Yoğun Bakımlarda Çalışan Hemşirelerin Kişilik Özellikleri Açısından Deliryum Farkındalıkları ve Yönetimi

Yıl 2023, , 393 - 403, 01.09.2023

Nursel Eren , Gülay Taşdemir Yiğitoğlu

https://doi.org/10.38108/ouhcd.1128273

Öz

Amaç: Araştırma, yoğun bakımlarda çalışan hemşirelerin kişilik özellikleri açısından deliryum farkındalıkları ve yönetimlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır.
Yöntem: Tanımlayıcı bir çalışmadır. Araştırma Türkiye’nin batı bölgesindeki bir üniversite hastanesinde 1 Şubat-31 Mayıs 2019’da yapılmıştır. Yetişkin yoğun bakımlardaki 84 hemşire örneklemi oluşturmuştur. Veriler veri toplama formu, Hemşirelerin Deliryum Hakkındaki Bilgi Düzeyleri Formu ve Beş Faktör Kişilik Özellikleri Anketi ile toplanmıştır. SPSS 24.0 paket programı kullanılarak t testi, ANOVA, Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis H, Bonferroni düzeltmeli ikili karşılaştırma testi ve Spearman Korelasyon katsayısı ile veriler değerlendirilmiştir.
Bulgular: Hemşirelerin kişilik toplam puan ortalamaları 158.38±14.32’dir. Katılımcıların deliryum hakkındaki toplam bilgi puanları 44.77±9.83’tür. Hemşirelerin deliryum tanımı bilgi puanları ile dışa dönüklük kişilik özelliği arasında negatif; deliryum belirti/bulgu puanları ile sorumluluk, geçimlilik ve beş faktör kişilik toplam puanları arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Ayrıca deliryum yönetimi puanları ile sorumluluk, duygusal tutarsızlık ve beş faktör kişilik toplam puanları arasında pozitif; deliryum toplam bilgi puanları ile sorumluluk kişilik özellikleri arasında pozitif yönde anlamlı ilişki tespit edilmiştir (p<0.05).
Sonuç: Çalışma kapsamına alınan hemşirelerin kişilik özellikleri ile deliryum farkındalıkları ve yönetimleri arasında ilişki olduğu bulunmuştur. Bakım kalitesi açısından yoğun bakımlarda çalışan hemşirelerin deliryum farkındalığı ve yönetimi ile ilgili eğitim programlarının oluşturulmasında kişilik özelliklerinin de göz önüne alınması önemli olabilir.

Anahtar Kelimeler

deliryum, hemşirelik, hemşirelik bakımı, kişilik

Destekleyen Kurum

Destekleyen kurum yok

Proje Numarası

Yok

Delirium Awareness and Management of Intensive Care Nurses in Terms of Their Personality Traits

Öz

Objective: The study was carried out to determine delirium awareness and management among the nurses working in intensive care in terms of their personality traits.
Method: It was a descriptive study. The study was carried out in a university hospital located in the western region of Turkey between February May 1 and May 31, 2019. The sample was composed of 84 nurses who were working in the adult intensive care unit. Data collection form, The Nurses’ Delirium Knowledge Questionnaire, and the Big Five Personality Trait Test were used to collect data. Data were evaluated with t-test, ANOVA, Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis H, Bonferroni Corrected Pairwise Comparison Test, and Spearman Correlation coefficient using SPSS 24.0 package program.
Results: The total mean personality score of the nurses was 158.38±14.32. The total delirium knowledge score of the participants was found to be 44.77±9.83. Knowledge score of the nurses regarding the definition of delirium was found to be negatively correlated with the personality trait of extraversion whereas their delirium sign/symptom scores were positively correlated with conscientiousness, agreeableness and total big five personality trait score. In addition, positive correlations were found between delirium management score and their conscientiousness, neuroticism, and big five personality trait scores and between their total delirium knowledge score and personality trait of conscientiousness (p<0.05).
Conclusions: A relationship was found between personality traits of the nurses included in the study and their delirium awareness and management. In terms of quality of care may be important in terms of taking personal traits into account when establishing training programs on delirium awareness and management among the nurses working in the intensive care units.

Anahtar Kelimeler

delirium, nursing, nursing care, personality

Proje Numarası

Yok

Kaynakça

• Alan H, Baykal Ü. (2018). Yönetici hemşirelerin kişilik özellikleri ve etkileyen kişisel ve mesleki özellikler. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 9(2), 119-128.
• Alkan N. (2006). Reliability and validity of the Turkish version of the Big Five Inventory. Ankara, Atılım University.
• Bai J, Liang Y, Zhang P, Liang X, He J, Wang J, et al. (2020). Association between postoperative delirium and mortality in elderly patients undergoing hip fractures surgery: A meta-analysis. Osteoporosis International, 31(2), 317-326.
• Balasanova AA, Park D. (2021). Nursing insights on delirium in the intensive care unit: A quality improvement study. Critical Care Nursing Quarterly, 44(2), 277-286.
• Bellelli G, Morandi A, Di Santo SG, Mazzone A, Cherubini A, Mossello E, et al. (2016). “Delirium Day”: A nationwide point prevalence study of delirium in older hospitalized patients using an easy standardized diagnostic tool. BMC Medicine, 14(1), 106, 1-12.
• Bellelli G, Morandi A, Trabucchi M, Caironi G, Coen D, Fraticelli C, et al. (2018). Italian intersociety consensus on prevention, diagnosis, and treatment of delirium in hospitalized older persons. Internal and Emergency Medicine, 13(1), 113-121.
• Birge AÖ, Tel Aydın H. (2017). The effect of nonpharmacological training on delirium identification and intervention strategies of intensive care nurses. Intensive and Critical Care Nursing, 41, 33-42.
• Bhatti MA, Alshagawi M, Juhari AS. (2018). Mediating the role of work engagement between personal resources (self-efficacy, the big five model) and nurses’ job performance. International Journal of Human Rights in Healthcare, 11(5), 176-191.
• Collet MO, Thomsen T, Egerod I. (2018). Nurses' and physicians' approaches to delirium management in the intensive care unit: a focus group investigation. Australian Critical Care, 32(4), 299-305.
• Çam MO, Küluğ D. (2018). Yoğun bakımda tedavi gören yaşlı bireylerin psikososyal gereksinimleri. Türkiye Klinikleri Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(3), 284-290.
• Çevik B, Akyüz E, Uğurlu Z, Ersayın A, Doğan N. (2016). Yoğun bakımda çalışan hemşirelerin deliryum yönetimi konusunda farkındalıklarının belirlenmesi. Başkent Üniversitesi Sağlik Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(1), 32-46.
• Demir Korkmaz F, Gök F, Karamanoğlu YA. (2015). Cardiovascular surgery nurses’ level of knowledge regarding delirium. British Association of Critical Care Nurses, 21(5), 279-286.
• Dewlin WJ, Brummel EN, Al-Qadheeb SN. (2012). Optimizing the recognition of delirium in the intensive care unit. Best Practice & Research Clinical Anaesthesiology, 26(3), 385-93.
• Doğan T. (2013). Beş faktör kişilik özellikleri ve öznel iyi oluş. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14(1), 56-64.
• Emme C. (2020). “It should not be that difficult to manage a condition that is so frequent”: A qualitative study on hospital nurses’ experience of delirium guidelines. Journal of Clinical Nursing, 29(15-16), 2849-2862.
• Esin, MN. (2014). Örnekleme. Erdoğan S, Nahcivan N, Esin MN, editör. Hemşirelikte Araştırma Süreç, Uygulama ve Kritik. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri, s.167-192.
• Farčić N, Barać I, Plužarić J, Ilakovac V, Pačarić S, Gvozdanović Z, et al. (2020). Personality traits of core self-evaluation as predictors on clinical decision-making in nursing profession. Plos One, 15(5), e0233435.
• Gözel G, Atmaca G, Durat G. (2017). Hemşirelerin kişilik özellikleri ve iş performansları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Journal of Health Sciences of Kocaeli University, 3(1), 11-16.
• Herling SF, Greve IE, Vasilevskis EE, Egerod I, Mortensen CB, Møller AM, et al. (2018). Interventions for preventing intensive care unit delirium in adults. Cochrane Database of Systematic Reviews, (11). Art. No.: CD009783.
• Iamaroon A, Wongviriyawong T, Sura-arunsumrit P, Wiwatnodom N, Rewuri N, Chaiwat O. (2020). Incidence of and risk factors for postoperative delirium in older adult patients undergoing noncardiac surgery: A prospective study. BMC Geriatrics, 20(1), 1-8.
• John, OP., Donahue, EM., Kentle, RL. (1991). The Big Five Inventory. Versions 4a and 54, Berkeley CA, University of California, Berkeley, Institute of Personality and Social Research.
• Kang Y, Moyle W, Cooke M, O'Dwyer S. (2017). Qualitative evaluation of a delirium prevention and management programme. Journal of Clinical Nursing, 26(23-24), 4574-4582.
• Karabulut N, Aktaş YY. (2016). Nursing management of delirium in the postanesthesia care unit and intensive care unit. Journal of Perianesthesia Nursing, 31(5), 397-405.
• Köknel, Ö. (1999) Kaygıdan Mutluluğa Kişilik. 15. Baskı, Istanbul, Golden Books Publications.
• Lieow JLM, Chen FSM, Song G, Tang PS, Kowitlawakul Y, Mukhopadhyay A. (2019). Effectiveness of an advanced practice nurse‐led delirium education and training programme. International Nursing Review, 66(4), 506-513.
• Maldonado JR. (2017). Acute brain failure: Pathophysiology, diagnosis, management, and sequelae of delirium. Critical Care Clinics, 33(3), 461-519.
• Nydahl P, Dewes M, Dubb R, Hermes C, Kaltwasser A, Krotsetis S, et al. (2018). Survey among critical care nurses and physicians about delirium management. Nursing in Critical Care, 23(1), 23-29.
• Oosterhouse KJ, Vincent C, Foreman MD, Gruss VA, Corte C, Berger B. (2016). Intensive care unit nurses' beliefs about delirium assessment and management. AACN Advanced Critical Care, 27(4), 379-93.
• Özdemir L. (2014). Yoğun bakım hastasında deliryumun yönetimi ve hemşirenin sorumlulukları. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 1(1), 90-98.
• Öztürk, MO., Uluşahin, A. (2016). Ruh Sağlığı ve Bozuklukları. 14. Basım, Ankara, Nobel Tıp Kitapevleri.
• Rhéaume A, Mullen J. (2018). The impact of long work hours and shift work on cognitive errors in nurses. Journal of Nursing Management, 26(1), 26- 32. Rowley-Conwy G. (2018). Barriers to delirium assessment in the intensive care unit: A literature review. Intensive and Critical Care Nursing, 44, 99-104.
• Selim AA, Ely EW. (2017). Delirium the under‐recognised syndrome: survey of healthcare professionals’ awareness and practice in the intensive care units. Journal of Clinical Nursing, 26(5-6), 813-824.
• Solberg LM, Campbell CS, Jones K, Vaughn I, Suryadevara U, Fernandez C, et al. (2021). Training hospital inpatient nursing to know (THINK) delirium: a nursing educational program. Geriatric Nursing, 42(1), 16-20.
• Şahi̇n G, Buzlu S. (2016). Yoğun bakım ünitelerinde anksiyeteye yönelik hemşirelik bakımı. Yoğun Bakım Hemşireliği Dergisi, 20(1), 65-69.
• Takase M, Yamamoto M, Sato Y. (2018). Effects of nurses’ personality traits and their environmental characteristics on their workplace learning and nursing competence. Japan Journal of Nursing Science, 15(2), 167-180.
• Wassenaar A, Schoonhoven L, Devlin JW, van Haren FM, Slooter AJ, Jorens PG, et al. (2019). External validation of two models to predict delirium in critically ill adults using either the Confusion Assessment Method-Icu or the Intensive Care Delirium Screening Checklist for delirium assessment. Critical Care Medicine, 47(10), e827-e835.
• Wong EKC, Lee JY, Surendran AS, Nair K, Della Maestra N, Migliarini M, et al. (2018). Nursing perspectives on the confusion assessment method: a qualitative focus group study. Age and Ageing, 47(6), 880-886.
• Xing J, Sun Y, Jie Y, Yuan Z, Liu W. (2017). Perceptions, attitudes, and current practices regards delirium in China: A survey of 917 critical care nurses and physicians in China. Medicine, 96(39). 1-5.
• Yamada C, Iwawaki Y, Harada K, Fukui M, Morimoto M, Yamanaka R. (2018). Frequency and risk factors for subsyndromal delirium in an intensive care unit. Intensive and Critical Care Nursing, 47, 15-22.
• Zhang Y, Li HJ, Wang DX, Jia HQ, Sun XD, Pan LH, et al. (2017). Impact of inhalational versus intravenous anaesthesia on early delirium and long-term survival in elderly patients after cancer surgery: Study protocol of a multicentre, open-label, and randomised controlled trial. BMJ Open, 7(11), e018607.