Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Situation of Nurses to Recognize the Symptoms of Violence Against Women

Yıl 2024, , 697 - 704, 01.12.2024
https://doi.org/10.38108/ouhcd.1313045

Öz

Objective: This study was conducted to determine nurses' knowledge level working in a public hospital about recognizing violence against women (VAW).
Methods: The study, planned as a cross-sectional descriptive study, was conducted in a public hospital in Istanbul between 03.03.2022 and 02.05.2022. Research permissions and volunteer consent were obtained. Two hundred twenty-two nurses participated in the study. Data collection tools were the “Participant Information Form” and “Scale for Nurses and Midwives to Recognize the Symptoms of Violence Against Women” (SNMRSVAW). Descriptive statistics, Mann Whitney U test, chi square and pearson correlation test were used to analyze the data.
Results: 42.3% of the participants received training on violence against women, 39.2% faced a case of violence against women. The most difficult issue in this encounter was communication, with 31.5%. 16.7% of the participants stated that although they noticed violence against women, they did not report it. Nurses working in emergency, obstetrics and gynecology and pediatrics services have lower rates of recognizing VAW and knowing the units to direct VAW cases compared to nurses working in other departments (p<0.01). The mean score of the nurses' SNMRSVAW was 19.22±3.07. Nurses who received VAW training had higher scores on the SNMRSVAW and sub-dimensions (p<0.05).
Conclusion: Although nurses received more VAW training compared to existing literature, the rate of recognizing VAW symptoms did not change. Nurses working in emergency, obstetrics and gynecology and pediatrics services have a lower rate of recognition of VAW compared to other services. It is recommended to increase field-specific VAW training, especially for nurses working in emergency, obstetrics and gynecology departments, to organize interactive nurse training by experts in the field on communication with VAW victims, and to provide supervision.
Keywords: Nurse, recognition, violence against women

Proje Numarası

yok

Kaynakça

  • Aile içi Şiddetle Mücadele Projesi kapsamında Sağlık Çalışanları Kılavuzu, T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Ankara, 2016.
  • Alshammari KF, McGarry J, Higginbottom GMA. (2018). Nurse education and understanding related to domestic violence and abuse against women: An integrative review of the literature. Nursing Open, 5(3), 237-253. https://doi.org/10.1002/nop2.133
  • Ayala MDLC, Molleda CB, Rodríguez-Franco L, Galaz MF, Ramiro-Sánchez T, Díaz FJR. (2014). Unperceived dating violence among Mexican students. International Journal of Clinical and Health Psychology, 14(1), 39-47. https://doi.org/10.1016/S1697-2600(14)70035-3
  • Baysan-Arabacı L, Karadağlı A. (2006). Hemşire ve ebelerin kadına yönelik şiddet belirtilerini tanımalarına ilişkin ölçek geliştirme. Sağlık ve Toplum Dergisi. 16: (2), 101-111.
  • Cerit Ç, Porsuk AÖ. (2021). Kadına yönelik eş şiddeti konusunda birinci basamak sağlık hizmetleri personelinin tutumları. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 24(4), 563-570. https://doi.org/10.17049/ataunihem.883012
  • Di Giacomo P, Cavallo A, Bagnasco A, Sartini M, Sasso L. (2017). Violence against women: knowledge, attitudes and beliefs of nurses and midwives. Journal of Clinical Nursing, 26(15-16), 2307-2316. https://doi.org/10.1111/jocn.13625
  • European Union Agency for Fundamental Rights. (FRA). (2014). Violence Against Women: an EU-Wide Survey Main Results. Erişim tarihi: 10.04.2023, http://fra.europa.eu/sites/default/files/fra_uploads/fra-2014-vaw-survey-main-results-apr14_en.pdf
  • Güler E, Erbil N. (2022). Kadına yönelik şiddet, cinsel şiddet ve hemşirenin sorumlulukları. Androloji Bülteni, 24(3), 204-213. https://doi.org/10.24898/tandro.2022.38159
  • Güneş G, Sarıbıyık M, Tekin Ç. (2018). Sağlık personelinin kadına yönelik şiddet konusunda deneyimleri ve şiddeti tanıyabilme düzeyleri. İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 2018; 7 (1), 1-7.
  • Güzelşeme D. (2022). Sağlık profesyonellerinin kadına yönelik uygulanan şiddet belirtilerini tanıma ve bildirim yapma niyeti/davranışı üzerine etkisinin incelenmesi (Uzmanlık Tezi, Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü).
  • Jafree SR. (2017). Workplace violence against women nurses working in two public sector hospitals of Lahore, Pakistan. Nursing Outlook, 65(4), 420-427. https://doi.org/10.1016/j.outlook.2017.01.008
  • Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele 4. Ulusal Eylem Planı (2021-2025) T.C. Aı̇le ve Sosyal Hı̇zmetler Bakanlığı, Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü, Ankara, 2021, Erişim Tarihi: 10.04.2023, https://www.aile.gov.tr/ media/82082/kadina-yonelik-siddetle-mucadele-iv-ulusal-eylem-plani-2021-2025.pdf
  • Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Koordinasyon Planı 2020-2021. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü. Ankara, 2019, Erişim Tarihi: 10.04.2023, https://dspace.ceid. org.tr/xmlui/bitstream/handle/1/935/koordinasyon-plani-v13-1.pdf?sequence=1&isAllowed=yç
  • Kara P, Akçayüzlü Ö, Gür AÖ, Nazik E. (2018). Sağlık çalışanlarının kadına yönelik şiddeti tanımalarına ilişkin bilgi düzeylerinin belirlenmesi. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 8(3), 115-122.
  • Kıyak S, Akın B. (2010). Hemşire ve ebelerin kadına yönelik şiddet konusunda bilgi ve tutumları. Turkish Journal of Research & Development in Nursing, 12(2), 5-16.
  • Koştu N, Toraman AU. (2021). Hemşire ve ebelerin kadına yönelik eş şiddeti olgularını bildirme durumları ve ilişkili faktörler. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 10(1), 11-20. https://doi.org/10.37989/gumussagbil.742051
  • Kundakçı GA, Toraman AU. (2023). Türk hemşirelerin ve hemşirelik öğrencilerinin kadına yönelik eş şiddetine ilişkin bilgi, tutum ve uygulamaları: Sistematik derleme. Fenerbahçe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(3), 386-402. https://doi.org/10.56061/fbujohs.1228294
  • Kurt G, Gün İ. (2017). Sağlık personelinin ı̇stismar, ı̇hmal ve aile ı̇çi şiddetle karşılaşma durum ve tutumları. Adli Tıp Dergisi, 31 (2), 59-67. https://doi.org/10.5505/adlitip.2017.72602
  • Seçgin L, Arslan T, Selçuk, KT. (2022). Türkiye’de son beş yılda kadına yönelik şiddet: COVID-19 pandemisinin etkisi. Humanistic Perspective, 4(1), 28-43. https://doi.org/10.47793/hp.1025470
  • Tok HH, Mayda AS. (2021). Hemşirelerin kadına yönelik şiddete ilişkin tutumlarının belirlenmesi. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 11(3), 290-297.
  • WHO 2021 Violence Against Women 9 Mart 2021. Erişim tarihi: 14.09.2022, https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/violence-against-women

Hemşirelerin Kadına Yönelik Şiddet Belirtilerini Tanıyabilme Durumu

Yıl 2024, , 697 - 704, 01.12.2024
https://doi.org/10.38108/ouhcd.1313045

Öz

Amaç: Bu çalışma, bir kamu hastanesinde görev yapan hemşirelerin kadına yönelik şiddeti (KYŞ) tanımalarına ilişkin bilgi düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.
Yöntem: Kesitsel tanımlayıcı olarak planlanan çalışma, İstanbul’da yer alan bir kamu hastanesinde 03.03.2022-02.05.2022 tarihleri arasında yapılmıştır. Araştırma izinleri ve gönüllü onamları alınmıştır. Çalışmaya 222 hemşire katılmıştır. Veri toplama araçları; “Katılımcı Bilgi Formu” ve “Hemşire ve Ebelerin Kadına Yönelik Şiddetin Belirtilerini Tanımalarına Yönelik Ölçek” (KYŞBTİÖ) dir. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, Mann Whitney U testi, ki kare ve pearson korelasyon testi kullanılmıştır.
Bulgular: Katılımcıların %42.3’ü KYŞ eğitimi aldığını, %39.2’si KYŞ vakası ile karşılaştığını, bu karşılaşmada en fazla zorlanılan konunun %31.5 ile iletişim olduğunu ifade etmiştir. Katılımcıların %16.7’si KYŞ’i fark etmiş olmasına rağmen bildirimde bulunmadığını belirtmiştir. Acil, kadın doğum, çocuk servisinde çalışan hemşirelerin, diğer bölümlerde çalışan hemşirelere göre KYŞ’i tanıma ve KYŞ vakasını yönlendireceği birimleri bilme oranları daha düşüktür (p<0.01). Hemşirelerin KYŞBTİÖ puan ortalaması 19.22±3.07’dir. KYŞ eğitimi alan hemşirelerin KYŞBTİÖ ve alt boyut puanları daha yüksektir (p<0.05).
Sonuç: Hemşireler mevcut literatüre göre daha fazla oranda KYŞ eğitimi almakla birlikte, KYŞ belirtilerini tanıma oranında değişim olmamıştır. Acil, kadın hastalıkları ve doğum, çocuk hastalıkları servislerinde çalışan hemşirelerin diğer servislere göre KYŞ tanıma oranı daha düşüktür. Özellikle acil, kadın hastalıkları ve doğum, çocuk hastalıkları bölümlerinde görevli hemşirelerin alana özgü KYŞ eğitimlerinin arttırılması, alanında uzman profesyoneller tarafından KYŞ mağduru ile iletişim konusunda interaktif hemşire eğitimlerinin düzenlenmesi ve süpervizörlük verilmesi önerilmektedir.

Destekleyen Kurum

yok

Proje Numarası

yok

Teşekkür

Çalışmaya gönüllü katılarak formları dolduran bütün hemşirelere teşekkür ederiz.

Kaynakça

  • Aile içi Şiddetle Mücadele Projesi kapsamında Sağlık Çalışanları Kılavuzu, T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Ankara, 2016.
  • Alshammari KF, McGarry J, Higginbottom GMA. (2018). Nurse education and understanding related to domestic violence and abuse against women: An integrative review of the literature. Nursing Open, 5(3), 237-253. https://doi.org/10.1002/nop2.133
  • Ayala MDLC, Molleda CB, Rodríguez-Franco L, Galaz MF, Ramiro-Sánchez T, Díaz FJR. (2014). Unperceived dating violence among Mexican students. International Journal of Clinical and Health Psychology, 14(1), 39-47. https://doi.org/10.1016/S1697-2600(14)70035-3
  • Baysan-Arabacı L, Karadağlı A. (2006). Hemşire ve ebelerin kadına yönelik şiddet belirtilerini tanımalarına ilişkin ölçek geliştirme. Sağlık ve Toplum Dergisi. 16: (2), 101-111.
  • Cerit Ç, Porsuk AÖ. (2021). Kadına yönelik eş şiddeti konusunda birinci basamak sağlık hizmetleri personelinin tutumları. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 24(4), 563-570. https://doi.org/10.17049/ataunihem.883012
  • Di Giacomo P, Cavallo A, Bagnasco A, Sartini M, Sasso L. (2017). Violence against women: knowledge, attitudes and beliefs of nurses and midwives. Journal of Clinical Nursing, 26(15-16), 2307-2316. https://doi.org/10.1111/jocn.13625
  • European Union Agency for Fundamental Rights. (FRA). (2014). Violence Against Women: an EU-Wide Survey Main Results. Erişim tarihi: 10.04.2023, http://fra.europa.eu/sites/default/files/fra_uploads/fra-2014-vaw-survey-main-results-apr14_en.pdf
  • Güler E, Erbil N. (2022). Kadına yönelik şiddet, cinsel şiddet ve hemşirenin sorumlulukları. Androloji Bülteni, 24(3), 204-213. https://doi.org/10.24898/tandro.2022.38159
  • Güneş G, Sarıbıyık M, Tekin Ç. (2018). Sağlık personelinin kadına yönelik şiddet konusunda deneyimleri ve şiddeti tanıyabilme düzeyleri. İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 2018; 7 (1), 1-7.
  • Güzelşeme D. (2022). Sağlık profesyonellerinin kadına yönelik uygulanan şiddet belirtilerini tanıma ve bildirim yapma niyeti/davranışı üzerine etkisinin incelenmesi (Uzmanlık Tezi, Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü).
  • Jafree SR. (2017). Workplace violence against women nurses working in two public sector hospitals of Lahore, Pakistan. Nursing Outlook, 65(4), 420-427. https://doi.org/10.1016/j.outlook.2017.01.008
  • Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele 4. Ulusal Eylem Planı (2021-2025) T.C. Aı̇le ve Sosyal Hı̇zmetler Bakanlığı, Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü, Ankara, 2021, Erişim Tarihi: 10.04.2023, https://www.aile.gov.tr/ media/82082/kadina-yonelik-siddetle-mucadele-iv-ulusal-eylem-plani-2021-2025.pdf
  • Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Koordinasyon Planı 2020-2021. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü. Ankara, 2019, Erişim Tarihi: 10.04.2023, https://dspace.ceid. org.tr/xmlui/bitstream/handle/1/935/koordinasyon-plani-v13-1.pdf?sequence=1&isAllowed=yç
  • Kara P, Akçayüzlü Ö, Gür AÖ, Nazik E. (2018). Sağlık çalışanlarının kadına yönelik şiddeti tanımalarına ilişkin bilgi düzeylerinin belirlenmesi. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 8(3), 115-122.
  • Kıyak S, Akın B. (2010). Hemşire ve ebelerin kadına yönelik şiddet konusunda bilgi ve tutumları. Turkish Journal of Research & Development in Nursing, 12(2), 5-16.
  • Koştu N, Toraman AU. (2021). Hemşire ve ebelerin kadına yönelik eş şiddeti olgularını bildirme durumları ve ilişkili faktörler. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 10(1), 11-20. https://doi.org/10.37989/gumussagbil.742051
  • Kundakçı GA, Toraman AU. (2023). Türk hemşirelerin ve hemşirelik öğrencilerinin kadına yönelik eş şiddetine ilişkin bilgi, tutum ve uygulamaları: Sistematik derleme. Fenerbahçe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(3), 386-402. https://doi.org/10.56061/fbujohs.1228294
  • Kurt G, Gün İ. (2017). Sağlık personelinin ı̇stismar, ı̇hmal ve aile ı̇çi şiddetle karşılaşma durum ve tutumları. Adli Tıp Dergisi, 31 (2), 59-67. https://doi.org/10.5505/adlitip.2017.72602
  • Seçgin L, Arslan T, Selçuk, KT. (2022). Türkiye’de son beş yılda kadına yönelik şiddet: COVID-19 pandemisinin etkisi. Humanistic Perspective, 4(1), 28-43. https://doi.org/10.47793/hp.1025470
  • Tok HH, Mayda AS. (2021). Hemşirelerin kadına yönelik şiddete ilişkin tutumlarının belirlenmesi. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 11(3), 290-297.
  • WHO 2021 Violence Against Women 9 Mart 2021. Erişim tarihi: 14.09.2022, https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/violence-against-women
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Doğum ve Kadın Hastalıkları Hemşireliği
Bölüm Araştırma
Yazarlar

Mukaddes Turan Miral 0000-0002-0696-8923

Birgül Ödül Özkaya 0000-0003-1016-5469

Proje Numarası yok
Erken Görünüm Tarihi 12 Kasım 2024
Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2024
Gönderilme Tarihi 12 Haziran 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024

Kaynak Göster

APA Turan Miral, M., & Ödül Özkaya, B. (2024). Hemşirelerin Kadına Yönelik Şiddet Belirtilerini Tanıyabilme Durumu. Ordu Üniversitesi Hemşirelik Çalışmaları Dergisi, 7(3), 697-704. https://doi.org/10.38108/ouhcd.1313045