Öz
Amaç: Bu araştırma, çocuk hastalarda düşme riskini değerlendirmek ve hemşirelerin bu konudaki görüşlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır.
Materyal ve Metot: Tanımlayıcı ve kesitsel türdeki araştırmanın evrenini, Kars ilinde bulunan hastanelerin kliniklerinde yatarak tedavi görmekte olan 0-18 yaş arası çocuklar (N:161) ve bu kliniklerde çalışan hemşireler (N: 60) oluşturmuştur. Veriler; “Çocuk Düşme Riski Değerlendirme Formu”, Hemşireler İçin Tanıtıcı Bilgi Formu” ve “BUÇH II Düşme Riski Tanılama Ölçeği” ile toplanmıştır. Araştırma verileri SPSS for Windows 20 programı ile analiz edilmiştir.
Bulgular: Çocukların %41,6’sında BUÇH II skoruna göre düşme riski vardır ve ortalama düşme riski puanı 5,06±1,04’dür. Erkek çocukların, 1-6 yaş grubunda olanların, oryantasyon sorunu olmayanların, ebeveyni yanında olanların, sedasyon almayanların ve mobilizasyonda kısıtlaması olmayanların düşme riski taşıma oranları daha yüksektir. Hemşirelerin %58,3’ü çocuklardaki düşmeleri mesleki bir hata olarak görmemektedir bununla birlikte %90’ı hemşirenin çocuklardaki düşmelerin önlenmesi ile ilgili sorumluluğu olduğunu düşünmektedir. Hemşirelerin %96,7’si her çocuğun düşme riski yönünden değerlendirilmesi gerektiğini, %85’i çalıştığı klinikte her çocuğu düşme riski açısından değerlendirdiğini ve %78,3’ü çalıştığı klinikte düşmeye yönelik yeterince önlem alındığını bildirmiştir.
Sonuç: Çocuk hastaların önemli bir bölümü düşme açısından risklidir. Hastanede yatan tüm çocukların düşme risk düzeyleri uygun değerlendirme araçları kullanılarak belirlenebilir ve hemşirelerin düşmeyi önleme programları kapsamında yapılacak eğitimlerle konu hakkındaki farkındalıkları artırılabilir.