Rising Rap Music Fury on Digital Platforms; What Does the Youth Want to Say?

Yıl 2022, , 669 - 682, 10.10.2022

Deniz Berker

https://doi.org/10.26466/opusjsr.1120769

Cited By: 1

Öz

In this study, it has been examined the relationship between music and society from the point of view of the songs that young people listen to the most and how these songs overlap with the young people's feelings about the society and system they live in. İndividuals, tend to prefer music that is coherent to their emotional state, known as the mood-congruency. Therefore there is a deep connection between the musical styles listened to periodically and social dynamics. In this context, in the Spotify application, which is a digital platform, six rap songs that young people listen to the most were selected and qualitative content analysis method was applied in the study. At the same time, the "System-Based Emotions Scale" questionnaire was applied to the 77 young people studying at the İstanbul Topkapı University Faculty of Fine Arts, Design and Architecture at the undergraduate level, which includes the feelings they may feel towards the system they live in. In this way, the relationship between the political attitudes and feelings of young people and the lyrics they listen to can be looked at more deeply. When we look at the results of the qualitative content analysis and the "System-Based Emotions Scale" questionnaire, the harmony between the two data draws attention. It is revealed that young people, as members of the current system and order, express their feelings, they want to say through Rap music.

Anahtar Kelimeler

Rap Music, Digital Platform, Spotify, Music, Society

Kaynakça

• Adorno, T.,W. (2003). Kültür endüstrisini yeniden düşünürken. Cogito Dergisi, 36, 76-85.
• Angı, Ç. D. (2013). Müzik kavramı ve Türkiye’de dinlenen bazı müzik türleri. İdil Dergisi, 2(10), 59-81.
• Arık, A. (1992). Psikolojide bilimsel yöntem. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Basımevi.
• Aytulum, H. (2019). Popüler kültür bağlamında rap savaşları ve islami rap müzik üzerine bir inceleme. Toplum Bilimleri Dergisi, 26(Özel Sayı), 208-241.
• Bennett, A. (1999). Rappin’on the tyne: White hip-hop culture in northeast England. Sociological Review, 47, 1-24.
• Boer, D., & Fischer, R. (2011). Towards a holistic model of functions of music listening across cultures: A culturally decentred qualitative approach. Psychology of Music, 40(2), 179–200.
• Cantor, J. R., & Zillmann, D. (1973). The effect of affective state and emotional arousal on music appreciation. Journal of General Psychology, 89(1), 97108.
• Cook, N. (1999). Müziğin ABC’si. (Çev.Turan Doğan). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
• Çınar,O., Karcıoğlu, F. (2012). Büro yönetimi bölümü öğrencilerinin umutsuzluk düzeyleri ve kontrol odağı inançları üzerine bir araştırma: Erzincan Üniversitesi MYO uygulaması. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(3), 283-296.
• Davis, M. T. (2005). An evening of pleasure rather than business – songs, subversion and radical subculture in the 1970‟s”. Journal For The Study of British Cultures, 12(2), 115-126.
• Demir, A.E (2022). Gündelik hayat sosyolojisi bağlamında müzik dinleme pratikleri ve spotify uygulaması. Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(1), 163-188.
• DeNora, T. (2000). Music in everyday life. Cambridge: Cambridge University Press.
• DeNora, T. (2003). After Adorno Rethinking Music Sociology. Cambridge: Cambridge University Press.
• Erdal, B. ve Ok, Ü. (2012). Müzik tercihinde inanç biçimlerinin rolü. The Journal of Academic Social Science Studies, 5(3), 59-74.
• Ergur, A. (2009). Müzikli aklın defteri. İstanbul: Pan yayınları.
• Ergün, E. (2016). Türkiye’de kullanılan online müzik platformları: Spotify örneği . TOJDAC The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 6(2), 117.
• Erol, A. (2009). Popüler müziği anlamak, kültürel kimlik bağlamında popüler müzikte anlam. İstanbul: Bağlam.
• Finkelstein, S. (1996). Müzik neyi anlatır. (Çev M. H. Spatar). İstanbul: Kaynak Yayınları.
• Frith, S. (1996). Music and identity. Questions of cultural identity. Stuart Hall ve Paul du Gay (ed.). London: Sage.
• Genç, S. (2015). Almanya’da Türk argosu ve rap. International Journal Of Social Sciences And Education Research, 1(3), 840-850.
• Greve M. (2006). Almanya’da “hayali Türkiye”nin müziği (Çev. S. Dingiloğlu). İstanbul : İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Günay, E. (2006). Müzik sosyolojisi-sosyolojiden müzik kültürüne bir bakış. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
• Gilroy, P. (1987). There ain’t no black in the union jack. Londra: Hutchinson.
• Hebdige, D. (2003). Kes yapıştır: kültür, kimlik ve karayip müziği. (Çev. Ç. Gülabioğlu). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Hershey, A. (2007). Music, the non-governmental actor changing political policy: Have we failed the power of music?. Senior Honors Projects. Paper 44. Retrieved January 12, 2021, from http://digitalcommons.uri.edu/srhonorsprog/44.
• Hunter, P. G., Schellenberg, E. G., & Griffith, A. T. (2011). Misery loves company: Mood-congruent emotional responding to music. Emotion, 11(5), 1068–1072. doi:10.1037/a0023749.
• Jackson, B., & Anderson, S. (2009). Hip-hop culture around the globe: implications for teaching. Black History Bulletin, 72(1), 22-32.
• Jöntürk (2003). Bir gençlik çığlığı hiphop kültürü. İstanbul: Akyüz Yayın Grubu.
• Kashani, J.H., Stoyls, M.S., Dandoy, A.C., Viadya, A.F., & Reid, J.C. (1991). Correlates of hopelessness in psychiatrically hospitalized children. Comprehensive Psychiatry, 32(4), 330-337.
• Kesayak, B. (2019). Dijitalleşme müzik sektörünü nasıl etkiliyor?. Hürriyet. Retrieved June 25, 2019, from http://www.hurriyet.com.tr.
• Krause, A. E., North, A. C., & Hewitt, L. Y. (2015). Music-listening in everyday life: Devices and choice. Psychology of Music, 43(2), 155–170.
• Lefebvre, H. (2016). Modern dünyada gündelik hayat (I. Gürbüz, Çev.; 4. bs). Metis Yayınları.
• Lüküslü, D. (2011). Ulusaşırı bir gençlik kültürü ve toplumdan saygı talebi olarak hip-hop. Toplum ve Bilim, 121, 201–222.
• Morselli, D. (2017). Contextual determinants of hopelessness: Investigating socioeconomic factors and emotional climates. Social Indicators Research, 133(1), 373-393.
• Neal, M.A. (2004). No time for fake niggas: Hip-hop culture and the authenticity debate. In That’s the Joint: The Hip-Hop studies Reader, edited by Murray Forman and Mark Anthony Neal., p.57-60. New York: Routledge, 2004.
• Oskay, Ü. (1995). Müzik ve yabancılaşma. İstanbul: Der Yayınları.
• Özbek, M. (2012). Popüler kültür ve Orhan Gencebay Arabeski. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Öztürk, A. D. (2012). İda (Şu Hip-Hop Dedikleri). Ankara: Kanguru Yayınları.
• Uraz, S. (2019). Dijital müziğin yaygınlaşması ve dijital müzikte telif hakları üzerine bir araştırma. (Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi) Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gazetecilik Anabilim Dalı.
• Smith, E. (2012, August 14). Forget CDs. Teens are tuning in to YouTube. Nielsen survey says more youngsters listen to music via video-sharing site, while some adults still groove to cassettes. The Wall Street Journal, p.B3.
• Solak, N. (2015). The role of emotions and emotion regulation in the system justification process. (phd thesis). Middle East Technical University, Ankara.
• Solak, N., Jost, J. T., Sümer, N., & Clore, G. (2012). Rage against the machine: The case for system-level emotions. Social Psychology and Personality Compass, 6, 674-690.
• Stokes, M. (2016). Türkiye’de arabesk olayı. H. Eryılmaz (Çev). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Tarrant, M., North, A.C., & Hargreaves, D.J. (2000). English and American adolescents’ reasons for listening to music. Psychology of Music, 28, 166–73.
• Tekman, H.G., & Hortaçsu, N. (2002). Aspects of stylistic knowledge: What are different styles like and why do we listen to them? Psychology of Music, 30(1), 28–47.
• Tanyol, T. (2002). Anarşizm ve internet. In: Cogito-İnternet: Üçüncü Devrim. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Tyson E. H. (2006). Rap-music Attitude and Perception Scale: A validation study. Research on Social Work Practice, 16, 287-304.
• Van Dijk, T. A. (1998). Ideology. A multidisciplinary approach. London:Sage.
• Rose, T. (1994). Black noise: Rap music and black culture in contemporary America. Connecticut: Wesleyan University Press.
• Yıldırım, A., & Simsek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. İstanbul: Seçkin Yayıncılık.