Riskli Gebelerde Prenatal Bağlanma ve Risklerin Değerlendirilmesi

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 4, 661 - 672, 30.12.2020

Ayça Demir Yıldırım , Nevin Hotun Şahin

https://doi.org/10.26453/otjhs.750158

Cited By: 5

Öz

Amaç: Bu araştırma, gebeliğin herhangi bir döneminde riskli gebe olarak bildirilen gebelerin prenatal bağlanmalarını, bağlanmayı etkileyen faktörlerini ve risk faktörlerini değerlendirmek amacıyla planlanmıştır.

Mataryel ve Metot: Bu kesitsel araştırma 2018 yılı içerisinde Kadıköy İlçe Sağlık Müdürlüğüne riskli gebe olarak bildirimi yapılmış ve henüz doğum yapmamış gebeler ile yürütülmüştür. Bir yıl içerisinde bildirilen 220 riskli gebe içerisinden, evreni belli olasılıklı örnekleme yöntemi ile örneklem hesaplaması yapılmış ve 105 riskli gebe çıkmıştır. Araştırmaya alınan riskli gebeler %95 Güven Aralığı ve basit rastgele örneklem yöntemi ile seçileceğinden %10 ret ve ulaşamama ihtimali göz önüne alınarak 115 riskli gebe ile araştırmayı kabul eden kişiler araştırma örneklemini oluşturmuştur.

Bulgular: Araştırmaya katılan riskli gebelerin yaş ortalaması 33,65±4,80'dir (min:17, max:45). Kadınların yarıdan biraz fazlası (%51,9) 35 yaş üstüdür. Riskli gebelerin prenatal bağlanmalarına bakıldığı zaman ise bağlanma ölçeği ortalamasının 61,52±15,44 olduğu bulunmuş ve ölçeğin minimum puanı 21,00, maximum puanı 84,00 bulunmuştur. Riskli gebelerinin ölçek ortalaması gebelerin bağlanmalarının da orta düzeyin altında olduğunu göstermektedir. Riskli gebelerin ölü doğum yapmaları ile prenatal bağlanma arasında istatiksel bir ilişki bulunmuştur (z:-3,150, p: 0,002).

Sonuç: Gebelikte yaşanılan sıkıntılar riskli gebelik olması ile birlikte daha fazla artmaktadır. Bu dönemde yetersiz bağlanmanın erken dönemde tespit edilmesi çok önemlidir. Bu dönemde bağlanmaya destekleyen veya engel olan faktörlerin belirlenerek gebenin anneliğe hazırlanması desteklenmelidir.

Anahtar Kelimeler

Bağlanma, Perinatal Dönem, Risk Faktörleri, Riskli Gebelik

Destekleyen Kurum

Yoktur

Prenatal Attachment in Risky Pregnant Women and Evaluation of Risks

Öz

Objective: The aim of this study was to evaluate the prenatal attachment, the factors affecting the attachment and the risk factors of pregnant women who were reported to be at risk during pregnancy period.

Materials and Methods: This cross-sectional study was conducted with the 2018 report of Kadıköy District Health Directorate with pregnant women who were notified as risky pregnant and have not yet given birth. The sample was calculated using probabilistic sampling method among 220 high-risk pregnant women, and 105 high-risk pregnant women emerged. Since the risky pregnant women included in the study will be selected by 95% Confidence Interval and simple random sampling method, 10% rejection and inability to reach were taken into consideration and 115 risky pregnant women accepted the study.

Results: The mean age of the pregnant women included in the study was 33.65 ± 4.80 (min: 17, max: 45). A little over half of women (51.9%) are over 35 years of age. When the prenatal attachment of the risky pregnants was examined, the mean attachment scale was found to be 61.52 ± 15.44 and the minimum score of the scale was 21.00 and the maximum score of 84.00. The average scale of risky pregnant women shows that the attachment of pregnant women is also slightly lower. A statistical relationship was found between stillbirths of risky pregnants and prenatal attachment. (z: -3,150, p: 0,002).

Conclusion: The problems experienced during pregnancy increase with the risky pregnancy. Early detection of inadequate attachment during this period is very important. In this period, the factors that support or prevent attachment are determined and the preparation of the mother for motherhood should be supported.

Anahtar Kelimeler

Attachment, high risk pregnancy, prenatal period, risk factors

Kaynakça

• Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. 2018 Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. T.C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı ve TÜBİTAK. Ankara, Türkiye; 2019:53-107. http://www.hips.hacettepe.edu.tr/tnsa2018/rapor/TNSA2018_ana_Rapor.pdf. Erişim tarihi: 10 Şubat 2019.
• Şencan İ, Engin Üstün Y, Sanisoğlu S, Özcan A, Karaahmetoğlu S, Keskin H, ve ark. 2014 Yılı Türkiye Ulusal Anne Ölümlerinin Demografik Verilere Göre Değerlendirilmesi. Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi. 2016;13(2):45-47.
• Hadımlı A. Gebelikten Önce Mevcut Olan Riskli Durumlar. Soğukpınar N, editör. Riskli Gebeliklerde Bakım ve Danışmanlık. 1. Baskı. Ankara: Türkiye Klinikleri. 2018;Özel sayı:1-12.
• Doğan Merih Y, İliter F, Çoşkuner Potur D, Alioğullari A. Prenatal Tanı Testleri Sonrasında Riskli Gebelik Tanısı Alan Gebelerin Sürece Yönelik Görüşleri. KASHED. 2018;4(1):1-19.
• Aydemir H, Hazar HU. Düşük Riskli, Riskli, Yüksek Riskli Gebelik ve Ebenin Rolü. Gümüşhane University Journal of Health Sciences. 2014;3(2):815-833.
• Atadağ Y, Aydın A, Kaya D, Öksüz A, Köşker HD. Birinci Basamakta İzlenmiş Gebelerin Risk Değerlendirmeleri, Gebelik ve Doğum Süreçleri: Retrospektif Çalışma. J Surg Med. 2017;1(1):5-8. doi: 10.28982/josam.337609
• Laxton-Kane M, and Slade P. The Role of Maternal Prenatal Attachment in A Woman's Experience of Pregnancy and İmplications for The Process of Care. Journal of Reproductive and Infant Psychology. 2002;20(4):253-266. doi: 10.1080/0264683021000033174
• Pisoni C, Garofoli F, Tzialla C, Orcesi S, Spinillo A, Politi P, et al. Complexity of Parental Prenatal Attachment During Pregnancy at Risk For Preterm Delivery. J Matern Fetal Neonatal Med. 2016;29(5):771–776. doi: 10.3109/14767058.2015.1017813
• Duyan V, Gül Kapısız S, Yakut İ. Doğum Öncesi Bağlanma Envanteri’nin Bir Grup Gebe Üzerinde Türkçeye Uyarlama Çalişmasi. The Journal of Gynecology - Obstetrics and Neonatology. 2013;10(39):1609-1614
• Alan Dikmen H ve Çankaya S. Maternal Obezitenin Prenatal Bağlanma Üzerine Etkisi. ACU Sağlık Bilimleri Dergisi. 2018;9(2):118-123. doi: 10.31067/0.2018.1
• Kömürcü N, Doğan Merih Y. Gebelik Dönemi Sorunları ve Hemşirelik Bakımı. Coşun A, ed. Kadın Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği El Kitabı. 1. Baskı. İstanbul. Koç Üniversitesi Yayınları; 2012:170-171.
• Bilgin Z, Ecevit Alpar Ş. Kadınların Maternal Bağlanma Algısı ve Anneliğe İlişkin Görüşleri. HSP. 2018;5(1):6-15. doi: 10.17681/hsp.296664
• Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. 2008 Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması. T.C. Kalkınma Bakanlığı ve TÜBİTAK. Ankara, Türkiye; 2008.
• Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, 2013 Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması. T.C. Kalkınma Bakanlığı ve TÜBİTAK. Ankara, Türkiye; 2015.
• Akdolun Balkaya N, Vural G, Eroğlu K. Gebelikte Belirlenen Risk Faktörlerinin Anne ve Bebek Sağlığı Açısından Ortaya Çıkardığı Sorunlar. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 2014;1(1):6-16.
• Gümüşdaş M, Ejder Apay S, Özorhan E. Riskli Olan ve Olmayan Gebelerin Psiko-Sosyal Sağlıklarının Karşılaştırılması. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi. 2015;1 (2),32-42. doi: 10.17681/hsp.80013
• Fışkın G, Mecdi Kaydırak M ve Yeşiltepe Oskay Ü. Psychosocial Adaptation and Depressive Manifestations in High-Risk Pregnant Women: Implications for Clinical Practice. Worldviews on Evidence-Based Nursing. 2017;14(1):55–64. doi: 10.1111/wvn.12186
• Metin A. Gebelerin Algıladıkları Sosyal Destek ile Prenatal Bağlanma Arasındaki İlişki. Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Doğum, Kadın Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. Erzurum, Türkiye. 2014.
• Dereli Yılmaz S ve Kızılkaya Beji N. Gebelerin Stresle Başa Çıkma, Depresyon ve Prenatal Bağlanma Düzeyleri ve Bunları Etkileyen Faktörler. Genel Tıp Dergisi. 2010;20(3):99-108.
• Dereli Yılmaz S. Prenatal Anne- Bebek Bağlanması. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi. 2013;10(3):28-33.
• Busonera A, Cataudella S, Lampis J, Tommasi M Zavattini G.C. Prenatal Attachment Inventory: Expanding The Reliability and Validity Evidence Using A Sample of Italian Women. Journal of Reproductive and İnfant Psychology. 2017;35(5):462–479. doi: 10.1080/02646838.2017.1349896
• Ewsi A, Khalil A. Prenatal Attachment and Fetal Health Locus of Control among Low Risk and High Risk Pregnant Women. World Applied Sciences Journal. 2012;18(4):462-471. doi: 10.5829/idosi.wasj.2012.18.04.6491
• Erkal Aksoy Y, Dereli Yılmaz S, Aslantekin F. Riskli Gebeliklerde Prenatal Bağlanma ve Sosyal Destek. Turkiye Klinikleri J Health Sci. 2016;1(3):163-9. doi: 10.5336/healthsci.2016-50668
• Elkin N. Gebelerin Prenatal Bağlanma Düzeyleri ve Bunları Etkileyen Faktörler. Sted. 2015;24(6):222-229.
• Malm M.C, Hildingsson I, Rubertsson C, Redestad I, Lindgren H. Prenatal attachment and its association with foetal movement during pregnancy – A population based survey. Women and Birth. 2016;29:482–486. doi:10.1016/j.wombi.2016.04.005
• Üstünsöz A, Guvenc G, AkyuzA, Oflaz F. Comparison ofmaternal–and paternal–fetal attachmentin Turkishcouples. Midwifery. 2010;26:1–9. doi:10.1016/j.midw.2009.12.006
• Şolt Kırca A, Savaşer S. Doğum Sayısının Anne-Bebek Bağlanmasına Etkisi. HSP. 2017;4(3):236-243. doi: DOI: 10.17681/hsp.288941
• Dağlı K. Gebelikte Bebeğe Yönelik Yapılan Hazırlıkların Prenatal Bağlanma ile İlişkisi. Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ebelik Yüksek Lisans Programı, Yüksek Lisans Tezi. Aydın, Türkiye. 2017.