: üniversite öğrencileri üzerinde bir araştırma. Öztürk, G. ve Eken, İ. (Eds.). 1. Uluslararası İletişimde Yeni Yönelimler Konferansı içinde (34-46), Ankara: Nobel Yayıncılık
• Bayhan, V. (2014). Milenyum veya (Y) kuşağı gençliğinin sosyolojik bağlamı. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 2(2), 3, 8-25.
• Bilge, U., Elçioğlu, Ö., Ünalacak, M. ve Ünlüoğlu, İ. (2014). Türkiye’de yaşlı evde bakım hizmetleri. Euras J FamMed, 3(1), 1-8.
• Cirhinlioğlu, F. G. ve Ok, Ü. (2010). İnanç ya da dünya görüşü biçimleri ile intihara yönelik tutum, depresyon ve yaşam doyumu arasındaki ilişkiler. CumhuriyetÜniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 34, 1-18.
• Dağlı, A. ve Baysal, N. (2016). Yaşam doyumu ölçeğinin Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(59), 1250-1262.
• Diener, E. (1984). Subjectivewell-being. PsychologicalBulletin 95(3), 542-575.
• Diener, E. D., Emmons, R. A., Larsen, R. J. ve Griffin, S. (1985). The satisfactionwith life scale. Journal of PersonalityAssessment, 49(1), 71-75.
• Ergin, A., Hatipoğlu, C., Bozkurt, A. İ., Bostancı, M., Atak, B. M., Kısaoğlu, S., ... ve Karasu, E. (2011). Tıp fakültesi öğrencilerinin yaşam doyumu ve öz-bakım gücü düzeyleri ve etkileyen faktörler. Pamukkale Tıp Dergisi, (3), 144-151.
• Görgün Baran, A., Kalınkara, V., Aral, N., Akın, G., Baran G. ve Özkan, Y. (2005). Yaşlı ve aile ilişkileri: Ankara örneği. Ankara: Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Yayınları, Yayın No: 127.
• Kalınkara, V. (2000). Yaşlılıkta sosyal katılım ve kent hizmetleri. Erkan, G. ve Işıkhan, V. (Eds.) Antropoloji ve Yaşlılık, içinde (ss. 77-86). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Yayınları.
• Kalaycıoğlu, S. ve Rittersberger -Tılıç, H. (2001). Yaşlı ve genç kuşaklararasında sosyal, kültürel, ekonomik bağların ailenin refah düzeyine etkisi. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 1(2), 65-75.
• Kökalan-Çımrın, F. (2009). Küreselleşme, neo liberalizm ve refah devleti ilişkisi üzerine. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, 195-203.
• Kurtkapan, H. (2018). Kentte yaşlılık ve yerel yönetim uygulamaları. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kurtkapan, H. (2019). Ünal Şentürk, yaşlılık sosyolojisi, yaşlılığın toplumsal yörüngeleri. İnsan ve Toplum Dergisi, Doi: 10.12658/D0223
• Mroczek, K. D. ve Kolarz, M. C. (1998). The effect of age on positive and negative affect: A developmental perspective on happiness, Journal of Personality and Social Psychology, 75, 5, 1333-1349.
• Özbay, F. (2014). Akrabalık ve komşuluk ilişkileri. Turgut, M. ve Feyzioğlu S. (Eds.), Türkiye Aile Yapısı Araştırması Tespitler ve Öneriler içinde (ss. 56-90). Ankara: Aile ve Sosyal Politikalar bakanlığı, Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları.
• Özmete, E. ve Hussein. S. (2017). Türkiye’de yaşlı bakım hizmetleri raporu: Avrupa’dan en iyi uygulama örnekleri̇ ve Türkiye için bir model tasarımı. Ankara: T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Yayınları.
• Riley. M. W. (1976). Social gerontology and the age stratification of society. Atchley, R. C. & Seltzer, M. M .(Eds.,) in The sociology of aging: Selected readings, Belmont, Calif: Wadsworth
• Telef, B. B., Uzman, E. ve Ergün, E. (2013), Öğretmen adaylarında psikolojik iyi oluş ve değerler arasındaki ilişkinin incelenmesi. Turkish Studies, International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish, 8/12. 2013, 1297-1307.
• Toker B. ve Kalıpçı, M. B. (2019). Demografik değişkenlerin yaşam doyumuna etkisinin lojistik regresyon analizi ile belirlenmesi: Konaklama sektörü̈ örneği. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 12(18. UİK Özel Sayısı), 544-562. DOI: 10.26466/opus.589382.
• Tufan, İ. (2003). Modernleşen Türkiye’de yaşlılık ve yaşlanmak (yaşlanmanın sosyolojisi). İstanbul: Anahtar Kitaplar Yay.
• Tufan, İ. ve Yazıcı, S. (2009). Yaşlılıkta kuşaklar arası ilişkiler. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 20(1), 47-52.
• Türkiye İstatistik Kurumu. (2018). Haber bülteni: nüfus projeksiyonları 2018-2080. http//www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=30567 Son erişim tarihi:19.08.2019.
• Türkiye İstatistik Kurumu. (2016). Yaşam Memnuniyeti Araştırması 2015.www.tuik.gov.tr/PdfGetir.do?id=21518 adresinden edinilmiştir.
• World Health Organization. (2007). Global age-friendlycities: a guide. RetrievedMarch 29, 2016, from http://www.who.int/ageing/publications/age_friendly_cities_guide/en/
• Yıldız, M. (2018). Lise öğrencilerinde yaşlı ve huzurevi algısı. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.