Leisure Abondonment Scale Validity And Reliability Analysis

Yıl 2020, Cilt: 15 Sayı: 23, 1940 - 1958, 31.03.2020

Ali Özdemir Tebessüm Ayyıldız Durhan Suat Karaküçük

https://doi.org/10.26466/opus.689919

Öz

The aim of this study is to give validity and reliability analysis of the leisure abondenment to the literature. The research is based on the analysis made in the light of the data collected from 593 students using the test retest method. The data were subjected to KMO-Barlett test with 293 participants and the exploratory factor analysis was used after the determination of the sample size (.92; 2232,957, p <0.001). A valid structure was tried to be constructed with exploratory factor analysis and internal reliability coefficients were determined to be about .92 and .79, respectively. As a result of the exploratory factor analysis, the cut-off value was taken as .30 and it was found that the variance value was 64.96% in total. After the second data collection performed on 300 participants with test retest method, the structure was tested with confirmatory factor analysis. Confirmatory factor analysis appears to provide evidence for construct validity (RMSEA .062, SRMR 0.033, NFI 0.98, CFI 0.99, NNFI 0.98, x2/df 2.13). As a result, it was determined that the measurement tool which was developed to determine the discontinuation of the participants was a valid and reliable tool for measuring the phenomenon of discontinuation of activity.

Anahtar Kelimeler

Activity, abondonment, scale

Etkinlikten Vazgeçme Ölçeği Geçerlik Güvenirlik Çalışması

Öz

Bu çalışmanın amacı etkinlikten vazgeçme ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik analizlerini yaparak literatüre kazandırmaktır. Araştırma test tekrar test yöntemiyle toplam 593 öğrenciden toplanan veriler ışığında yapılan analizlere dayanmaktadır. Veriler 293 katılımcı ile KMO-Barlett testine tabi tutulmuş ve örneklem büyüklüğünün analizi yapmak adına uygun olduğu (.92; 2232,957, p<0,001) belirlendikten sonra açımlayıcı faktör analizinden yararlanılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi ile geçerli bir yapı oluşturulmaya çalışılmış, oluşturulan yapıya dair iç güvenirlik katsayıları sırasıyla .92 ve .79 bulunmasıyla yapıyı destekler düzeyde olduğu belirlenmiştir. Yapılan açımlayıcı faktör analizi sonucu kesme değeri .30 olarak alınmış, açıklanan varyans değerinin toplamda %64,96 olduğu döndürülmüş bileşenler analizinde iki alt boyut altında toplandığı saptanmıştır. Test tekrar test yöntemiyle 300 katılımcı üzerinde yapılan ikinci veri toplama işleminden sonra yapı doğrulayıcı faktör analizi ile sınanmıştır. Doğrulayıcı faktör analizinin yapı geçerliliğine kanıt oluşturduğu görülmektedir (RMSEA .062, SRMR 0.033, NFI 0.98, CFI 0.99, NNFI 0.98, x2/df 2.13). Sonuç olarak katılımcıların etkinlikten vazgeçmelerinin belirlenmesine yönelik geliştirilen ölçüm aracının, etkinlikten vazgeçme fenomenini ölçmede geçerli ve güvenilir bir araç olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

boş zaman, Etkinlik, rekreasyon, vazgeçme, ölçek geliştirme

Kaynakça

• Alexandris, K. ve Carroll, B. (1997). Demographic differences in the perception of constraints on recreational sport participation: Results from a study in Greece. Leisure Studies, 16(2), 107-125.
• Backman, S., Crompton, J. (1989). Discriminating between continuers and discontinuers of two public leisure services. Journal of Park and Recreation Administration, 7(4), 56–71.
• Beaton, A. A. (2010). Building a theory of participation in physically active leisure. Doctoral dissertation, Department of Tourism, Leisure, Hotel and Sport Management, Business School, Griffith University, Australia.
• Boothby, J., Tangutt, M. F., ve Townsend, A. R. (1981). Ceasing participation in sports activity: Reported reasons and their implications. Journal of Leisure Research, 13, 1–14.
• Lovelock, B., Jellum, C. ve Carr A. (2018) Pulling the pin on active outdoor leisure: Building an understanding of leisure abandonment from the narratives of outdoor recreationists. Leisure Sciences, 40(5), 406-422.
• Chen, M., ve Pang, X. (2012). Leisure motivation: an integrative review. Social Behavior and Personality: An International Journal, 40(7), 1075–1081.
• Eryılmaz, A. (2015). Amaçlar için mücadele ölçeğinin geliştirilmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(4), 233-244.
• Fedler, A. J. ve Ditton, R.B. (2001). Dropping out and dropping in: A study of factors for changing recreational fishing participation. North American Journal of Fisheries Management, 21(2), 283–292.
• Gülbahçe, Ö. (2011). Üniversite öğrencilerinin sportif aktivitelerde bulunma tercihlerinin bazı psiko-sosyal değişkenler açısından incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Erzurum.
• Gürbüz, B., Karaküçük, S. (2007). Boş zaman engelleri ölçeği-28: Ölçek geliştirme, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi (Gazi BESBD), 12(1),3-10.
• Gürbüz,B., Öncü, E. ve Emir, E. (2012). Leisure constraints questionnaire: Testing the construct validity/boş zaman engelleri ölçeği: Yapı geçerliğinin test edilmesi. 12th International Sport Sciences Congress December 12-14, 2012 Denizli/Turkey.
• Harman, S. (2014). Yurt dışı seyahat kısıtlayıcıları: Bağımsız seyahat eden yerli gezginler üzerinde yapılan bir araştırma.Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 6(1),63-78.
• Koçak, S. (2005). Perceived barriers to exercise among university members. ICHPER–SDJ, 41(1), 34-36
• Lovelock,B., Jellum, C. ve Carr, A. (2018). Pulling the pin on active outdoor leisure: building an understanding of leisure abandonment from the narratives of outdoor recreationists. Leisure Sciences, 40(5), 406-422, DOI: 10.1080/01490400.2016.1229640.
• Öcal, K. (2012). Ölçek geliştirme: Serbest zaman fiziksel aktivite kısıtlayıcıları (SZFA-K). Spor Bilimleri Dergisi Hacettepe Journal of Sport Sciences, 23(2), 50–60.
• Öz, N.D. ve Ardahan, F. (2019). Köyde rekreasyon engelleri ölçeği geçerlilik ve güvenirlilik çalışması. Mediterranean Journal of Humanities, 9(1), 141-151.
• Öztürk, M.A., Yıkılmaz, A. ve Sarıkol, E. (2018). Turkish validity and reliability study of the leisure constraint questionnaire. Journal of Education and Learning, 8(1),150-157.
• Raymore, L., Godbey, G., Crawford, D., ve Von Eye, A. (1993). Nature and processes of leisure con- straints: An empirical test. Leisure Sciences, 15, 99–113.
• Stebbins, R. A. (2008, November). Leisure abandonment: Quitting free-time activity that we love. LSA Newsletter No. 81. Leisure Reflections, 19, 14–19.
• Sutton, S. G. (2007). Constraints on recreational fishing participation in Queensland, Australia. Fisheries, 32(2), 73–83.
• Tsai, E. H. ve Coleman, D. J. (1999). Leisure constraints of Chinese immigrants: An exploratory study. Loisir et societe/Society and Leisure, 22(1), 243–264.
• Tunçkol, H.M., Güven, Ö. (2014). Profesyonel futbolu bırakma yaşantısını algılama ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması.Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 5(1), 49-55.
• Zarotis, G., , Athanailidis, I., Tosunidis, A. ve Mastrogiannopoulos, N. (2017). Drop-out in fitness-sport. Comparing the general relevance of reasons for quitting. TRENDS in Sport Sciences, 4(24), 175-181,ISSN 2299-9590.DOI: 10.23829/TSS.2017.24.4-5.