Venedikliler XIV. yüzyılın ikinci yarısından itibaren
Cenova’nın Ege Denizi’ndeki ticaret noktalarına karşı saldırı
planları yapmaktaydılar. Gelibolu Yarımadası Venedik
Cumhuriyeti’nin bu stratejik hedefi açısından kilit konumdaydı.
Kuzeyinde Saroz Körfeziyle güneyinde Çanakkale Boğazı bulunan
Gelibolu bu hâkim konumundan dolayı Ege’deki çatışmaların
merkez noktalarından birisi olmuştur. 1416 yılında gerçekleşen
Gelibolu Savaşı, bölgedeki Osmanlı ve Venedik manevralarının bir
sonucudur. Osmanlı Devleti’nin bir donanma inşa edip Ege
Denizi’nde faaliyet göstermeye başlaması Venediklilerin
çıkarlarıyla çatıştığından Venedik deniz gücünün henüz daha
iptidai bir güce sahip Osmanlı donanmasıyla sıcak çatışmaya
girmesi kaçınılmaz olmuştur. Savaşın öncesinde Çalı Bey
komutasında Osmanlı donanması 1414’te Venediklilere ait Kiklad
Adalarındaki ticarî noktalar olan Paros, Andros ve Milos’a
saldırmaya başlamış ama 1416 yılında gerçekleşen savaş
sonucunda Venediklilere karşı mağlup olmuştur. Osmanlı
donanmasının henüz güçlü olmadığı bu dönemde Venedik deniz
gücüyle baş etmesi mümkün olmamıştır. Chioggia Savaşı’nda
(1378-81) olduğu gibi Gelibolu Savaşı’nda da Venedik
donanmasının gücü ortaya çıkmıştır. Savaşın sonucunda 6 Kasım
1419 tarihinde Osmanlı Devleti ile Venedikliler arasında bir barış antlaşması yapılmıştır. Buna rağmen iki güç arasında gerilim sona
ermeyip 1423-30 yıllarında yaşanan Selanik Buhranına sıçramıştır.
Gelibolu Savaşı’nın diğer önemli bir sonucu Osmanlı Devleti ile
Venedik Cumhuriyeti arasında XV. yüzyılın son çeyreğine kadar
devam eden savaşlar silsilesinin kıvılcımını ateşlemesidir.
Ege Denizi Gelibolu Yarımadası Gelibolu Savaşı Venedik Cenova
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Yeniçağ Osmanlı Tarihi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2024 |
Gönderilme Tarihi | 10 Şubat 2024 |
Kabul Tarihi | 1 Mart 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 55 |