Scale Development Study for Determining the Perceptions and Attitudes of Pre-Service Teachers towards Education 4.0

Yıl 2020, Cilt: 16 Sayı: 31, 4156 - 4185, 30.11.2020

Güler Karaman Hilal Çalışır Kübra Taş

https://doi.org/10.26466/opus.691488

Cited By: 1

Öz

Today, the rapidly developing technology carry with a revolution called Industry 4.0. After the fourth industrial revolution, more fully equipped manpower has been needed in the factories, which were fully dressed with technology. This need has also led to Education 4.0, which can be considered as a revolution in education. Teachers are the most important complement of Education 4.0. In this system, the teacher is the actor who transfers information as well as the actor who gives the student the opportunity to discover his talents and gains skills. The aim of this study is to develop a scale for determining the perceptions and attitudes of teachers towards Education 4.0. Pre-service teachers constitute the sample group in this study. A total of 364 pre-service teachers, including 150 men and 214 women, participated in this scale development study. Data were collected via both online and printed data collection form. The collected data were analyzed with SPSS 24.0 package program. For the validity and reliability studies of the developed scale, first the suitability of the data for factor analysis was tested and then factor analysis was applied according to the result obtained. As a result of the analyzes, a total of 6 factors were determined. In the light of this factor analysis, a scale consisting of 38 items in total, which is related to each factor, has been revealed. As a result of this study, the importance of Education 4.0 from the perspective of prospective teachers who guide education has been evaluated and suggestions have been made regarding how they can adapt to future changes.

Anahtar Kelimeler

Education 4.0, Digitalization, Digital Education, Edustry 4.0

Öğretmen Adaylarının Eğitim 4.0’a Karşı Algı ve Tutumlarının Belirlemesine Yönelik Ölçek Geliştirme Çalışması

Öz

Günümüzde hızla gelişen teknoloji, Endüstri 4.0 olarak adlandırılan bir devrimi de beraberinde getirmiştir. Dördüncü sanayi devriminden sonra tamamen teknolojiyle uyumlu hale getirilen fabrikalarda daha donanımlı insan iş gücüne ihtiyaç duyulmuştur. Bu ihtiyaç ise eğitim de devrim niteliğinde sayılabilecek Eğitim 4.0’ı doğurmuştur. Öğretmenler Eğitim 4.0’ın en önemli tamamlayıcılarıdır. Bu sistemde öğretmen bilgi aktaran kişi olmasının yanı sıra öğrenciye yeteneklerini keşfetme fırsatı sunan, beceri kazandıran kişidir. Bu çalışmanın amacı öğretmenlerin eğitim 4.0’a karşı algı ve tutumlarının belirlenmesine yönelik bir ölçeğin geliştirilmesidir. Çalışmada öğretmen adayları örneklem grubunu oluşturmaktadır. Bu ölçek geliştirme çalışmasına 150’si erkek, 214’ü kadın olmak üzere toplam 364 gönüllü öğretmen adayı katılmıştır. Çalışmada veriler hem çevrimiçi hem de basılı veri toplama formu ile toplanmıştır. Toplanan veriler SPSS 24.0 paket programı ile analiz edilmiştir. Geliştirilen ölçeğin geçerlilik ve güvenilirlik çalışmaları için ilk olarak verinin faktör analizine uygunluğu test edilmiş ve çıkan sonuca göre faktör analizi uygulanmıştır. Analizler sonucunda toplamda 6 faktör belirlenmiştir. Bu faktör analizi ışığında her faktöre bağlantılı olan toplamda 38 maddeden oluşturulan ölçek ortaya koyulmuştur. Bu çalışma sonucunda eğitime yön veren öğretmen adaylarının bakış açısıyla Eğitim 4.0’ın önemi değerlendirilerek gelecekteki değişimlere ne derece uyum sağlayabileceklerine yönelik önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Eğitim 4.0, Dijitalleşme, Dijital Eğitim, Endüstri 4.0

Kaynakça

• Abdelrazeq, A., Janssen, D., Tummel, C., Richert, A. S. ve Jeschke, S. (2016). Teacher 4.0: Requirements of the teacher of the future in context of the fourth industrial revolution. Conference Proceedings of the 9th International Conference of Education, Research and Innovation içinde (s. 8221-8226). Spain : Seville.
• Aberšek, B. ve Flogie, A. (2017). Evolutıon of competences for new era or educatıon 4.0. In XXV Conference of Czech Educational Research Association (CERA/ČAPV)“Impact of Technologies in the Sphere of Education and Educational Research. Czech.
• Bayram, N. (2004). Sosyal bilimlerde spss ile veri analizi. Bursa: 4 Nokta Matbaacılık Ltd.
• Büyüköztürk, Ş. (2005). Anket geliştirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2), 133-151.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, K. E., Akgün, E. Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Scientific research methods. Ankara: PEGEM Akademi.
• Chea, C. C. ve Huan, J. T. (2019). Higher education 4.0: The possibilities and challenges. Journal of Social Sciences and Humanities, 5(2), 81-85.
• Ciolacu, M., Tehrani, A. F., Beer, R. ve Popp, H. (2017). Education 4.0:Fostering student's performance with machine learning methods. In 2017 IEEE 23rd International Symposium for Design and Technology in Electronic Packaging (SIITME) (s. 483-443). IEEE.
• Commissioan, E. (2017). Education 4.0. Avusturya: Mobile Learning Key Messages of PLA# 5. Viyana.
• Creswell, J. (2017). Karma yöntem araiştırmalarına giriş. (M. Sözbilir, Dü., & M. Sözbilir, Çev.) Ankara: PEGEM Akademi.
• Demir, A. (2018). Endüstri 4.0’dan Eğitim 4.0’a değişen eğitim öğretim paradigmaları. Electronic Turkish Studies, 13(15).
• Eichinger, P., Hofig, B. ve Richter, C. (2017). Education 4.0 for Mechatronics: Agile and Smart. 2017 International Conference on Research and Education in Mechatronics (REM) içinde (s. 1-7). IEEE.
• Eldem, M. O. (2017). Endüstri 4.0. TMMOB EMO Ankara Şubesi Haber Bülteni: 16 Aralık 2019 tarihinde http://www.emo.org.tr/ekler/09287020c96f18a_ek.pdf?dergi=1111 adresinden erişildi.
• Goldie, J. G. (2016). Connectivism: A knowledge learning theory for the digital age? Medical Teacher, 38(10), 1064-01069.
• Greene, J. C., Krayder, H. ve Mayer, E. (2005). Combining qualitative and quantitative methods in social inquiry. B. Somekh ve C. Lewin (Dü), Research Methods in The Social Sciences içinde (s. 275-282). London: SAGE Publication.
• Harkins, A. M. (2008). Leapfrog principles and practices: Core components of education 3.0 and 4.0. Futures Research Quarterly, 24(1), 19-31.
• Hussin, A. A. (2018). Education 4.0 made simple: Ideas for teaching. International Journal of Education and Literacy Studies, 6(3), 92-98.
• Hutcheson, G. ve Sofroniou, N. (1999). The multivariate social scientist: Introductory statistics using generalized linear models. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
• Karaman, G. (2015). Canlı ders etkileşim belirleme ölçeğinin geliştirilmesi ve otomatik kestirim sisteminin tasarlanması. Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Doktora Tezi.
• Karataş, H. (2017, Ocak 21). Endüstri 4.0'ın eğitim 4.0'a yansımaları. Marmara Gazetesi. 16 Aralık 2019 tarihinde http://www.marmaragazetesi.com/endustri-4-0in-egitim-4-0a-yansimalari-981yy.htm adresinden erişildi.
• Lasi, H., Fettke, P., Kemper, H.-G., Feld, T. ve Hoffmann, M. (2014). Industry 4.0. Business & Information Systems Engineering, 6(4), 239-242.
• Mourtzis, D. (2018). Development of skills and competences in manufacturing towards education 4.0: A teaching factory approach. International Conference on the Industry 4.0 model for Advanced Manufacturing (s. 194-210). Cham: Springer.
• Mourtzis, D., Vlachou, E., Dimitrakopoulos, G. ve Zogopoulos, V. (2018). Cyber-physical systems and education 4.0–the teaching factory 4.0 concept. Procedia Manufacturing, 23, 129-134.
• Öztemel, E. (2018). Eğitimde yeni yönelimlerin değerlendirilmesi ve eğitim 4.0. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 25-30.
• Prieto, M. D., Sobrino, Á. F., Soto, L. R., Romero, D., Biosca, P. F. ve Martínez, L. R. (2019). Active learning based laboratory towards engineering education 4.0. In 2019 24th IEEE International Conference on Emerging Technologies and Factory Automation (ETFA) (s. 776-783). IEEE.
• Puncreobutr, V. (2016). Education 4.0: New challenge of learning. St. Theresa Journal of Humanities and Social Sciences, 2(2).
• Ratcliff, D. (2008). Qualitative data analysis and the transforming moment. Transformation, 25((2-3)), 116-133.
• Şener, S. ve Elevli B. (2017). Endüstri 4.0’da yeni iş kolları ve yüksek öğrenim. Mühendis Beyinler Dergisi, 1(2), 1-13.
• Schuh, G., Potente, T., Wesch-Potente, C., Weber, A. ve Prote, J.-P. (2014). Collaboration mechanisms to ıncrease productivity in the context of ındustrie 4.0. Procedia CIRP, 19, 51-56.
• Silverman, D. (2001). Interpreting qualitative data: Methods for analysing talk, text and ınteraction. London: SAGE Publications.
• Storey, L. (2007). Doing ınterpretative phenomenological analysis. L. E., & C. A. (Dü), Analysing Qualitative Data In Psychology içinde (s. 51-64). Los Angels: SAGE Publications.
• Strauss, A. ve Corbin, J. (1990). Basics of qualitative research: Grounded theory procedures and techniques. New Delhi: SAGE Publications.
• Yalçınkaya, D., Korkmaz, S. ve Karataş, A. (2019). Endüstri 4.0 ile değişen ve gelişen eğitim yapısı. Education structure Changıng and Developing with Industry 4.0.
• Yelkikalan, N.,Erden-Ayhün, S., Aydın, E. ve Kurt, Ü. (2019). Endüstri 4.0’dan eğitim 4.0’a yükseköğretimin geleceği. 4. Uluslararası Yükseköğretim Çalışmaları Konferansı,IHEC, 123-125.