Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Innovation in Politics: E-Meeting in Political Communication

Yıl 2020, Cilt: 15 Sayı: 24, 3068 - 3086, 30.04.2020
https://doi.org/10.26466/opus.680006

Öz

Political communication is one of the important concepts in the distinction between ruled and managed. This concept deals with the relations of the parties in the process of obtaining power. Political communication is an important concept for power. Because the way to go to power is through successful communication with the voters. Information and messages shared between politicians and the public from face to face communication, mass media, print media to social media are evaluated within this framework. Political communication is a dynamic process. Because the feedback is in question after the message is transferred. Different methods and techniques can be applied to this process. Unlike traditional rallies, in an e-rally held in the presence of a few parties, guests and press members, it is possible to reach the participants by means of the technological infrastructure, internet network, periscope, instagram live broadcast, link etc. tools. In this study, the manner of implementation of the e-meeting, the conditions and possibilities of implementation, positive and negative aspects are discussed. In this respect, it is aimed to discuss a new concept from a theoretical point of view in terms of political communication. It was determined that the e-meeting will be used more in the coming years in the study.

Kaynakça

  • Acar, M. and Demir, Ö. (2005).Dictionary of social sciences.Ankara:Adres Publishing.
  • Arıcı, A. (2015). Political communication in new media era: Research into social media performances of political parties and political party leaders. Marketing and Marketing Studies Journal, 15, 49-67
  • Aziz, A. (2003). Political communication. Ankara: Nobel Publishing.
  • Barker, A. (2002). Alchemy of innovation (trans. A. Kardam). İstanbul: Mess Press
  • Bostancı, M. (2015). Social media as a means of political communication: A case study of parliament members and voters. Doctoral Dissertation, Erciyes University Social Sciences Institute
  • Çobanoğlu, Ş.(2007).Spiral of silence and political communication.İstanbul:Fide Publishing.
  • Erdoğan, İ. (2008). Understanding communication. Ankara: Erk Publishing.
  • Genel, G. M. (2012). Use of social media in political communication campaigns:12 June 2011 elections the case of “Twitter”. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, TOJDAC, 2(4).
  • Kılıçaslan, E. (2008). Political communication: Ideology and media relations. İstanbul: Kriter Publishing.
  • Lilleker, D. G. (2013). Political communication: Basic concepts. (Trans. A. Altın, et al.), İstanbul: Kaknüs Publishing.
  • Meriç, Ö. (2017). A literature review on online political communication. Selçuk Communication, 9(4), 25-39
  • Özçağdaş, S.(2013). Social innovation for a quality life. http://www.milliyet.com.tr/yazarlar/dusunenlerin-dusuncesi/kaliteli-bir-yasam-icin-sosyal-inovasyon- 1659116/ accessed on 15/10/2018.
  • Öztürk, B. (2017). Use of printed media as a political communication actor: analysis of newspaper headlines in parliamentary elections dated 7 june 2015. Doctoral Dissertation, Gazi University Institute of Social Sciences
  • Türk Dil Kurumu (t.y). Türkçe sözlük. http://www.tdk.gov.tr accessed on
  • Ankara Üniversitesi Arşiv Sistemi (t.y). Dergiler. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/37/776/9923.pdf accessed on
  • T.C Ekonomi Bakanlığı(t.y). Kümeler için inovasyonve ar-ge yönetimi kılavuzu. http://www.smenetworking.gov.tr/userfiles/pdf/belgeler/ekonomiBakanligi/8_inovasyon.pdf accessed on 15.10.2018
  • Uztuğ, F. (2007). Political communication management. Istanbul: MediaCat
  • Wolton, D. (1991). Media weak link of political communication. Birikim, 30, 51-58
  • Yazıcı, S. (2018). Innovation, competition and state. Turkish Studies, 13, 67-86

Siyasette İnovasyon: Siyasal İletişimde E-Miting

Yıl 2020, Cilt: 15 Sayı: 24, 3068 - 3086, 30.04.2020
https://doi.org/10.26466/opus.680006

Öz

Siyasal iletişim, yöneten ve yönetilen ayrımında önemli kavramlardan biridir. Bu kavram iktidarı elde etme sürecinde tarafların ilişkilerini ele almaktadır. Siyasal iletişim, iktidar için önemli bir kavramdır. Çünkü iktidara gidecek yol seçmen ile başarılı iletişim kurmaktan geçmektedir. Yüz yüze iletişimden, kitle iletişim araçlarına, yazılı basından sosyal medyaya kadar politikacılar ile halk arasında paylaşılan bilgi ve mesajlar bu çerçevede değerlendirilmektedir. Siyasal iletişim dinamik bir süreçtir. Çünkü mesajın aktarılmasından sonra geri bildirim söz konusudur. Bu çalışma siyasal iletişim açısından yeni bir yöntem olan e-miting kavramını konu edinmektedir. Geleneksel mitinglerden farklı olarak kapalı bir mekânda yapılan ve nispeten birkaç partili, davetli ve basın mensubunun huzurunda gerçekleşen e-mitingde, teknolojik altyapı sayesinde internet ağı, periscope, instagram canlı yayını, link vb araçlarla katılımcılara ulaşılmaktadır. Çalışmada e-mitingin uygulanma biçimi, uygulanma şart ve olasılıkları, olumlu ve olumsuz yönleri tartışılmaktadır. Bu yönüyle siyasal iletişim açısından yeni bir kavramın, teorik açıdan ele alınması amaçlanmaktadır. Çalışmada e-mitingin gelecek yıllarda daha fazla kullanılacağı tespiti yapılmıştır.

Kaynakça

  • Acar, M. and Demir, Ö. (2005).Dictionary of social sciences.Ankara:Adres Publishing.
  • Arıcı, A. (2015). Political communication in new media era: Research into social media performances of political parties and political party leaders. Marketing and Marketing Studies Journal, 15, 49-67
  • Aziz, A. (2003). Political communication. Ankara: Nobel Publishing.
  • Barker, A. (2002). Alchemy of innovation (trans. A. Kardam). İstanbul: Mess Press
  • Bostancı, M. (2015). Social media as a means of political communication: A case study of parliament members and voters. Doctoral Dissertation, Erciyes University Social Sciences Institute
  • Çobanoğlu, Ş.(2007).Spiral of silence and political communication.İstanbul:Fide Publishing.
  • Erdoğan, İ. (2008). Understanding communication. Ankara: Erk Publishing.
  • Genel, G. M. (2012). Use of social media in political communication campaigns:12 June 2011 elections the case of “Twitter”. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, TOJDAC, 2(4).
  • Kılıçaslan, E. (2008). Political communication: Ideology and media relations. İstanbul: Kriter Publishing.
  • Lilleker, D. G. (2013). Political communication: Basic concepts. (Trans. A. Altın, et al.), İstanbul: Kaknüs Publishing.
  • Meriç, Ö. (2017). A literature review on online political communication. Selçuk Communication, 9(4), 25-39
  • Özçağdaş, S.(2013). Social innovation for a quality life. http://www.milliyet.com.tr/yazarlar/dusunenlerin-dusuncesi/kaliteli-bir-yasam-icin-sosyal-inovasyon- 1659116/ accessed on 15/10/2018.
  • Öztürk, B. (2017). Use of printed media as a political communication actor: analysis of newspaper headlines in parliamentary elections dated 7 june 2015. Doctoral Dissertation, Gazi University Institute of Social Sciences
  • Türk Dil Kurumu (t.y). Türkçe sözlük. http://www.tdk.gov.tr accessed on
  • Ankara Üniversitesi Arşiv Sistemi (t.y). Dergiler. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/37/776/9923.pdf accessed on
  • T.C Ekonomi Bakanlığı(t.y). Kümeler için inovasyonve ar-ge yönetimi kılavuzu. http://www.smenetworking.gov.tr/userfiles/pdf/belgeler/ekonomiBakanligi/8_inovasyon.pdf accessed on 15.10.2018
  • Uztuğ, F. (2007). Political communication management. Istanbul: MediaCat
  • Wolton, D. (1991). Media weak link of political communication. Birikim, 30, 51-58
  • Yazıcı, S. (2018). Innovation, competition and state. Turkish Studies, 13, 67-86
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Sosyoloji
Bölüm Makaleler
Yazarlar

İsmail Dursunoğlu 0000-0002-9831-1119

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2020
Kabul Tarihi 20 Mart 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 15 Sayı: 24

Kaynak Göster

APA Dursunoğlu, İ. (2020). Innovation in Politics: E-Meeting in Political Communication. OPUS International Journal of Society Researches, 15(24), 3068-3086. https://doi.org/10.26466/opus.680006