Milli Görüş Partilerinin Eğitim ve Kültür Programlarının Değerlendirilmesi

Yıl 2021, Cilt: 17 Sayı: 33, 750 - 778, 31.01.2021

Beyhan Zabun , Yusuf Yalanız

https://doi.org/10.26466/opus.812741

Cited By: 2

Öz

Bu makalenin amacı, Türkiye siyaset tarihinde otantik / özgün bir siyaset kültürüne sahip olan Milli Görüş partilerinin eğitim ve kültür programlarını siyaset sosyolojisi ve siyaset biliminin temel yaklaşımları çerçevesinde değerlendirmektir. Araştırma, literatür taramasına dayalı tarihsel yöntem ile ele alınmıştır. Bu yöntem ile bir süreç dâhilindeki çeşitli dönemler, kendi konjonktürleri dâhilinde incelenmiş ve kavramsal analizlerle değerlendirilmiştir. Buna göre araştırma, nitel verilere dayalı değerlendirmelerin bir araya getirilmesiyle oluşturulmuştur. Çalışma, Milli Görüş partileri olarak nitelendirilen Milli Nizam Partisi, Milli Selamet Partisi, Refah Partisi, Fazilet Partisi ve Saadet Partisi kapsamında kronolojik bir çerçeve ile belirtilmiştir. Daha sonra araştırma analizleri, bu kapsamda belirtilen partilerin parti programı, seçim beyannamesi, koalisyon protokolü, hükümet programı ve politikaları sınırlılıklarıyla değerlendirilmiştir. Belirtilen amaç doğrultusunda partiler, dönemsel farklılıkların belirlenmesi ve bütünlüğü sağlaması açısından bölümlere ayrılmış ve her bir bölüm kendi içinde de analiz edilmiştir. Sonuç olarak geleneksel bir siyasi kültüre sahip olmasına rağmen Milli Görüş partilerinde eğitim ve kültür alanlarıyla ilgili olarak form, üslup ve içerik bakımından çeşitli değişimlerin olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Eğitim, Kültür, Milli Görüş, Siyasal Toplumsallaşma, Siyaset

Analysis of the Education and Culture Programs of Milli Gorus Parties

Öz

The aim of this article is to observe the education and culture programs of Milli Gorus Parties, having an authentic and characteristic political culture in the history of Turkish politics, within the framework of the basic approaches of political sociology and political science. This research is approached with historical method based on literature review. With this method research, various periods in a process are observed in their own conjectures and evaluated by conceptual analysis. According to this, the research is constituted by gathering the analysis based on qualitative data. The research is stated with a chronological frame within the scope of Milli Gorus Parties, such as Milli Nizam Party, Milli Selamet Party, Refah Party, Fazilet Party and Saadet Party. And then the research analysis is evaluated by the borders of these stated parties’ party programs, declarations of election, coalition protocols, government programs and policies. In the direction of determined aim the parties are divided into periods to state the periodical differences and to get the coherence and each period is analysed in itself as well. In conclusion, although parties have a traditional political culture, it is observed that Milli Gorus parties have various changes in their education and culture programs by form, style and content.

Anahtar Kelimeler

Culture, education, milli gorus, political socialization, politics

Kaynakça

• Akpınar, N. (2009). Maddi-manevi kalkınma: Necmettin Erbakan örneği. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Bakacak, Ç. (2010). Türkiye’de İslam’ın siyasallaşma serüveni: Milli Görüş ve partileri. Doğudan Dergisi, 15, 54- 60.
• Bellamy, R. (2012). Democracy, compromise and the representation paradox: Coalition government and political integrity. Government and Opposition, 47(3), 441-465.
• Bozan, İ. (2007). Devlet ile toplum arasında “bir okul: imam hatip liseleri… bir kurum: Diyanet İşleri Başkanlığı... İstanbul: TESEV Yayınları
• Bulaç, A. (2009). Göçün ve kentin siyaseti (MNP’den SP’ye Milli Görüş partileri). İstanbul: Çıra Yayınları.
• Çaha, Ö. (2004). Ana temalarıyla 1980 sonrası İslami uyanış. Y. Aktay (Ed.), Modern Türkiye'de Siyasi Düşünce, İslamcılık içinde (s. 476-492). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Çakır, R. (2004). Milli Görüş Hareketi. Y. Aktay (Ed.), Modern Türkiye'de Siyasi Düşünce, İslamcılık içinde (s. 544-549). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Emre, S. A. (2015). Siyasette 35 yıl (Cilt 1, 2 & 3). Ankara: MGV Yayınları.
• Erbakan, N. (1973). Milli Görüş ve 3. beş yıllık plan. Ankara: Furkan Yayınevi.
• Erbakan, N. (1975). Maarif, iç bakış, herkese refah, anahtar ve Milli Görüş-temel görüş. Ankara: Güneş Matbaacılık.
• Erbakan, N. (1991). Adil ekonomik düzen. Ankara: Semih Ofset Matbaacılık.
• Fazilet Partisi (1998a). Kalkınma programı “öncü Türkiye için el ele.
• Fazilet Partisi (1998b). Türkiye’nin öncelikleri ve temel görüşlerimiz. Ankara: Semih Ofset Yayıncılık.
• Fazilet Partisi (1999). Gün ışığında Türkiye “18 nisan 1999 seçim beyannamesi”.
• Kazan, Ş. (2003). Refah gerçeği (Cilt 3). Ankara: Keşif Yayınları.
• Milli Nizam Partisi (1970a). Milli Nizam Partisi kuruluş beyannamesi. Ankara: Nüve Matbaası.
• Milli Nizam Partisi (1970b). Milli Nizam Partisi programı.
• Milli Nizam Partisi (1971). Milli Nizam Partisi 1. Büyük Kongresi.
• Milli Selamet Partisi (1973). Milli Selamet Partisi seçim beyannamesi. İstanbul: Fatih Yayınevi.
• Milli Selamet Partisi (1977). İnanç ve hamle. Ankara: Gaye Matbaası.
• Milli Selamet Partisi (1978). Milli Selamet Partisi 4. büyük kongresi. Ankara: Elif Matbaacılık.
• Refah Partisi (1990). Refah Partisi 3. olağan büyük kongresi, genel başkan Prof. Dr. Necmettin Erbakan’ın açış konuşması.
• Refah Partisi (1991). 20 Ekim 1991 genel seçimi Refah Partisi seçim beyannamesi.
• Refah Partisi (1997). İktidarda 1 yıl (RP-DYP koalisyonu icraatları).
• Saadet Partisi (2001). Saadet Partisi programı.
• Saadet Partisi (2002). Acil onarım ve atılım programı: Saadet Partisi seçim beyannamesi 3 kasım 2002”.
• Saadet Partisi (2003). Prof. Dr. Necmettin Erbakan, Saadet Partisi 1. Olağan Büyük Kongre Konuşması.
• Saadet Partisi (2004). AB Türkiye ilerleme raporu’nun gerçek yüzü ve gizli tuzaklar.
• Saadet Partisi (2011). Geliyoruz! Bolluk, bereket, refah geliyor! “2011 seçim beyannamesi”.
• Saadet Partisi (2018). Türkiye Vizyonu: değişim, onarım, yatırım, atılım “seçim beyannamesi 24 haziran 2018 genel seçimleri”.
• Sarıbay, A. Y. (1985). Türkiye’de modernleşme din ve parti politikası: Milli Selamet Partisi örnek olayı. İstanbul: Alan Yayıncılık.
• Sarıbay, A. Y. (2004). Milli Nizam Partisi’nin kuruluşu ve programının içeriği. Y. Aktay (Ed.), Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce, İslamcılık içinde (s. 576-590). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Tahhan, M. (2007). Turkiya elleti araft, mines’suldan ila Necmeddin Erbakan 1842-2006. Kuwait: Merkez el- Diraset el-İslamiyye Yayınları.
• TBMM (2012). Türk parlamento tarihi. H. E. Bağce (Dizi Ed.), TBMM - XV. Dönem (1973-1977) Cilt 1-3. Ankara: TBMM Kültür, Sanat ve Yayın Kurulu Yayınları.
• TBMM (2015). Koalisyon hükümetleri, koalisyon protokolleri, hükümet programları ve genel kurul görüşmeleri. İ. Neziroğlu ve T. Yılmaz (Ed.): Cilt 1-3. Ankara: Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığı Yayınları.
• TBMM Tutanak Dergisi (1996). Dönem: 20, Cilt: 17, Birleşim 37, s. 272-274.
• TBMM Tutanak Dergisi (1997). Dönem: 20, Cilt: 21, Birleşim 60, s. 218-219.
• Tekin, A. R. (2017). Türk dış politikasında Prof. Dr. Necmettin Erbakan: Kimlik, siyaset ve dış politika. Turkish Studies, International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 12(8), 211-246.
• Toprak, B. (2000). Türkiye’de dinin denetim işlevi. Türkiye’de Politik Değişim ve Modernleşme. Der. E. Kalaycıoğlu, A. Y. Sarıbay. İstanbul: Alfa Basım Yayın.
• Wendt, F. (2013). Peace beyond compromise. Critical Review of International Social and Political Philosophy, 16(4), 573-593.
• Yavuz, H. (2004). Milli Görüş Hareketi: muhalif ve modernist gelenek. Y. Aktay (Ed.), Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce, İslamcılık içinde (s. 591-603). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Zengin, B. (1995). Özgürleşerek birlikte yaşamak. İstanbul: Birleşik Yayıncılık.