Kültür Endüstrisinin Yeniden Üretiminde Kitle İletişim Araçlarının Görevleri: Theodor W. Adorno Değerlendirmesi

Yıl 2020, Cilt: 16 Sayı: 29, 2316 - 2345, 30.09.2020

Ülhak Çimen

https://doi.org/10.26466/opus.706877

Cited By: 1

Öz

Adorno’nun sistem karşıtı tepkisinin en önemli ayağı geliştirmiş olduğu kültür endüstrisi analizidir. Adorno’ya göre kültür, sadece sınıf çıkarlarının bir yansıması değil toplumu meydana getiren bütün bileşenleri (ekonomi, politika, sanat, ahlak, din vb) etkileyen olgudur. Kültür endüstrisi ise toplumsal yaşam içerisindeki bütün kültür bileşenlerinin alınıp satılması ve nihayetinde bireylerin ticarileşmesini açıklamaktadır. Düşünür kültür endüstrisinde insanın, toplumun ve özge kültürün sömürüldüğünü iddia etmektedir. Ticarileşen bireyler hem sistem tarafından ticari metaya dönüştürülmekte hem de kategorize edilerek tek tipleştirilmekte ve kapitalist dizgeye uyumlu hale getirilmektedir.Adorno teknolojiye ve kitle iletişim araçlarına karşı olumsuz bir tavır takınmamaktadır. Adorno’nun eleştirisini yaptığı şey tekniği ve teknolojiyi elinde tutan sistemdir. Kültür tekellerinin propagandasını yapan kitle iletişim araçları sistem için katalizör görevindedir. Düşünüre göre kültür endüstrisi toplumsal yapıda adaletsizlik meydana getirmekte ve bu adaletsizlik kitle iletişim araçlarıyla sürekli yayılmaktadır. Kültür endüstrisinin dağıtımını yapan kitle iletişim araçları kişileri tecrit ederek yüz yüze iletişimden uzaklaştırmakta ve sistemin kodlarına tabi kılmaktadır. Adorno’ya göre bireyin ve toplumun kendilerine yapılan kötülükleri görmezden gelerek kültür endüstrisine karşı besledikleri sevgi, sistemin kurnazlığını bile aşmıştır. Kapitalist sistem kişileri şeyleştirirken artık egemenliğe ihtiyaç duymamaktadır. Çünkü gönüllü köleliklerin yaşandığı hegemonya dünyasında bireyler sisteme uyum sağlayabilmek için can atmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Theodor Adorno, Kültür, Kültür Endüstrisi, Kitle İletişim Araçları, Hegemonya

Destekleyen Kurum

Yok

Proje Numarası

Yok

Teşekkür

Yok

The Responsibilities Of Mass Media In The Reproduction Of The Culture Industry: The Assessment Of Theodor W. Adorno

Öz

The most important mainstay of Adorno's anti-system response is the cultural industry analysis. According to Adorno, culture is not only a reflection of class interests, but a phenomenon that affects all components that make up society (economy, politics, art, morality, religion, etc.). The culture industry, on the other hand, explains the buying and selling of all cultural components in social life and eventually the commercialization of individuals. The thinker considers that human, society and native culture are exploited in the culture industry. Commercialized individuals are transformed into commercial commodities by the system, categorized and uniformized and harmonized with the capitalist system.Adorno does not take a negative attitude towards technology and mass media. What Adorno criticizes is the system that holds the technique and technology. Mass media, which propagate culture monopolies, act as catalysts for the system. The thinker thought that the culture industry creates injustice in the social structure and this injustice is constantly spreading by mass media. Mass media distributing the culture industry isolates people away from face-to-face communication and subordinates the codes of the system. According to Adorno, the love of the individual and the society for the culture industry by ignoring the evil done to them has even exceeded the cunning of the system. The capitalist system no longer needs sovereignty while reification of people. Because in the world of hegemony where voluntary slavery is experienced, individuals are eager to adapt to the system.

Anahtar Kelimeler

Theodor Adorno, Culture, Culture Industry, Mass Media, Hegemony

Proje Numarası

Yok

Kaynakça

• Adorno, T. W.(1954). How to look at television. In The Quarterly of Film and Television, 8(3), 213-235.
• Adorno, T. W.(1991). Culture industry. London: Routledge Classics.
• Adorno, T. W.(2012a). Ahlak felsefesinin sorunları. (T.Birkan, Çev.), İstanbul: Metis Yayınları.
• Adorno, T. W.(2012b). Walter Benjamin üzerine. (D. Muradoğlu, Çev.), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Adorno, T. W.(2016). Negatif diyalektik. (Ş. Öztürk, Çev.), İstanbul:Metis Yayıncılık.
• Adorno, T. W.(2017a). Minima moralia.(O. Koçak ve A.Doğukan, Çev.), İstanbul: Metis Yayınları.
• Adorno, T.W.(2017b). Metafizik kavram ve sorunlar. (İ. Serin, Çev.), İstanbul: İthaki Yayınları.
• Adorno, T.W.(2018). Müzik yazıları. (Ş Öztürk, Çev.), İstanbul:Yapı Kredi Yayınları.
• Adorno T. W. ve Horkheimer M.(2013). Teori ve pratik üzerine bir tartışma (1956). (Orhan Kılıç, Çev.), İstanbul: Metis Yayınları
• Adorno T.W. ve Horkheimer M.(2014). Aydınlanmanın diyalektiği. (N.Ülner ve E. Ö. Karadoğan, Çev.), İstanbul: Kabalcı Yayınları.
• Benzer, M.(2011). The sociology of theodor Adorno. New York: Cambridge University Press.
• Best S. ve Kellner D. (2011). Postmodern teori eleştirel soruşturmalar. (M. Küçük, Çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bloch, E., Lukâcs G. Brecht B.t., Benjamin W. ve Adorno T.(2018). Estetik ve politika. (E. Gen, T. Belge, B.Aksoy Çev.), İstanbul: İletişim Yayınları.
• Fraser, I.(2018). Political theory and film from Adorno to Žižek. London: Rowman & Littlefield International Ltd.
• Hansen, M. B.(2012). Cinema and experience Siegfried Kracauer, Walter Benjamin, and Theodor W. Adorno. London: University of California Press.
• Huhn, T.(2006). The Cambridge companion to Adorno. New York: Cambridge University Press.
• Jay, M.(2014). Diyalektik imgelem, Frankfurt Okulu’nun tarihi ve çalışmaları[1923-1950]. (S.DoğanÇev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Kejanlıoğlu, B.(2005). Frankfurt Okulu'nun eleştirel bir uğrağı iletişim ve medya. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Kızılçelik, S.(2000). Frankfurt okulu: Eleştirel Teori) Ankara: Anı Yayıncılık.
• Kula, O.B.(2013). Marx, Benjamin, Adorno sanat ve edebiyat. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Miklitsc, R.(2006). Roll Over Adorno Critical theory, popular culture, audiovisual media. Albany: State University of New York Press.
• Morris, M.(2001). Rethinking the communicative turn Adorno, Habermas, and The problem of communicative freedom. New York: State University of New York Press.
• Slater, P.(1998). Frankfurt Okulu kökeni ve önemi marksist bir yaklaşım. (A.Özden Çev.), İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
• Wall, B.(2013). Theodor Adorno and film theory the fingerprint of spirit. USA: Palgrave Macmillan.
• Wilson, R.(2007). Theodor Adorno. New York: Routledge Pub.
• Witkin, R. W. (2003). Adorno on popular culture. London: Routledge Pub.