19. yüzyılda Lübnan’da görülen siyasi hareketlilik Osmanlı yönetiminin reformları, Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra manda rejimi ve nihayet bağımsızlık sonrası yaratılmaya çalışan ulus devlet oldukça sorunlu bir zaman dilimine karşılık gelmiştir. Bu sürecin bir bölümünde Lübnan kimliği ülkedeki baskın etnik ve dini unsurlardan olan Marunilik temelinde yorumlanmaya çalışılırken, 1958 sonrasında özellikle Fuad Şihap’ın cumhurbaşkanlığı döneminden itibaren territorial anlamda Lübnanlılık anlayışı üzerinde inşa edilmeye çalışılacaktır. Yeni dönem kendi ulusal sembollerini ve ikonografik öğelerini üretirken kültürel kodlardan da yararlanacaktır. İcat edilmiş topluluğa dair bir teatral performans olarak nitelendirilen milliyetçiliğin ihtiyaç hissettiği sembollerden en etkili olanları arasında müzik ve müzikal temsiller de yer alırlar. 1950’lerin sonundan itibaren Rahbani Kardeşlerin müziği ve bu müziğin taşıyıcısı olarak Feyruz’un konumu Lübnan’daki ulus inşa sürecinin en etkili araçlarından biri haline gelmiştir. Özellikle Baalbek Festivallerindeki etkili rolleri ve müzikallerinde kullandıkları temalar Lübnan’ın farklılıklar üzerine kurulu sosyo-politik kültürü açısından ortak bir tınının üretimini hedeflemiştir. Bu makalede Feyruz ve Rahbani Kardeşlerin müzikal birikimleri ile Lübnan’ın politik kırılmaları ve siyasal tarihinin biçimlenişi arasındaki ilişki incelenmektedir
The political mobility in Lebanon in the 19th century, the reforms of the Ottoman Empire, the mandate regime in the aftermath of the First World War and finally the nation-building attempts following the independence all suggest a difficult time period for the country. While for some time the attempts at constructing the identity of Lebanon was tried to be interpreted on the basis of “Maronism”, which is one of the predomiant ethnic and religious groups in the country, the identity was tried to be constructed on Lebanesism understanding in ‘territoriality” means in this regard after 1958 during the presidency of Fuad Sihap. This new period benefited from the cultural codes while producing its national and iconographic symbols. Music and musical performances are considered among the most influential symbols that are required by the nationalism, which is defined as a theatral performance concerning the invented community. The music of Rahbani Brothers and the status of Feyrouz, the performer of this music, turned out to be one of the most effective tools of nation-building process in Lebanon since the end of 1950s. Given its important role in the Baallbek Festives and the themes it used, this music particularly eased the way for the creation of a common tone against the background of Lebanon’s socio-political culture based on differences. This article examines the relationship between the musical achivements of Feyrouz and Rahbani Brothers and Lebanon’s political fractions and the shaping of Lebanon’s political history
Diğer ID | JA34NK84GJ |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 14 Temmuz 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Cilt: 3 Sayı: 1 |
Dergimizde yayınlanan tüm eserler, Creative Commons Attribution 4.0 International License lisansı ile lisanslanmıştır.
Verilerin muhafazası ve restorasyonu amacıyla arşivleme sistemi olarak LOCKSS sistemi kullanılmaktadır. More...