Bursa’da Kızık Köylerinin Kırsal Turizm Açısından Analizi

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 1, 131 - 157, 30.07.2019

Serpil Kara Taner Kılıç

Öz

Günümüzün en önemli sorunlarından biri
hızlı kentleşme ve buna bağlı olarak ortaya çıkan aşırı yapılaşmadır. Bu durum
var olan doğal alanları giderek ortadan kaldırmaktadır. Toplumsal yaşamdaki bu
değişim insan hayatını fiziksel ve psikolojik boyutta etkilemektedir. Bu
nedenle günlük yaşam tarzının sıradanlığından uzaklaşmak isteyen insanlar,
yılın belli bir döneminde, kısa süreli ya da günübirlik aktivitelere katılarak,
kendini fiziksel ve psikolojik olarak yenileyebileceği kırsal mekanlara
yönelmektedir. Böylece konum olarak şehirlere yakın, doğal ve tarihi dokusu ile
potansiyel rekreasyon alanı olan kırsal mekanlar, turizm çekiciliği olan
yerleşimler olarak değer kazanmaktadır.

               Zengin
tarihi geçmişi ve doğal çekicilikleri ile kırsallığını hala koruyabilen;
Cumalıkızık, Hamamlıkızık ve Derekızık köyleri araştırma sahamızı
oluşturmaktadır. Fidyekızık ve Değirmenlikızık yerleşmeleri ise kent merkezine
yakınlığından dolayı zaman içinde aşırı yapılaşma ve yoğun nüfuslanma sonucu
kırsal özelliklerini yitirmişlerdir. Bu nedenle bu köyler çalışma alanımızın
dışında bırakılmıştır. Araştırmanın temel amacı, Bursa şehir merkezine oldukça
yakın bir konumda bulunan Kızık köylerinin kırsal turizm potansiyelini
belirlemek ve bu potansiyelin kentsel rekreasyon açısından nasıl
değerlendirildiğini ortaya koyabilmektir. Araştırma evrenini, Kızık köylerine
gelen ziyaretçiler, bu köylerde yaşayan yerel halk ile esnaf oluşturmaktadır.
Ziyaretçilere yüz yüze görüşme tekniği ve rastgele örnekleme göre, yerel halka
ve esnafa ise yüz yüze görüşme tekniği ile anket uygulanmıştır. Araştırma 470
kişi ile gerçekleştirilen karma desenli bir araştırmadır. Birinci elden
sağlanan veriler SPSS 21 programı ile analiz edilerek değerlendirilmiştir.
Ayrıca SWOT analizi yapılarak çalışma alanımıza konu olan Kızık köylerinin turizm
potansiyeli ortaya çıkartılmaya çalışılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Rekreasyon, Turizm, Kırsal turizm, Kızık köyleri, Bursa

Kaynakça

• Aydın, İ. (1990). Açıklamalı Turizm Terimler Sözlüğü, Aydın: Coşkun Matbaası. Elibüyük M. (1997). ‘Coğrafya’nın Önemi, Tanımı ve Sınıflandırılması’, Türk Kültürü Araştırmaları, Prof. Dr. Talip YÜCEL’e Armağan, Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yıl XXXIII/1-2, 105-130, Ankara Emekli, G. (2006). "Coğrafya Kültür ve Turizm: Kültürel Turizm", Ege Coğrafya Dergisi, S:15, s.51-59, İzmir. Haberal, H. (2015). Turizmde Alternatif: Ekolojik Turizm, Doğa Turizmi, Kırsal Turizm, Yayla Turizmi. Ankara: Detay Yayıncılık. Karaçar, E. (2014), "Boş Zaman ve Rekreasyonun Tarihsel Gelişim Süreci", Ali Yaylı (Ed.); Rekreasyona Giriş, 1. Baskı, Detay Yayıncılık: Ankara, ss.69-130. Karaküçük, S. (2008). Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme, Ankara: Gazi Kitabevi. Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü (Kasım 1999), Arkeolojik Sitler Koruma ve Kullanma Koşulları İlke Kararı (Karar No: 658). [Erişim: 8 Ekim 2017, http:// www.kulturvarliklari.gov.tr/ TR, 44310/ilke-karari- karar-no-658-karar-tarihi-05111999.html]. Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü (2014), Bursa ve Bergama Dünya Miras Listesinde. [Erişim: 9 Kasım 2017, http//: www.kulturvarliklari.gov.tr/ TR,100579/bursa-ve-bergama-dunya-miras-listesinde.html]. Sevil, 2012, "Boş Zaman ve Rekresayon: Kavram ve Özellikler (1. Ünite)", Anadolu Üniversitesi Yayınları (Ed. Serdar Kocaekşi), Eskişehir. Soykan, F. (1999). Doğal Çevre ve Kırsal Kültürle Bütünleşen Bir Turizm Türü: Kırsal Turizm, Anatolia Turizm Araştırma Dergisi, Yıl 10, Mart-Haziran. Soykan, F. (2001). Ege Bölgesi’nden Kırsal Turizme Özgün Bir Örnek: Şirince Köyü (Selçuk/İzmir)", Maltepe Üniversitesi Meslek Yüksekokulu Dergisi, Yayın No: 1, İstanbul: Safa Tanıtım ve Matbaacılık. Soykan, F. (2006). Avrupa’da Kırsal Turizme Bakış Kazanılan Deneyim, II. Balıkesir Ulusal Turizm Kongresi, 20-22 Nisan, ss.72-73. T.C. Çevre Bakanlığı, (1997), Türkiye Çevre Atlası-96, Milli Eğitim Basımevi, İstanbul, s.151. Yavuz, V. A. (2010). Sürdürülebilirlik Kavramı ve İşletmeler Açısından Sürdürülebilir Üretim Stratejileri, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S:7(14), ss.63-86.