Objective: The aim of the retrospective study was to compare desmopressin, alarm, and combined treatments in nocturnal enuresis.
Materials and Methods: Patients diagnosed with monosymptomatic nocturnal enuresis is retrospectively evaluated. In total 101 patients (67 male/34 female) with desmopressin (33 patients), alarm (34 patients) and combined (34 patients) included to the study. The average age determined as 10.7±2.4 years (5-16 years). Medical history of the patients and family, physical findings, treatments are recorded. The wet night numbers are determined for 1 month before the beginning of the treatment, treatment duration and during the follow-up (monitoring) process for nine weeks after the completion of treatment. Response rates to the treatment and subsequent relapse rates were detected.
Results: The number of wet nights per month was significantly reduced from before treatment and the last month of treatment in the desmopressin (14.5±5.7 to 4.8±6.5, p<0.001), alarm (14.1±5.9 to 2.9±4.1, p<0.001), and combined treatment (16.2±6.9 to 1.9±2.5, p<0.001) groups. The treatment success (>50% decrease in wet nights) and complete response (100% dry) rates were 79%, 91%, and 97%, and 30%, 27%, and 35% in the desmopressin, alarm, and combined treatment groups, respectively. The relapse rates in successfully treated patients were 67%, 11%, and 22% in the desmopressin, alarm, and combined treatment groups, respectively (p=0.002).
Conclusion: Alarm treatment was the best intervention with low relapse rates and no potential adverse effects in nocturnal enuresis. The desmopressin group has a higher relapse rate.
Amaç: Geriye dönük olarak yapılan çalışmamızda amaç; monosemptomatik nokturnal enürezis tedavisinde kullanılan desmopressin, alarm ve kombine tedavileri karşılaştırmaktır.
Materyal ve Metot: Monosemptomatik noktürnal enürezis tanısı alan hastalar geriye dönük olarak değerlendirildi. Desmopressin (33 hasta), alarm (34 hasta) ve kombine (34 hasta) tedavi başlanan toplam 101 hasta (67 erkek/34 kız) çalışmaya dahil edildi. Yaş ortalaması 10,7±2,4 yıl (5-16 yaş) saptandı. Hastaların tıbbi öyküsü, fizik muayene bulguları, özgeçmiş ve soygeçmişi, verilen tedavi bilgileri kayıt altına alındı. Tedavi başlanmadan 1 ay önceki, tedavi süresi ve tedavi kesildikten sonraki dokuz haftalık izlem süresi boyunca ıslak gece sayıları tespit edildi. Tedaviye yanıt ve sonrasında nüks oranları tespit edildi.
Bulgular: Tedavi öncesi ıslak gecelerin ortalaması ayda 14,9±6,1 gün bulundu. Aylık ıslak gece sayısı tedaviden sonra her üç tedavi grubunda da anlamlı olarak azaldı (desmopressin; 14,5±5,7 ila 4,8±6,5; p<0,001, alarm; 14,1±5,9 ila 2,9±4,1; p<0,001, kombine tedavi;16,2±6,9 ila 1,9±2,5; p<0,001). Tedavi başarısı (ıslak gecelerde>%50 azalma) ve tam yanıt (%100 kuru) oranları desmopresin, alarm ve kombine tedavi gruplarında sırasıyla %79, %91 ve %97, %30 ve %27, %35 idi. Başarılı tedavi edilen hastalarda nüks oranları desmopresin, alarm ve kombine tedavi grubunda sırasıyla % 67, % 11 ve % 22 (p=0,002) saptandı.
Sonuç: Alarm tedavisi, düşük nüks oranları ve yan etki olmaması nedeniyle en iyi tedavi seçeneği olarak karşımıza çıkmaktadır. Desmopressin tedavisinde yüksek oranda nüks saptanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2020 |
Gönderilme Tarihi | 6 Mayıs 2019 |
Kabul Tarihi | 25 Mart 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 5 Sayı: 2 |
Bu, Creative Commons Atıf Lisansı (CC BY-NC 4.0) şartları altında dağıtılan açık erişimli bir dergidir. Orijinal yazar(lar) veya lisans verenin adı ve bu dergideki orijinal yayının kabul görmüş akademik uygulamaya uygun olarak atıfta bulunulması koşuluyla, diğer forumlarda kullanılması, dağıtılması veya çoğaltılmasına izin verilir. Bu şartlara uymayan hiçbir kullanım, dağıtım veya çoğaltmaya izin verilmez.