The Main Dimensions of Public Transport Sociology: Literature Review and Field Observations

Yıl 2021, Cilt: 18 Sayı: 44, 8389 - 8419, 26.12.2021

Ayşe Mirza Girgin Himmet Hülür

https://doi.org/10.26466/opus.933443

Cited By: 1

Öz

The concept of sociology of transportation is a wide and ambiguous concept. Studies produced in this field generally focus on the structure and characteristics of transportation vehicles, urban transportation policies, problems and solutions in the field of transportation. Research on transportation is generally limited to these disciplines as it is examined by researchers from the Architecture faculties of universities and the Department of City and Regional Planning. The purpose of this article is to underline the importance of this field by providing a review of the relatively few studies on the hu-man relations aspect of the public transport space and by providing a literature summary on studies that address the elements that shape human behavior and interaction in transport. Therefore, all studies within the scope of this article are handled with descriptive analysis. In addition, a field study covering a period of more than three years has been carried out in public transportation vehicles in Ankara with the participatory observation technique, and the information obtained here has been synthesized with a literature review. As a result of the literature review, it was seen that although quite valuable research has been done in this area, there is still a need for more diverse and indepth analysis.

Anahtar Kelimeler

The Sociology Of Transportation, Public Transport, Social Interaction

Toplu Ulaşım Sosyolojisinin Temel Boyutları: Literatür İncelemesi ve Alan Gözlemleri

Öz

Ulaşım sosyolojisi kavramı sınırları muğlak ve geniş bir kavramdır. Bu alanda üretilmiş çalışmalar genellikle ulaşım araçlarının yapı ve özelliklerine; şehiriçi ulaşım politikalarına; ulaşım alanındaki sorunlar ve çözüm önerilerine odaklanmaktadır. Ulaşım ile ilgili araştırmalar genellikle üniversitelerin Mimarlık fakültelerine ve Şehir ve Bölge Planlama bölümüne mensup araştırmacılarca incelendiği için bu disiplinlerle sınırlı kalmaktadır. Bu makalenin amacı, toplu ulaşım alanının insan ilişkileriyle ilgili yönüne dair görece az sayıdaki çalışmanın bir incelemesini yapmak ve ulaşım araçlarında insan davranışını ve etkileşimini şekillendiren ögelere eğilen çalışmalar hakkında bir literatür özeti sunarak bu alanın önemini vurgulamaktır. Bu nedenle bu makale kapsamında ele alınan tüm çalışmalar betimleyici analiz ile ele alınmıştır. Bunun yanında Ankara’daki toplu taşıma araçlarında katılımlı gözlem tekniğiyle üç yılı aşkın bir zamanı kapsayan alan araştırması yapılmış ve buradan elde edilen bilgiler literatür incelemesi ile sentezlenmiştir. Yapılan literatür incelemesi sonucunda, bu alanda oldukça değerli araştırmalar yapılmış olsa da hala daha çeşitli ve derinlemesine analizlere ihtiyaç duyulduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Ulaşım Sosyolojisi, Toplu Taşıma Araçları, Toplumsal Etkileşim

Kaynakça

• Atasü, E. (2011). Çocukluğumu istiyorum, çocukluğumu verin bana. Dullara Yas Yakışır. İstanbul: Everest Yayınları, s.139-169.
• Balan, A. (2011). A study of symbolic relations in public transport. Lex ET Scientia International Journal, XVIII(1), 1878-1884.
• Bateman, J. R. ve Brown, J. W. (1968). Urban planning, transport and human behavioral science. Guidlines for New Systems of Urban Transportation II. Barton-Aschman Associates, 1-43.
• Connor, D. P. ve Tewksbury, R. (2012). Social control on public buses. Journal of Theoretical and Philosophical Criminology, 4(1), 1-13.
• Davis, M. ve Levine, S. (1967). Toward a Sociology of Public Transit. Social Problems. Society for the Study of Social Problems, 15(1), 84-91.
• Goffman, E. (2016). Kamusal alanda ilişkiler: Toplum yaşamın mikro ilişkileri. (M. F. Karakaya, Çev.). Ankara: Herektik Basın Yayın. (Orijinal eserin yayın tarihi 1971).
• Grauerholz, L. ve Settembrino, M. (2016). Teaching inequalities: Using public transportation and visual sociology to make it real. American Sociological Association, 44(3), 200-211.
• Hamilton, K., Jenkins, L., Hodgson, F. and Turner, J. (2005). Promoting gender equality in transport. Equal Opportunities Commission. 1 Kasım 2020 tarihinde chromeextension://oemmndcbldboiebfnladdacbdfmadadm/https://www.ssatp.org/sites/ssatp/ adresinden erişildi.
• Kalfa, A., Aytekin, B. S. ve Dinç, Z. Ö. (2009). Kent içi ulaşımın cinsiyeti: Ankara örneği. A. Alkan (Der.). Cins Cins Mekan içinde (s.217-242). İstanbul: Varlık Yayınları.
• Korte, C. ve Grant, R. (1980). Traffic Noise, environmental awareness and pedestrian behavior. Environment and Behavior, 12(3), 408-420. https://doi.org/10.1177/0013916580123006.
• Lundberg, U. (1976). Urban commuting: Crowdedness and catecholamine excretion. Journal of Human Stress, 2(3), 26-32. DOI: 10.1080/0097840X.1976.9936067.
• Nichols, L., Berry, J. and Kalogrides, D. (2004). Hop on the bus: Driving stratification concepts home. Teaching Sociology, 36(3), 213-221. https://doi.org/10.1177/0092055X0403200207.
• Rosenbloom, S. (2006). Understanding women’s and men’s travel patterns. Research on Women's Issues in Transportation, 1, 8-28.
• Yago, G. (1983). The sociology of transportation. Annual Review of Sociology, 9, 171-190. https://doi.org/10.1146/annurev.so.09.080183.001131.