Gençlerde Sosyal Sermayenin, Yaşam Tatmini ve Bazı Sosyo-Demografik Faktörlere Göre İncelenmesi

Yıl 2021, Cilt: 18 Sayı: 44, 7520 - 7538, 26.12.2021

M. Serhat Öztürk Nihan Yılmaz

https://doi.org/10.26466/opus.904662

Öz

Sosyal sermayenin altında yatan temel varsayım, sosyal ilişkilere yatırım yapıldığı sürece arzulanan amaçlara ulaşılacağı yönündedir. Bireylerin ilişkiler kurması, ağlar oluşturması birtakım getiriler elde etmek amacıyla yapılır: fiziksel sağlık, zihinsel sağlık ve yaşam tatmini. Benzer özelliklere ve tutumlara sahip kişiler arasında kurulan güçlü bağlar, etkileşim sıklığını arttırarak, bireyin yaşam tatminini art-tırmada faydalı olacaktır. İlgili literatür incelendiğinde, ülkemizde gençlerin sosyal sermaye ile yaşam tatmini arasındaki ilişkiyi inceleyen çalışmalar sınırlı sayıdadır ve literatürdeki eksiklik göz önüne alındığında sosyal sermaye ile yaşam tatmini arasındaki ilişkinin belirlenmesi önem taşımaktadır. Bu çalışma, gençlerde sosyal sermaye ve yaşam tatmini arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla plan-lanmış ve yürütülmüştür. Çalışmanın verileri, “kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi” ile seçilen 18-29 yaş arası 500 genç ile yüz yüze yapılan görüşmeler sonucu toplanmıştır. Araştırmada, “Sosyal Sermaye Ölçeği” ve “Yaşam Tatmini Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmaya katılanların sosyal sermaye puan ortalaması ve yaşamdan duyulan tatmin puan ortalamasının orta düzeyin üstünde olduğu görülmektedir. Sosyal sermaye düzeyi ile yaşamdan duyulan tatmin arasında pozitif yönlü ilişkili bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Sermaye, Yaşam Tatmini, Genç

An Examination of Social Capital in Young People According to Life Satisfaction and Some Socio-Demographic Factors

Öz

The premise behind social capital is relatively simple and straightforward: investment in social relations with expected returns. Individuals build relationships and form networks in order to obtain certain returns: physical health, mental health, and life satisfaction. Strong bonds between people with similar characteristics and attitudes will help increase the frequency of interaction and the life satisfaction of an individual. Accordingly, when the relevant literature on this crucial issue was examined, it was found that there are a limited number of studies evaluating the relationship between the social capital and life satisfaction of young people in Turkey. Given the lack of literature, it is essential to determine the rela-tionship between social capital and life satisfaction. This study was aimed and conducted to evaluate the relationship between social capital and life satisfaction between young people. The study data were collected from face-to-face interviews with 500 young people between the ages of 18-29 who were selected using the "convenience sampling method". In this study "Social Capital Scale” and “Satisfac-tion with Life Scale” was used. Social capital and life satisfaction score mean of the participants is well above the medium level. Social capital level and life satisfaction were found to be positively correlated.

Anahtar Kelimeler

Social Capital, Life Satisfaction, Young People

Kaynakça

• Alghamdi, A. A. and Plunkett, M. (2021). The perceived impact of social networking sites and apps on the social capital of Saudi postgraduate students: A case study. Future Internet, 13(1), 20.
• Ardahan, F. (2012). Sosyal Sermaye Ölçeği geçerlilik, güvenirlilik çalışması. International Journal of Human Sciences, 9(2), 773-789.
• Ardahan, F. (2014a). Sosyal sermaye, yaşam doyumu ve akademik başarı ilişkisi: BESYO örneği. International Journal of Human Sciences, 11(1), 1212-1226. doi: 10.14687/ijhs.v11i1.2754.
• Ardahan, F. (2014b). Bireylerin sosyal sermaye profili: Antalya örneği. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8), 38-56.
• Arrow, K. J. (2000). Observations on social capital , social capital: A multifaceted perspective. Ed.: Partha Dasgupta, İsmail Serageldin, Washington: The World Bank.
• Bichler, S. and Nitzan, J. (2020). The capital as power aproach: An invited-then-rejected interview with Shimshon Bichler and Jonathan Nitzan (No. 2020/02). Working Papers on Capital as Power.
• Bjørnskov C. (2008). Social capital and happiness in the United States. Applied Research in Quality of Life, 3, 43–62.
• Bourdieu, P. (1986). The forms of capital in handbook of theory and research for the sociology of education. J. Richardson (ed.). New York : Greenwood, p.241-258.
• Bourdieu, P. and Passeron J.C. (1977). Reproduction in education, society and culture. London: Sage.
• Bulut N. (2016). Okul psikolojik danışmanlarının yaşam doyumu, stresle başaçıkma stratejileri ve olumsuz otomatik düşünceleri arasındaki ilişkiler. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(27),1-13.
• Calcagnini, G. and Perugini, F. (2019). Social capital and well-being in the Italian provinces. Socio-Economic Planning Sciences, 68, 100668.
• Chou, K. Y. (2003). Modelling the impact of network social capital on business and technological innovations, Research Paper, No:890, The University of Melbourne, http://www.economics.unimelb. edu.au/research/workingpapers/ wp03/890.pdf, (Erişim tarihi: 30.01.2021).
• Coleman, J. S. (1988). Social capital in the creation of human capital. American Journal of Sociology, 94, 95–120.
• Coleman, J. S. (1990). Foundation of social theory. Cambridge Mass: Harvard University.
• Diener E., Suh E.M., Lucas R.E. and Smith H.L. (1999). Subjective well-being: Three decades of progress. Psychological bulletin, 125(2), 276.
• Diener, E., Emmons, R. A., Laresen, R. J. and Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49, 71-75.
• Erkuş, A. (2013). Bilimsel araştırma süreci. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Field, J. (2006). Sosyal sermaye. (Bahar Bilgen and Bayram Şen, Çev.) İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi. (Orijinal eserin yayın tarihi 2003).
• Fukuyama, F. (1998). Güven. (Ahmet Buğdaycı, Çev.) Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 1995).
• Watson W. and Steven, D. P. (2012). Social capital and organizational commitment. Journal of Business and Psychology, 16, 537-552.
• Geraee N., Eslami A.A. and Soltani R. (2019). The relationship between family social capital, social media use and life satisfaction in adolescents. Health Promotion Perspectives, 9(4), 307-313.
• Gündüz, D. U. and Sağlam, E. (2020). Öteki mekânlarda sosyal sorunlar: bir literatür taraması. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 16(29), 2142-2178.
• Günkör, C. and Özdemir, M. Ç. (2017). Sosyal sermaye ve eğitim ilişkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 15(1), 70-90. Harper, R. (2002). The measurement of Social Capital in the United Kingdom, Office for National Statistic. http://www.oecd.org/dataoecd/22/52/2382339.pdf. Keleş, Ş., Keskin, A. and Ertek, N. (2018). Kırsal alanda sosyal sermayenin yaşam memnuniyeti üzerine etkisi. Tarım ve Doğa Dergisi, 21, 123.
• Khan, Z., Hussain, M., Shahbaz, M., Yang, S. and Jiao, Z. (2020). Natural resource abundance, technological innovation, and human capital nexus with financial development: A case study of China. Resources Policy, 65, 101585.
• Kıral, G., Mavruk, C. and Kıral, E. (2019). Fiziksel yetersizlik, umutsuzluk, parasal problem ve sosyal sermayenin yalnızlık hissi üzerine etkisi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 14(20), 239-261.
• Klein, C. (2013). Social capital or social cohesion: What matters for subjective well-being? Social Indicators Research, 110(3), 891–911.
• Koçak, T.C. (2011). Toplumsal ilişkilerin sosyal sermaye değeri (topluluk duygusu ve sosyal sermaye üzerine bir araştırma). Doktora tezi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyoloji Anabilimdalı, Konya.
• Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeyinin karşılaştırılması. (Yüksek Lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Leary, M. R., Tambor, E. S., Terdal, S. K. and Downs, D. L. (1995). Self-esteem as an interpersonal monitor: The sociometer hypothesis. Journal of Personality and Social Psychology, 68, 518-530.
• Lin, N. (1999). Social networks and status attainment. Annual Review of Sociology, 25, 467-487.
• McPherson K., Kerr S., McGee E., Morgan A., Cheater F., McLean J. and Egan J. (2014). The association between social capital and mental health and behavioural problems in children and adolescents: An integrative systematic review. BMC Psychology, 2(1),7.
• Murat, S. ve Şahin, L. (2011a). Gençlerin istihdamı/işsizliği bakımından türk eğitim sisteminin değerlendirilmesi. Çalışma ve Toplum Dergisi, 30, 93-135.
• Onyx, J. and Bullen, P. (2000). Measuring social capital in five communities. Journal of Applied Behavioral Science, 36(1), 23-42.
• Özuğurlu, A. (2006). Sosyal sermaye: kamunun trajedisi ya da emeğin sömürgeleştirilmesinde yeni bir eşik. Akdeniz Üniversitesi İİBF Dergisi, 12, 188-213.
• Putnam, R. D. (2000). Bowling alone: The collapse and revival american community. New York: Simon and Schuster.
• Tel, F. D. and Sarı, T. (2016). Üniversite öğrencilerinde öz duyarlılık ve yaşam doyumu. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 292-304.
• Uçar, M. E. and Morsünbül, Ü. (2018). Yatay dikey bireycilik/toplulukçuluk sosyal sermaye arasındaki ilişkiler. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 9(16), 794-822.
• Woolcock, M. (2000). Social capital in theory and practise: Where do we stand?, Paper Prepared For The 21st Annual Conference on Economic Issues, Department of Economics, Middlebury College, Middlebury, Vermont, 7-9 April 2000, http://www.worldbank.org/poverty/scapital/index.htm,(Erişim tarihi:27.02.2021).