Correlates of Juvenile Delinquency: A Study on Internet Usage, Family Functioning, and Social Prestige

Yıl 2025, Cilt: 22 Sayı: 5, 1007 - 1018, 30.09.2025

Ayşe Mahinur Tezcan

https://doi.org/10.26466/opusjsr.1772500

Öz

Increased internet use is associated with changes in family structure and sociocultural values. These changes have a significant direct and indirect impact on juvenile delinquency. It has been observed that internet use in general, and social media use in particular, weakens social ties, leading to disintegration in the social structure and increasing individuals' tendency towards loneliness. It is particularly noteworthy that factors such as changes in family structure brought about by social media, the increase in divorce rates, and the shift and loss of values have a significant impact on the rise in juvenile delinquency. The relationship between these factors and juvenile delinquency is not linear, but rather a reciprocal sociocultural interaction resulting from the intertwining of these factors. This study analyzes the relationships between social factors and the number of juvenile delinquency in Türkiye. Using data from the Turkish Statistical Institute (TÜİK) covering the years 2009–2024, the relationships between the number of children involved in crime and the internet usage rate, divorce rate, and the importance given to factors that contribute to social prestige were evaluated through correlation analysis. According to the analysis results, positive and significant relationships were found between the number of children involved in crime and internet usage rates, divorce rates, and the importance placed on money. In contrast, a negative and significant relationship was identified between the importance placed on moral lifestyle and involvement in crime. The findings highlight the connection between changes in social values and children's involvement in crime.

Anahtar Kelimeler

juvenile delinquency , internet use rate , divorce rate , prestige , family

Çocuk Suçluluğuyla İlişkili Faktörler: İnternet Kullanımı, Aile Yapısı ve Toplumsal İtibar Üzerine Bir Araştırma

Öz

İnternet kullanımının artması, aile yapısında ve sosyo-kültürel değerlerde değişikliklerle ilişkilidir. Bu değişikliklerin doğrudan veya dolaylı olarak çocuk suçluluğuna etkisi çok büyüktür. Genelde internet kullanımının özelde sosyal medya kullanımının toplumsal bağları zayıflatarak sosyal yapıda çözülmelere sebep olduğu ve bireylerin yalnızlaşma eğilimini artırdığı gözlenmektedir. Özellikle sosyal medyanın aile yapısında meydana getirdiği değişiklikler, boşanma sayısındaki artış ve değerlerde meydana gelen değişim ve yitim gibi faktörlerin çocuk suçluluğunun artışında önemli düzeyde etkisi olduğu dikkat çekmektedir. Çocukların suça sürüklenmesi ve bu faktörler arasındaki ilişki doğrusal olmaktan ziyade bu unsurların iç içe geçmesi sonucu oluşan karşılıklı bir sosyo-kültürel etkileşimdir. Bu çalışma, Türkiye’de suça sürüklenen çocuk sayısı ile bazı toplumsal faktörler arasındaki ilişkileri incelemektedir. Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) 2009–2024 yıllarını kapsayan verileri kullanılarak, suça sürüklenen çocuk sayısı ile internet kullanım oranı, boşanma sayısı ve toplumda itibarlı olmayı sağlayan nedenlere verilen önem arasındaki ilişkiler korelasyon analizi yoluyla değerlendirilmiştir. Analiz sonuçlarına göre, suça sürüklenen çocuk sayısı ile internet kullanım oranı, boşanma sayısı ve paraya verilen önem arasında pozitif ve anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Buna karşılık, ahlaklı yaşama verilen önem ile suça sürüklenme arasında negatif ve anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Düzgün aileye verilen önem ile suça sürüklenme arasında ise anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Bulgular, toplumsal değerlerdeki değişim ile çocukların suça sürüklenmesi arasındaki bağa dikkat çekmektedir.

Anahtar Kelimeler

çocuk suçluluğu , internet kullanım oranı , boşanma oranı , itibar , aile

Kaynakça

• Aazami, A., Valek, R., Ponce, A. N., & Zare, H. (2023). Risk and protective factors and interventions for reducing juvenile delinquency: A systematic review. Social Sciences, 12(9), Article 9. https://doi.org/10.3390/socsci12090474
• Abhishek, R., & Balamurugan, J. (2024). Impact of social factors responsible for Juvenile delinquency – A literature review. Journal of Education and Health Promotion, 13(102), 1–7. https://doi.org/10.4103/jehp.jehp_786_23
• Ahmed, U., & Murtaza, A. (2016). Factors affecting juvenile delinquency in Punjab, Pakistan: A case study conducted at juvenile prisons in Punjab Province. Mediterranean Journal of Social Sciences, 7. https://doi.org/10.5901-/mjss.2016.v7n4p372
• Akarsu, M., Barut, Y., & Demirtaş, E. (2023, October 29). Evli çiftlerin sosyal medya bağımlılığı ve boşanma eğilimi arasındaki ilişki.
• Alanka, Ö., & Cezik, A. (2016). Dijital kibir: Sosyal medyadaki narsistik ritüellere ilişkin bir inceleme. TRT Akademi, 1(2), 548–569.
• Anderson, C. A., & Bushman, B. J. (2001). Effects of violent video games on aggressive behavior, aggressive cognition, aggressive affect, physiological arousal, and prosocial behavior: A meta-analytic review of the scientific literature. Psychological Science, 12(5), 353–359. https://doi.org/10.1111/1467-9280.00366
• Ateş, E., & Saluk, A. (2018). Bilişim suçları kapsamında suça sürüklenen çocukların incelenmesi. HUMANITAS - Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 6(12), 154–176. https://doi.org/10.20304/humanitas.425792
• Bilican Gökkaya, V. (2022). Suça sürüklenen çocuk ve aile faktörü. Cumhuriyet Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 46(2), Article 2.
• Cai, Y. (2024). The role of social media in influencing juvenile delinquent behavior. Communications in Humanities Research, 52, 1–8. https://doi.org/10.54254/2753-7064/52/20242-600
• Çoban, Ö. G., & Önder, A. (2021). Suça sürüklenen çocuklarda akıllı telefon bağımlılığı, siber zorbalık ve siber mağduriyetin değerlendirilmesi. Akdeniz Tıp Dergisi, 7(3), Article 3. https://doi.org/10.53394/akd.981548
• Cohen, L. E., & Felson, M. (1979). Social change and crime rate trends: A routine activity approach. American Sociological Review, 44(4), 588–608. https://doi.org/10.2307/2094589
• D’Alberton, F., & Scardovi, A. (2021). Children exposed to pornographic images on the internet: general and specific aspects in a psychoanalytic perspective: The Psychoanalytic Study of the Child, 1(74), 131–144.
• Doğan, E. (2022). Suça sürüklenen çocuklara yönelik medya prati̇kleri ve nefret söylemi: Video haberler ve kullanıcı yorumları örneği. TRT Akademi, 7(15), 676–701. https://doi.org/10.37-679/trta.1096942
• Froggio, G., & Lori, M. (2010). Deviance among young Italians. International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 54(4), 581–596. https://doi.org/10.1177/-0306624X09333435
• Gökpınar, M. (2007). Sosyal ve kriminal boyutlarıyla çocuk suçluluğu. TBB Dergisi, 20(72), 206–233.
• Güleç, V. (2018). Aile ilişkilerinin sosyal medyayla birlikte çöküşü. Electronic Journal of New Media, 2(2), 105–120. https://doi.org/10.17932-/IAU.EJNM.25480200.2018.2/2.105-120
• Javed, M., Azhar, Z., Anwar, H. N., & Sohail, M. M. (2012). Socio-economic factors affecting to juvenile delinquency: A Study conducted at borstal jails of Punjab. Asian Journal of Empirical Research, 2(5), Article 5.
• Kitapçıoğlu Yüksel, T. (2024). Suça sürüklenen çocuklara yönelik değerlendirme. Kırklareli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2(1), 69–110. https://doi.org/10.62124/kluhfd.1360506
• Korkmaz, M. N., & Erden, G. (2010). Çocukları suç davranışına yönelten olası risk faktörleri. Türk Psikoloji Yazıları, 13(25), 76–87.
• Korkunç, E., & Aydemir, A. (2025). Sosyal medyada popüler olma arzusu ve ahlaki değerler arasındaki ilişki: TikTok örneği. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 69, 21–44. https://doi.org/10.47998/ikad.1543987
• Livingstone, S., & Haddon, L. (2008). Risky experiences for children online: Charting european research on children and the internet. Children & Society, 22(4), 314–323. https://doi.org/10.1111/j.1099-0860.2008.-00157.x
• Lokmanoğlu, E., Çakmakkaya, B. Y., Altun, Z., & Yıldırım, F. (2024). Sosyal medya bağlamında suça sürüklenen çocukların incelenmesi. International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 11(112), Article 112. https://doi.org/10.5281/zenodo.14045242
• McDaniel, B. T., Drouin, M., & Cravens, J. D. (2017). Do you have anything to hide? Infidelity-related behaviors on social media sites and marital satisfaction. Computers in Human Behavior, 66, 88–95.
• Messerlian, C., Byrne, A. M., & Derevensky, J. L. (2004). Gambling, youth and the internet: should we be concerned? The Canadian Child and Adolescent Psychiatry Review, 13(1), 3–6.
• Mojares, R. E., Evangelista, C. J. R., Escalona, R. A., & Ilagan, K. J. (2015). Impact of social networking to juvenile delinquency. International Journal of Management Sciences, 5(8), 582–586.
• Özalp, A. (2024). Toplumsal değişim sürecinde çocuk suçluluğu: eğilimler ve etkiler. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 13(1), 446–466. https://doi.org/10.15869/itobiad.1415003
• Özbek, M. M., Atay, E., Canol Özbek, T., Sevinçok, D., Cansız, M. A., & Aydemir, Ö. (2025). Suça sürüklenen çocuklarda suç tekrarı üzerine etkili faktörlerin incelenmesi. Türk Psikiyatri Dergisi, 36, 309–317. https://doi.org/10.5080-/u27546
• Price, C., & Kunz, J. (2003). Rethinking the paradigm of juvenile delinquency as related to divorce. Journal of Divorce & Remarriage, 39(1–2), 109–133. https://doi.org/10.1300/J087v39n01_07
• Procentese, F., Gatti, F., & Di Napoli, I. (2019). Families and social media use: The role of parents’ perceptions about social media impact on family systems in the relationship between family collective efficacy and open communication. International Journal of Environmental Research and Public Health, 16(24), 5006. https://doi.org/10.3390/ijerph16245006
• Şentürk Dizman, Z. (2019). Sosyal medyanın boşanmaya etkileri. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi (ASEAD), 6(4), 548–555.
• Shali, S. (2017). Unrestrained media and juvenile delinquency: An interdisciplinary exploration. 6(4), 81–98.
• Shek, D. T. L., Li, X., Zhu, X., & Shek, E. Y. W. (2020). Concurrent and longitudinal predictors of adolescent delinquency in mainland chinese adolescents: The role of materialism and egocentrism. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(20), Article 20. https://doi.org/10.3390/ijerph17207662
• Sheykhi, M. (2020). Worldwide increasing divorce rates: A sociological analysis. Konfrontasi: Jurnal Kultural, Ekonomi Dan Perubahan Sosial, 7, 116–123. https://doi.org/10.33258/konfrontasi2.v7i2.105
• Stomer, A. S., Kobu, D. K., & Boturu, S. (2024). Social media as a cause of divorce. Jurnal Ilmiah Wahana Pendidikan, 10(20), Article 20. https://doi.org/10.5281/zenodo.14242097
• Surong, R., & Lyngdoh, A. (2020). A study on the causes of juvenile delinquency and its prevention by the community. The International Journal of Indian Psychology, 8(4), 1266–1278.
• Topçuoğlu, T. (2014). Çocuk suçluluğu ve gelişimsel (risk-odaklı) suç önleme. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2014(3), 217. https://doi.org/10.18493/kmusekad.65953
• Triplett, R., & Upton, L. (2015). Labeling theory: Past, present, and future. In A. R. Piquero (Ed.), The Handbook of Criminological Theory (1st ed., pp. 271–289). Wiley. https://doi.org/10.1002-/9781118512449.ch14
• TÜİK. (2014). TÜİK Kurumsal. Geliş nedenine göre güvenlik birimine gelen veya getirilen çocuklar, 2009-2013. https://data.tuik.gov.tr/-Bulten/Index?p=Juveniles-Received-into-Security-Unit-2013-16121
• TÜİK. (2015). TÜİK Kurumsal. Güvenlik birimine gelen veya getirilen çocuklar, 2014. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Guvenlik-Birimine-Gelen-veya-Getirilen-Cocuklar-2014-18525#
• TÜİK. (2021). Çocuklarda bilişim teknolojileri kullanım araştırması, 2021. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=cocuklarda-bilisim-teknolojileri-kullanim-arastirmasi-2021-41132&dil=1
• TÜİK. (2024a). Biruni.tuik.gov.tr/medas/?locale=tr. Boşanma İstatistikleri. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?locale=tr
• TÜİK. (2024b). Çocuklarda Bilişim Teknolojileri Kullanım Araştırması, 2024. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Cocuklarda-Bilisim-Teknolojileri-Kullanim-Arastirmasi-2024-53638
• TÜİK. (2024c). Hane Halkı Bilişim Teknolojileri Kullanım İstatistikleri. Cinsiyete Göre Bireylerin İnternet Kullanım Oranı 2004-2024. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Hanehalki-Bilisim-Teknolojileri-(BT)-Kullanim-Arastirmasi-2024-53492
• TÜİK. (2025a). Güvenlik Birimine Gelen veya Getirilen Çocukların Karıştığı Olay Sayısı. Çocuk İstatistikleri Güvenlik ve Adalet. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?locale=tr
• TÜİK. (2025b). Yaşam memnuniyeti 2009-2024. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?locale=tr
• Utma, S. (2018). Mahremiyet olgusu ve sosyal medyada mahremiyetin serüveni. Journal of International Social Research, 11(59), 1193–1204. https://doi.org/10.17719/jisr.2018.2726
• VanderPyl, T. (2019). “I want to have the american dream”: Messages of materialism as a driving force in juvenile recidivism. Criminal Justice and Behavior, 46(5), 718–731. https://doi.org/10.1177/0093854819826235
• Vishwakarma, A., & Awasthi, A. (2025). The Impact of social media on juvenile delinquency. International Journal of Research Publication and Reviews, 6(1), 3897–3901. https://doi.org/10.-55248/gengpi.6.0125.0532
• Wagner, M. (2020). On increasing divorce risks (pp. 37–61). https://doi.org/10.1007/978-3-030-25838-2_3
• Ward, S., & Wackman, D. (1971). Family and media influences on adolescent consumer learning. American Behavioral Scientist, 14(3), 415–427. https://doi.org/10.1177/000276427101400315
• Widiantari, M. M., Pawito, Utari, P., & Nurhaeni, I. D. A. (2019). Social media effect on divorce. 162–167. https://doi.org/10.2991/aicosh-19.2019.34
• William E. Thompson (with Internet Archive). (2011). Society in Focus: An Introduction to Sociology 7th Edition Examination copy. Prentice Hall. http://archive.org/details/isbn_9780205757657
• Yener, M. Z. (2021). Sosyal medya paylaşımlarının boşanma davasına etkisi. Adalet Dergisi, 2(67), 239–262.
• Young, S., Greer, B., & Church, R. (2017). Juvenile delinquency, welfare, justice and therapeutic interventions: A global perspective. BJPsych Bulletin, 41(1), 21–29. https://doi.org/10.1192/pb.bp.115.052274 Yüce, T., & Yaman, Ö. M. (2022). Aile mahkemelerinde görev yapan sosyal çalışmacıların boşanma olgusuna ilişkin düşünceleri üzerine nitel bir araştırma. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 22(57), 825–862. https://doi.org/10.21560/spcd.vi.990349