This study aimed to assess the real-life effectiveness of omalizumab and mepolizumab in patients with severe asthma and chronic spontaneous urticaria (CSU), explicitly examining changes in IgE levels and eosinophil counts during treatment. This retrospective study involved patients with severe asthma or CSU treated with biologic agents, including omalizumab and mepolizumab. The primary outcome measures were serum IgE levels, eosinophil counts, urticaria activity scores (UAS), and asthma control test scores (ACT). We studied 61 patients with severe asthma or chronic urticaria treated with biological agents. Patients with asthma exhibited a significant reduction in the median annual attack rate from 4 to 0 with omalizumab (p<0.001) and from 6 to 1 with mepolizumab (p<0.001). Eosinophil counts, and ACT scores significantly decreased with mepolizumab (p<0.001). Six patients who transitioned from omalizumab to mepolizumab did not experience severe asthma attacks in the first six months following the treatment switch. Patients with CSU showed a significant response to omalizumab (p<0.001). We observed significant improvements in various markers, including total IgE levels, eosinophil counts, UAS, and ACT scores, indicating that these treatments can effectively manage the symptoms of both conditions. These findings underscore the potential benefits of using these treatments as effective therapeutic options.
Bu çalışmanın amacı, şiddetli astım ve kronik spontan ürtiker (CSU) hastalarında omalizumab ve mepolizumab'ın gerçek yaşam etkinliğini değerlendirmek, özellikle tedavi sırasında IgE seviyelerindeki ve eozinofil sayılarındaki değişiklikleri incelemekti. Bu geriye dönük çalışma, biyolojik ajanlarla, omalizumab ve mepolizumab dahil olmak üzere tedavi edilen şiddetli astım veya CSU hastalarını içermektedir. Birincil sonuç ölçümleri serum IgE seviyeleri, eozinofil sayıları, ürtiker aktivite puanları (UAS) ve astım kontrol testi puanları (ACT) idi. Veriler istatistiksel yazılım kullanılarak analiz edildi ve Wilcoxon işaretli sıra testi kullanılarak karşılaştırıldı. Biyolojik ajanlarla tedavi edilen şiddetli astım veya kronik ürtikerli 61 hastayı inceledik. Astımlı hastalar, omalizumab ile yıllık ortalama atak oranında 4'ten 0'a (p<0.001) ve mepolizumab ile 6'dan 1'e (p<0.001) önemli bir azalma gösterdi. Eozinofil sayıları ve ACT puanları mepolizumab ile önemli ölçüde azaldı (p<0.001). Omalizumab'dan mepolizumab'a geçiş yapan altı hasta, tedavi değişikliğinin ilk altı ayında şiddetli astım atakları yaşamadı. CSU'lu hastalar omalizumab'a önemli bir yanıt gösterdi (p<0.001). Toplam IgE seviyeleri, eozinofil sayıları, UAS ve ACT puanları da dahil olmak üzere çeşitli belirteçlerde önemli iyileşmeler gözlemledik, bu da bu tedavilerin her iki durumun semptomlarını etkili bir şekilde yönetebileceğini göstermektedir. Bu bulgular, bu tedavilerin etkili terapötik seçenekler olarak kullanılmasının potansiyel faydalarını vurgulamaktadır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Dermatoloji, Göğüs Hastalıkları, İç Hastalıkları |
Bölüm | ORİJİNAL MAKALELER / ORIGINAL ARTICLES |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Ekim 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 45 Sayı: 6 |