The Impact of TV Series on the Perception of Combating Violence Against Women in Turkey

Yıl 2021, Cilt: 18 Sayı: 41, 3362 - 3395, 01.09.2021

Can Ozan Tuncer , Serpil Seda Şimşek , Naci Akdemir

https://doi.org/10.26466/opus.975120

Cited By: 2

Öz

Combating violence against women has been one of the leading public policies in Turkey in recent years. Though there is a significant increase in research on violence against women, the impact of TV series on the perception of violence against women is understudied. The first aim of our empirical study was to understand how combating violence against women is perceived in Turkey. The second was to examine the effects of TV series on the perception of tackling violence against women. To these ends, the survey data collected by the Department of Internal Security Strategies of the Ministry of Interior as a part of the research were subjected to quantitative analysis (Mann-Whitney, Kruskal Wallis and Ordered Logistic Regression analyses). Analysis results indicate gender and age differences in the perception of combating violence against women. The results suggest that women, young people (18-24 years old) and the elderly (55 years old and above) find the combating violence against women inadequate compared to the other demographic groups. The frequency of watching TV series and TV series themed with violence, crime, prison and violence against women emerged as the predictors of the perception of combating violence against women. Our research illustrated that TV series impacted the perception of violence against women positively and that domestic TV series may help raise situational awareness about violence against women. With this regard, policymakers may consider utilizing the effects of TV series on raising awareness in society about the types of violence against women and the adverse psycho-social impacts of violence on women while developing strategies to combat violence against women.

Anahtar Kelimeler

Combating violence againts women, violence againts women, TV series

Türkiye’de Yerli Dizilerin Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Algısı Üzerine Etkileri

Öz

Kadına yönelik şiddetle mücadele son yıllarda Türkiye’de en önde gelen kamu politikalarından biri olmuştur. Kadına yönelik şiddet araştırmalarının sayılarında kayda değer bir artış meydana gelmesine rağmen, yerli dizilerin kadına yönelik şiddet algısı üzerindeki etkileri henüz kapsamlı olarak araştırılmamıştır. Ampirik çalışmamızın amaçlarından birincisi Türkiye’deki kadına yönelik şiddetle mücadele algısını ölçmek, ikincisi ise yerli dizilerin kadına yönelik şiddetle mücadele algısı üzerindeki etkilerini incelemektir. Bu amaçlara yönelik olarak, İçişleri Bakanlığı İç Güvenlik Stratejileri Dairesi Başkanlığı’nca yürütülen bir çalışma kapsamında toplanan anket verisi nicel analize (Mann-Whitney, Kruskal Wallis ve Sıralı Lojistik Regresyon analizleri) tabi tutulmuştur. Analiz sonuçları, kadına yönelik şiddetle mücadele algısında cinsiyet ve yaş farklılıklarını işaret etmektedir. Sonuçlara göre, kadınlar, gençler (18-24 yaş) ve yaşlı (55 yaş ve üstü) bireyler. kadına yönelik şiddetle mücadeleyi diğer demografik gruplara göre daha yetersiz bulmaktadır. Diğer yandan, dizi izleme sıklığı, şiddet içerikli, polisiye, hapishane ve kadına yönelik şiddet temalı dizileri sıklıkla izleme kadına yönelik şiddetle mücadele algısının yordayıcıları olarak belirmiştir. Araştırmamız yerli dizilerin kadına yönelik şiddetle mücadele algısı üzerinde olumlu etkileri olduğunu ve yerli dizilerin kadına yönelik şiddet hakkında durumsal farkındalık yaratmak konusunda faydalı olduğunu göstermektedir. Bu bağlamda, politika yapıcılar, kadına yönelik şiddetle mücadele stratejilerini geliştirirken, kadına yönelik şiddetin türleri ve şiddetin kadın üzerindeki olumsuz psikososyal etkileri konusunda toplumun bilinçlendirilmesinde, erkeklerin farkındalık düzeylerinin yükseltilmesinde yerli dizilerin etkilerinden yararlanmayı düşünebilirler.

Anahtar Kelimeler

Kadına yönelik şiddetle mücadele, kadına yönelik şiddet, yerli dizi

Kaynakça

• Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. (2019). Kadına yönelik şiddetle mücadele koordinasyon planı 2020-2021. 08 Nisan 2021 tarihinde https://www.ailevecalisma.gov.tr/media/33061/koordinasyon-plani-v13-1.pdf adresinden erişildi.
• Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Kadın Statüsü Genel Müdürlüğü. (2014). Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet araştırması. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. 01 Nisan 2021 tarihinde http://www.hips.hacettepe.edu.tr/TKAA2014_Ozet_Rapor.pdf adresinden erişildi.
• Akkuş, S. ve Yıldırım, Ş. (2018). Erkeklerin kadına yönelik fiziksel şiddet uygulamasına etki eden faktörlerin incelenmesi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 17(4), 1368-1388.
• Altınay, A. G. ve Arat, Y. (2007). Türkiye’de kadına yönelik şiddet. İstanbul: Punto.
• Altıparmak, İ. B. (2019). Kadına yönelik aile içi şiddetin boyutları: Ankara örneği. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(01), 55-76.
• Aquino, K., Grover, S. L., Bradfield, M. and Allen, D. G. (1999). The effects of negative affectivity, hierarchical status, and self-determination on workplace victimization. Academy of management journal, 42(3), 260-272.
• Bryman, A. (2008). Social research methods. Oxford: Oxford University Press.
• Chowdhury, S. R., Bohara, A. K., and Horn, B. P. (2018). Balance of power, domestic violence, and health injuries: Evidence from demographic and health survey of Nepal. World development, 102, 18-29.
• Creswell, J. W. 2009, Research Design: Qualitative, Quantitative, and Mixed Methods Approaches. Thousand Oaks, CA London: Sage Publications.
• Demirdirek, H. ve Şener, Ü. (2014). 81 il için toplumsal cinsiyet eşitliği karnesi. Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı. Ankara: Mattek Matbaacılık.
• Doğrucan, A. ve Yıldırım, Z. (2020). Kadına yönelik aile içi şiddet üzerine bir inceleme. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 122-138.
• Dökmen, Z. (2009). Toplumsal cinsiyet sosyal psikolojik açıklamalar. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Dursun, Ç. (2010). Kadına yönelik şiddet karşısında haber etiği. Fe Dergisi 2, 19-29.
• Erdem, M. N. (2020). Medya içeriğinde şiddetin sunumu üzerine argümantatif bir çalışma. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(2), 1198-1217.
• Erden, G. ve Akdur, S. (2018). Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet ve kadın cinayetleri. Klinik Psikoloji Dergisi, 2(3), 128-139.
• Ergönen, A. T., Özdemir, M. H., Can, İ. Ö., Sönmez, E., Salaçin, S., Berberoglu, E. ve Demir, N. (2009). Domestic violence on pregnant women in Turkey. Journal of Forensic and Legal Medicine, 16(3), 125–129.
• Gerbner, G. (1991). Journey into Media Violence: A Happy Land of Power, Politics,and Publicity and Maybe Profits. Mimeograph.
• Goodwin, J. 2012. Sage secondary data analysis. UK: Sage.
• Güleç, H., Topaloğlu, M,, Ünsal, D. ve Altıntaş, M. (2012). Bir kısır döngü olarak şiddet. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 4(1), 112-137.
• Harrell, F. E. (2015). Ordinal logistic regression. Harrell, F. E. Regression modeling strategies içinde (s.311-325). Springer.
• Hürriyet Gazetesi (19 Nisan 2021). Dayakçı eşe 700 km’den müdahale. 10 Temmuz 2021 tarihinde https://www.hurriyet.com.tr/gundem/dayakci-ese-700-kmden-mudahale-41791615 adresinden erişildi.
• İçişleri Bakanlığı. (9 Nisan 2021). İçişleri Bakanı Süleyman Soylu: 2020 yılına oranla kadın cinayetlerinde yüzde 21 azalma sağlandı. 10 Nisan 2021 tarihinde https://www.icisleri.gov.tr/bakanimiz-sn-suleyman-soylu-2020-yilina-oranla-kadin-cinayetlerinde-yuzde-21-a¬zalma-saglandi adresinden erişildi.
• İçişleri Bakanlığı. (15 Nisan 2021). Kasten öldürme olaylarında son 15 Yılda %31,5’lik düşüş sağlandı. 18 Nisan 2021 tarihinde https://www.icisleri.gov.tr/kasten-oldurme-olaylarinda-son-15-yilda-315lik-dusus-saglandi adresinden erişildi.
• İçişleri Bakanlığı İç Güvenlik Stratejileri Dairesi Başkanlığı. (2020). Aile içi şiddet ve kadın cinayetlerinin önlenmesinde kolluğun önemi ve rolü. Ankara: İçişleri Bakanlığı.
• Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele IV. Ulusal Eylem Planı 2021-2025. (1 Temmuz 2021). 5 Temmuz 2021 tarihinde https://www.aile.gov.tr/media/82082/kadina-yonelik-siddetle-mucadele-iv-ulusal-eylem-plani-2021-2025.pdf adresinden erişildi.
• Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü (KSGM). (2009). Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet. (Yazarlar: S. Üner, F. Kardam, H. Jansen, S. Tezcan, B. Ergöçmen, S. Türkyılmaz, İ. Yüksel, İ. Koç, E. Yiğit, Y. Coşkun). Ankara: Elma Teknik Basım Matbaacılık. 18 Temmuz 2021 tarihinde http://www.hips.hacettepe.edu.tr/TKAA2008-AnaRapor.pdf adresinden erişildi.
• Liu, X., and Koirala, H. (2012). Ordinal regression analysis: Using generalized ordinal logistic regression models to estimate educational data. Journal of modern Applied Statistical methods, 11(1), 21. Manchikanti Gómez, A. (2011). Testing the cycle of violence hypothesis: Child abuse and adolescent dating violence as predictors of intimate partner violence in young adulthood. Youth & Society, 43(1), 171-192.
• McKnight, P. E. and Najab, J. (2010). Mann‐Whitney U Test. The Corsini encyclopedia of psychology, 4, 1-1.
• Nisan, F. ve Işık, T. (2020). Kadına Şiddetin Haberlerde Sunumu: Emine Bulut Örneği. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (UKSAD), 6(1), 104-123.
• Ökten, Ş. (2009). Toplumsal cinsiyet ve iktidar: Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nin toplumsal cinsiyet düzeni. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8), 302-312.
• Özcan, A. (2012). Toplumsal cinsiyet eğitiminin üniversite öğrencilerinin toplumsal cinsiyet rol tutumlarına etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
• Özgentürk, İ., Karğın, V. ve Baltacı, H. (2012). Aile içi şiddet ve şiddetin nesilden nesile iletilmesi. Polis Bilimleri Dergisi, 14(4), 55-77.
• Peraica, T., Petrović, Z. K., Barić, Ž., Galić, R. and Kozarić-Kovačić, D. (2021). Gender differences among domestic violence help-seekers: Socio-demographic characteristics, types and duration of violence, perpetrators, and interventions. Journal of Family Violence, 36(4), 429-442.
• Resmi Gazete. (20 Mart 2021). (Sayı: 28239). Ailenin korunması ve kadına karşı şiddetin önlenmesine dair kanun. 28 Mart 2021 tarihinde http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2012/03/20120320-16.htm adresinden erişildi. Sancar, S. (2013). Erkeklik: İmkansız iktidar. (3 bs.). İstanbul: Metis.
• Şener, G., Çavuşoğlu, Ç. ve Irklı, H. İ. (2016). Medya ve toplumsal cinsiyet. F. Saygılıgil (hzl.). Toplumsal Cinsiyet Tartışmaları içinde (s.166-183). Ankara: Dipnot.
• Taştan, C. ve Küçüker, Y. A. (2019). Dünyada ve Türkiye’de kadın cinayetleri 2016-2017-2018 verileri ve analizleri. Ankara: Polis Akademisi Yayınları. 03 Nisan 2021 tarihinde https://www.pa.edu.tr/Upload/editor/files/Kadin_Cinayetleri_Rapor.pdf adresinden erişildi.
• T. C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. (2015). Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet araştırması. Ankara: Elma Teknik Basın Matbaacılık. 18 Temmuz 2021 tarihinde http://www.hips.hacettepe.edu.tr/KKSA-TRAnaRaporKitap26Mart.pdf adresinden erişildi.
• T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü, Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. (2014). Türkiye'de kadına yönelik aile içi şiddet araştırması 2014. 18 Temmuz 2021 tarihinde http://www.hips.hacettepe.edu.tr/siddet2014/ adresinden erişildi.
• Tozlu, N. ve Solak, A. (2008). Medya ve şiddet. N. Tozlu, İ. Doğan, D. Ekiz, T. K. Wonder, E. Sarı (Haz.), Küresel Süreçte Medya ve Şiddet içinde (s.50 – 138). İstanbul: HEGEM Yayınları.
• TRT Haber. (2 Ocak 2021). Tedbirler sonuç verdi, 2020'de kadın cinayetleri yüzde 21 azaldı. 03 Nisan 2021 tarihinde https://www.trthaber.com/haber/gundem/tedbirler-sonuc-verdi-2020de-kadin-cinayetleri-yuzde-21-azaldi-543357.html adresinden erişildi.
• Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). (2008). Kadına yönelik aile içi şiddet istatistikleri. 03 Nisan 2021 tarihinde https://biruni.tuik.gov.tr/kadinasiddetdagitim/kadin.zul adresinden erişildi.
• Türkiye’de Şiddeti Önleme ve İzleme Merkezleri. (2021). 08 Nisan 2021 tarihinde https://www.ailevecalisma.gov.tr/tr-tr/iletisim/bakanlik-iletisim-bilgileri/bagli-ilgili-ve-ozel-kuruluslar1/sonim/ adresinden erişildi.
• United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC). (2019). Global study on homicide. Booklet 5: Gender-related killing of women and girls. 10 Mayıs 2021 tarihinde https://www.unodc.org/documents/data-and-analysis/gsh/Booklet_5.pdf adresinden erişildi.
• Williams, R. (2003). Televizyon, teknoloji ve kültürel biçim. (A. U. Türkbağ, Çev.). Ankara: Dost.
• World Health Organization (WHO). (2013). Global and regional estimates of violence against women: prevalence and health effects of intimate partner violence and non-partner sexual violence. 01 Nisan 2021 tarihinde http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/85239/1/9789241564625_eng.pdf adresinden erişildi.
• World Health Organization (WHO). (2021). Violence against women data. 01 Nisan 2021 tarihinde https://www.who.int/data/sexual-and-reproductive-health-and-rights/violence-against-women-data adresinden erişildi.
• Yazıcı, F. ve Şahbaz, Y. D. (2020). Toplumsal cinsiyet bağlamında kadına yönelik şiddet ve Türkiye’de yazılı basına yansıması. Intermedia International e-Journal, 7(12), 129 – 148.
• Yıldırım, A. (1998). Sıradan Şiddet – kadına ve çocuğa yönelik şiddetin toplumsal kaynakları. İstanbul: Boyut Kitapları.