2000’li yılların ilk on yılında Türkiye-İran ilişkilerinde işbirliği öyle bir seviyeye
ulaştı ki, AKP döneminde Türk dış politikasının Batı ekseninden
kayıp kaymadığı dahi sorgulanır oldu. Son on yılda Türkiye-İran
ilişkilerindeki yakınlaşmaya rağmen, her iki ülke birbiri için bölgesel
rakip olmaya devam etmektedir. Türkiye ve İran arasında devam eden bölgesel rekabetin göstergelerinden bir tanesi, “Arap Baharı” olarak
tanımlanan devrimci halk ayaklanmalarına karşı iki ülkenin farklı bakış
açılarıdır. Bu makale şu sorulara yanıt bulmaya çalışmaktadır: Arap
sokaklarındaki gelişmelere karşı İran ve Türkiye algısının farklılıkları nelerdir?
Söz konusu iki ülke, bu gelişmeleri nasıl tanımlamaktadır? Arap
Baharına karşı Türkiye ve İran’ın farklı tutumlarının arkasındaki nedenler
nedir? İki ülkenin farklı tutumları ikili ilişkilerini nasıl etkilemektedir?
Bu makale, Türkiye ve İran arasındaki esas rekabetin, kendi yönetim
modellerini bölgede yeni kurulan rejimlere kabul ettirebilmek için
sürdürdükleri yumuşak güç üzerinden devam ettiğini savunmaktadır.
Turkish-Iranian relations became more cooperative in the first decade of the 2000s to such a degree that, Turkish foreign policy under the AKP rule was questioned whether its Western orientation has shifted. Despite the Turkish-Iranian rapprochement in the last decade, they are still regional competitors. One of the hints of the ongoing regional competition between Turkey and Iran emerged with the difference in perception between them about the revolutionary wave of uprisings, known as the “Arab Spring.” This paper attempts to answer the following research questions: What are the differences in perception between Turkey and Iran about the recent developments in the Arab streets? How do they define these developments? What are the underlying reasons behind the different stance of Turkey and Iran towards the Arab Spring? And finally, how would their different stances affect the bilateral relations? This paper argues that the main competition between Turkey and Iran has been ongoing over exercising their soft power to attract newly emerging regimes to their models of governance
Diğer ID | JA34RM74EZ |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Temmuz 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 4 Sayı: 2 |
Dergimizde yayınlanan tüm eserler, Creative Commons Attribution 4.0 International License lisansı ile lisanslanmıştır.
Verilerin muhafazası ve restorasyonu amacıyla arşivleme sistemi olarak LOCKSS sistemi kullanılmaktadır. More...