Bu makale, 1873-1875 yılları arasında Orta Anadolu'da kıtlıktan etkilenen bir bölgede yaşayan çocukların deneyimlerini incelemektedir. Kıtlığın getirdiği ağır şartlar altında bazı çocuklar, uygunsuz gıdalar tüketmeye, ekmek veya para karşılığında takas edilmeye, göç sırasında terk edilmeye, istismar edilmeye ve ev hizmetçiliğine maruz kalmaya zorlanmıştır. Çocukların yaşadığı bu olumsuz olaylar dönemin Orta Anadolu bölgesinde ve şehirlerdeki çocuk yetiştirme pratikleri ile çocukluk kavramı ve algısı arasındaki zıtlığı gözler önüne sermektedir. Bu araştırmada ortaya konan bilgiler, barış döneminde kentli çocukları inceleyen ve bunun üzerinden çocukların tarihini ve çocukluk algısını değerlendiren çalışmalardan farklı sonuçlar ortaya koymaktadır. Genel olarak, dönemin ana kaynaklarında kentli erkek çocuklara ağırlık verilirken, kırsal kesimdeki alt sınıf hanelere ve çocukların olağanüstü dönemlerdeki deneyimlerine dair verilen bilgiler son derece sınırlıdır. Araştırma, 1873-1875 kıtlığına vurgu yaparak, dönemin kentli ailelerinin modernleşmenin etkisiyle geliştirdiği ve benimsediği çocukluk kavramının ve maddi kültürün Orta Anadolu'da görülmediğinin altını çizmektedir. Dolayısıyla, bu makale, Osmanlı İmparatorluğu'nda çocukluğun incelenmesinin, çeşitli bölge ve dönemlerdeki çocukların deneyimlerini etkileyen sosyoekonomik ve kültürel farklılıkları dikkate alan dönemsel ve bölgesel bir metodoloji gerektirdiğini öne sürmektedir. Buna ek olarak, çalışma, Osmanlı hükümetinin kıtlığa verdiği tepkiyi inceleyerek, etkili önlemlerin uygulanmasını engelleyen gelişmeleri ortaya koymaktadır. Bu çalışmada Osmanlı arşiv kaynakları, süreli yayınlar ve gazetelerin yanı sıra kıtlık dönemine ait raporlardan yararlanılmıştır.
This article explores the unique experiences of children who lived in a famine-affected region of Central Anatolia between 1873 and 1875. The deplorable conditions forced some children to consume inappropriate foods, be traded for bread, be abandoned during migration, or be subjected to exploitation and domestic servitude. The article emphasizes the contrast between child-rearing practices and the concept of childhood in the Central Anatolian region and urban areas of the period. This challenges the prevailing emphasis in previous studies that have primarily examined urban children during the period of peace. Emphasizing the famine of 1873–1875, the research underscores that the concept of childhood and the material culture developed and adopted by urban families of the period under the effect of modernization were not observed in Central Anatolia. Thus, it is suggested that examining childhood in the Ottoman Empire necessitates a periodical and regional methodology that considers the socioeconomic and cultural variations that influenced the experiences of children in various regions and eras. In addition, the article delves into the Ottoman government’s response to the famine. The article addresses these issues by comprehensively examining Ottoman archival sources, periodicals and gazettes, together with contemporary accounts and reports from the famine period.
Childhood in the Ottoman Empire Famine in Anatolia History of Children
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Osmanlı Sosyoekonomik Tarihi, Osmanlı Toplumu |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 18 Ocak 2024 |
Kabul Tarihi | 26 Mart 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 21 |
İndeksler / Indexes
SCOPUS, TÜBİTAK/ULAKBİM TR DİZİN [SBVT]
INDEX COPERNİCUS [ICI], ISAM, SOBIAD, İdealOnline ve Scilit tarafından dizinlenmektedir.
Dergimizde yayımlanan makaleler, aksi belirtilmediği sürece, Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası (CC BY 4.0) ile lisanslanır. Dergiye yayımlanmak üzere metin yollayan tüm yazar ve çevirmenlerin, gönderdikleri metnin yegâne telif sahibi olmaları ya da gerekli izinleri almış olmaları beklenir. Dergiye metin yollayan yazar ve çevirmenler bu metinlerin CC BY 4.0 kapsamında lisanslanacağını, aksini sayı editörlerine en başında açıkça beyan etmedikleri müddetçe, peşinen kabul etmiş sayılırlar.