Öz
Amaç: Enfektif endokardit (EE), kalbin iç yüzeyinden kaynaklanan sistemik bir enfeksiyondur. Hastalığın nadir olması ve büyük randomize klinik çalışmalardan veri bulunmaması nedeniyle, EE'nin önlenmesi, teşhisi ve tedavisi için öneriler hala uzman görüşlerinden ve gözlemsel kohort çalışmalarından elde edilmektedir. Bu çalışmada Türkiye'deki tek bir üçüncü basamak hastanesinde EE'nin epidemiyolojik ve klinik özelliklerini tanımlamayı amaçladık.
Materyal ve Metot: Kardiyoloji kliniğimize EE nedeniyle başvuran 61 (≥18 yaş) hastanın kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Hastaların klinik ve demografik özellikleri, laboratuvar değerleri, mikrobiyolojik bulgular, tedavi yöntemleri, transtorasik ekokardiyografi (TTE) kayıtları ve transözofageal ekokardiyografi (TÖE) tetkikleri ve hastanede yatış sonuçları değerlendirildi.
Bulgular: Verilerimize göre EE'den ölen hastalarda, hayatta kalanlara göre serum beyaz kan hücresi (WBC), sedimantasyon (ESR), C reaktif protein (CRP) ve prokalsitonin düzeyleri anlamlı olarak yüksekti (p<0,05). Ek olarak hastane içi mortalite ile kronik böbrek yetmezliği ve perikardiyal efüzyon varlığı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki vardı (p<0,05). Ayrıca, EE'den ölen hastalarda, hayatta kalanlara göre kapak yetersizliği ve büyük vejetasyon varlığı daha yaygındı (p<0,05).
Sonuç: Verilerimiz, EE'nin farklı bir etiyolojiye, çeşitli klinik belirtilere sahip olduğunu ve sıklıkla farklı terapötik yaklaşımlar gerektirdiğini gösterdi. Komplikasyonları önlemek için dikkatli değerlendirme ve en uygun ameliyat zamanlaması çok önemlidir.