Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Türkiye’de 1991-2019 Yılları Arasında Yapılan Cerrahi Hastalıkları Hemşireliği Lisansüstü Tezleri

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 3, 159 - 169, 31.12.2019

Öz

Amaç: Bu çalışmada
Türkiye’de Cerrahi Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalında yapılan doktora ve
yüksek lisans tezlerinin içeriklerinin incelenmesi amaçlandı.

Yöntem: Araştırmanın
verilerine Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Tez Merkezi veri tabanından
ulaşıldı. Arama motorunun detaylı tarama sayfasında anabilim dalı: “Cerrahi
Hastalıkları Hemşireliği” ve tarih aralıkları; 1991-2019 seçilerek araştırma evreni
belirlendi (n=641). Erişime kapalı olan (n=117) ve dahil edilme kriterlerine
uygun olmayan (n=24) tezler dışlanarak araştırma örneklemi (n=500) hesaplandı.
Elde edilen
veriler SPSS 22.0 paket programı ile sayı ve yüzdelik halinde değerlendirildi.

Bulgular: Araştırma
kapsamına alınan tezlerin %78.2’sinin yüksek lisans tezi olduğu,
araştırmacıların %37.4’ünün 24-29 yaş aralığında ve danışmanların %36.8’inin
profesör unvanlı olduğu, en fazla tezin 2015 yılında ve İstanbul’da yapıldığı
belirlendi. %46.9’i tanımlayıcı araştırma olan tezlerin %49.1’inin bilgi
toplamaya yönelik yapıldığı, %48.4’ünde ölçek kullanıldığı ve tezlerin
%63.7’sinde hastaların örneklem olarak tercih edildiği belirlendi.







Sonuç: Yapılan
lisansüstü tezlerin sayısında son yıllarda artış olduğu, doktora tezlerinde
deneysel ve bakım kalitesini artırmaya yönelik araştırmalar yapılırken, yüksek
lisans tezlerinde tanımlayıcı ve bilgi toplamaya yönelik araştırmaların daha
fazla tercih edildiği belirlendi. 

Kaynakça

  • Akdemir N, Özdemir L, Akyar İ. (2011). Türkiye’de mezuniyet sonrası eğitim kapsamında iç hastalıkları hemşirelik eğitiminin durumu. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 14 (1), 50-58.
  • Ardahan M, Özsoy S. (2015). Türkiye’de hemşirelik araştırmalarındaki eğilimler: Yüksek lisans ve doktora tezleri üzerine bir çalışma. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4 (4), 516-34.
  • Aydoğdu NG, Gürkan, KP, Cengiz B, Bahar Z, Çal A, Açıl D. (2018). Hemşirelik alanında deneysel türde yapılan doktora tezlerinin araştırma etiği açısından incelenmesi: Türkiye örneği. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. doi:10.31067/0.2018.93.
  • Çiftçi İ. (2014). Türkiye’de Cerrahi Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalında Yapılan Yüksek Lisans ve Doktora Tezlerinin İçerik ve Yöntem Açısından Değerlendirilmesi. Acıbadem Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.
  • Day RA. (1996). How to write and publish a scientific paper. (1. Baskı) Gülay Aşkar Altay (Çev.) Ankara: TÜBİTAK. S.31. Erişim https://tr.scribd.com/doc/60895856/Bilimsel-Makale-Nasıl-Yazılır-Nasıl-Yayımlanır-Tubitak-Yayınları-Robert-a-Day
  • Dönmez YC, Soyer Ö, Van Giersbergen MY. (2018). Türkiye’de yapılan cerrahi hastalıkları hemşireliği doktora tezlerinin incelenmesi (1991-2015). Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 15 (4), 248-55.
  • Emiroğlu ON, Kuru N, Çopur E. (2018). Türkiye’de 2009-2016 yılları arasında iş sağlığı hemşireliği alanında yürütülen lisansüstü tezlerin değerlendirmesi. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 5 (2), 116-27.
  • Erdoğan S. (Ed.), Nahcivan, N. (Ed.), Esin MN. (Ed.) (2017). Hemşirelikte araştırma: süreç, uygulama ve kritik (3. Baskı). İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri. S. 284.
  • Ergöl Ş. (2011). Türkiye’de yükseköğretimde hemşirelik eğitimi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1 (3), 152-55.
  • Gönç T. (2016). Hemşireliğin geleceği mesleğin cinsiyetsizleşmesini vadediyor mu? Erkek ve kadın hemşirelik öğrencilerinin meslek ve toplumsal cinsiyeti ilişkilendirme eğilimlerinin sosyolojik analizi. Fe Dergi: Feminist Eleştiri, 8 (1), 144-67.
  • Kapborg I, Berterö C. (2002). Using an interpreter in qualitative interviews: Does it threaten validity?. Nursing inquiry, 9 (1), 52-56.
  • Karabulut N, Gürçayır D, Aktaş Y. (2019). Hemşirelikte araştırma tarihi. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 10 (2), 121-28.
  • Karagözoğlu Ş. (2006). Bilim, bilimsel araştırma süreci ve hemşirelik. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 64-71.
  • Kocaman G. (2004). Türkiye’de hemşirelik eğitim sorunları ve çözüm arayışları. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, Özel Baskı (Genişletilmiş 2004 Baskısı), 119-50.
  • Kocaman G, Yürümezoğlu H. (2015). Türkiye'de hemşirelik eğitiminin durum analizi: sayılarla hemşirelik eğitimi (1996-2015). Journal of Higher Education & Science/Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 5 (3), 255-62.
  • Mizrahitokatlı N. (2016). Lisans ve yüksek lisans öğrencilerinin ideal liderlik algılamaları ve buna yönelik bir uygulama. İstanbul Aydın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.
  • Nieswiadomy RM, Bailey C. (2018). Foundations of nursing research, 7th Edition, New York, Pearson Education.
  • Öztürk A, Kaya N, Ayık S, Uygur E, Cengiz A. (2010). Hemşirelik uygulamalarında araştırma sonuçlarının kullanımında engeller. İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 18 (3), 144-55.
  • Özveren H, Gülnar E, Özden D. (2017). Hemşirelik öğrencilerinin meslek seçimini etkileyen faktörlerin belirlenmesi. Turkish Journal of Clinics and Laboratory, 8(2), 57-64.
  • Perala ML, Pelkonen M. (2004). Networking for the advancement of nursing research in europe for twenty-five years. International Journal Of Nursing Practice; 10 (1), 54-5.
  • Resmî Gazete. Sayı: 30352. 06.03.2018 Yükseköğretim Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun. Erişim https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/03/20180306-11.htm .
  • Resmî Gazete. Sayı: 26510. 02.05.2007 tarih ve 5634 nolu Hemşirelik Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. Erişim https://www. resmigazete.gov.tr/eskiler/2007/ 05/20070502-3.htm .
  • Sargın S. (2007). Türkiye’de üniversitelerin gelişim süreci ve bölgesel dağılımı. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (5), 133-50.
  • Şabablı Y. (2014). Türkiye’de Ameliyathane Hemşireliği Alanında Yapılan Yüksek Lisans Tezlerinin İçerik ve Yöntem Açısından Değerlendirilmesi. Acıbadem Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.
  • Tel H, Sabancıoğulları S. (2014). Psikiyatri hemşireliği doktora tezlerinin özellikleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 7 (3), 178-95.
  • Turan N, Öztürk A, Kaya H, Aştı TA. (2011). Toplumsal cinsiyet ve hemşirelik. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 4 (1), 167-73.
  • Yaman H. (2011). Türkiye'de aile hekimliği alanında yapılan tezlerin kalitatif değerlendirmesi. Konuralp Tıp Dergisi, 3 (3), 1-6.
  • Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Ulusal Tez Merkezi, Erişim tarihi: 15.12.2019 https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/giris.jsp
  • Yükseköğretim Akademik Arama, Erişim Tarihi: 15.12.2019 https://akademik.yok.gov.tr/ AkademikArama/

Analysing of the Surgical Nursing Postgraduate Theses Between the Years 1991-2019 in Turkey

Yıl 2019, Cilt: 2 Sayı: 3, 159 - 169, 31.12.2019

Öz

Objective: This study is aimed to analyse doctorate and master theses made in
surgical nursing department in Turkey.

Method: The data of the research was obtained from the Council of Higher Education
Thesis Center (COHETC, by the researchers. In the COHETC web site detailed
search criteria were used; department: “Surgical Disease Nursing Department”
and date ranges: 1991-2019 were selected and the research universe was
determined (n=641). After excluding theses that were not open access (n=117)
and which did not meet the inclusion criteria (n=24) the research sample
(n=500) was obtained. The IBM SPSS 22.0 package program was used for
statistically analysis.

Results: It was determined that 78.2% of the theses included in the research were
master's thesis, 37.4% of the researchers were in the 24-29 age range and 36.8%
of the consultants were professors, and the highest number of theses was made
in 2015 and in Istanbul. It was determined that 49.1% of the theses were aimed
at collecting information, 46.9% of were descriptive research, 48.4% of them
were using scales and 63.7% of the theses were chosen patients as the sample.

Conclusion: It has been
determined that the number of the postgraduate theses has increased in recent
years, experimental research methods are preferred more in doctoral and
descriptive are preferred in master's theses.












 

Kaynakça

  • Akdemir N, Özdemir L, Akyar İ. (2011). Türkiye’de mezuniyet sonrası eğitim kapsamında iç hastalıkları hemşirelik eğitiminin durumu. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 14 (1), 50-58.
  • Ardahan M, Özsoy S. (2015). Türkiye’de hemşirelik araştırmalarındaki eğilimler: Yüksek lisans ve doktora tezleri üzerine bir çalışma. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4 (4), 516-34.
  • Aydoğdu NG, Gürkan, KP, Cengiz B, Bahar Z, Çal A, Açıl D. (2018). Hemşirelik alanında deneysel türde yapılan doktora tezlerinin araştırma etiği açısından incelenmesi: Türkiye örneği. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. doi:10.31067/0.2018.93.
  • Çiftçi İ. (2014). Türkiye’de Cerrahi Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalında Yapılan Yüksek Lisans ve Doktora Tezlerinin İçerik ve Yöntem Açısından Değerlendirilmesi. Acıbadem Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.
  • Day RA. (1996). How to write and publish a scientific paper. (1. Baskı) Gülay Aşkar Altay (Çev.) Ankara: TÜBİTAK. S.31. Erişim https://tr.scribd.com/doc/60895856/Bilimsel-Makale-Nasıl-Yazılır-Nasıl-Yayımlanır-Tubitak-Yayınları-Robert-a-Day
  • Dönmez YC, Soyer Ö, Van Giersbergen MY. (2018). Türkiye’de yapılan cerrahi hastalıkları hemşireliği doktora tezlerinin incelenmesi (1991-2015). Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 15 (4), 248-55.
  • Emiroğlu ON, Kuru N, Çopur E. (2018). Türkiye’de 2009-2016 yılları arasında iş sağlığı hemşireliği alanında yürütülen lisansüstü tezlerin değerlendirmesi. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 5 (2), 116-27.
  • Erdoğan S. (Ed.), Nahcivan, N. (Ed.), Esin MN. (Ed.) (2017). Hemşirelikte araştırma: süreç, uygulama ve kritik (3. Baskı). İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri. S. 284.
  • Ergöl Ş. (2011). Türkiye’de yükseköğretimde hemşirelik eğitimi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1 (3), 152-55.
  • Gönç T. (2016). Hemşireliğin geleceği mesleğin cinsiyetsizleşmesini vadediyor mu? Erkek ve kadın hemşirelik öğrencilerinin meslek ve toplumsal cinsiyeti ilişkilendirme eğilimlerinin sosyolojik analizi. Fe Dergi: Feminist Eleştiri, 8 (1), 144-67.
  • Kapborg I, Berterö C. (2002). Using an interpreter in qualitative interviews: Does it threaten validity?. Nursing inquiry, 9 (1), 52-56.
  • Karabulut N, Gürçayır D, Aktaş Y. (2019). Hemşirelikte araştırma tarihi. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 10 (2), 121-28.
  • Karagözoğlu Ş. (2006). Bilim, bilimsel araştırma süreci ve hemşirelik. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 64-71.
  • Kocaman G. (2004). Türkiye’de hemşirelik eğitim sorunları ve çözüm arayışları. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, Özel Baskı (Genişletilmiş 2004 Baskısı), 119-50.
  • Kocaman G, Yürümezoğlu H. (2015). Türkiye'de hemşirelik eğitiminin durum analizi: sayılarla hemşirelik eğitimi (1996-2015). Journal of Higher Education & Science/Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 5 (3), 255-62.
  • Mizrahitokatlı N. (2016). Lisans ve yüksek lisans öğrencilerinin ideal liderlik algılamaları ve buna yönelik bir uygulama. İstanbul Aydın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.
  • Nieswiadomy RM, Bailey C. (2018). Foundations of nursing research, 7th Edition, New York, Pearson Education.
  • Öztürk A, Kaya N, Ayık S, Uygur E, Cengiz A. (2010). Hemşirelik uygulamalarında araştırma sonuçlarının kullanımında engeller. İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 18 (3), 144-55.
  • Özveren H, Gülnar E, Özden D. (2017). Hemşirelik öğrencilerinin meslek seçimini etkileyen faktörlerin belirlenmesi. Turkish Journal of Clinics and Laboratory, 8(2), 57-64.
  • Perala ML, Pelkonen M. (2004). Networking for the advancement of nursing research in europe for twenty-five years. International Journal Of Nursing Practice; 10 (1), 54-5.
  • Resmî Gazete. Sayı: 30352. 06.03.2018 Yükseköğretim Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun. Erişim https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2018/03/20180306-11.htm .
  • Resmî Gazete. Sayı: 26510. 02.05.2007 tarih ve 5634 nolu Hemşirelik Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. Erişim https://www. resmigazete.gov.tr/eskiler/2007/ 05/20070502-3.htm .
  • Sargın S. (2007). Türkiye’de üniversitelerin gelişim süreci ve bölgesel dağılımı. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (5), 133-50.
  • Şabablı Y. (2014). Türkiye’de Ameliyathane Hemşireliği Alanında Yapılan Yüksek Lisans Tezlerinin İçerik ve Yöntem Açısından Değerlendirilmesi. Acıbadem Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.
  • Tel H, Sabancıoğulları S. (2014). Psikiyatri hemşireliği doktora tezlerinin özellikleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 7 (3), 178-95.
  • Turan N, Öztürk A, Kaya H, Aştı TA. (2011). Toplumsal cinsiyet ve hemşirelik. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 4 (1), 167-73.
  • Yaman H. (2011). Türkiye'de aile hekimliği alanında yapılan tezlerin kalitatif değerlendirmesi. Konuralp Tıp Dergisi, 3 (3), 1-6.
  • Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı Ulusal Tez Merkezi, Erişim tarihi: 15.12.2019 https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/giris.jsp
  • Yükseköğretim Akademik Arama, Erişim Tarihi: 15.12.2019 https://akademik.yok.gov.tr/ AkademikArama/
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Hemşirelik
Bölüm Araştırma
Yazarlar

Mahmut Dağcı 0000-0003-0883-9129

Gülşah Baydur 0000-0002-8135-1536

Kübra Kaynak 0000-0003-3955-8653

Leyla Minigü 0000-0002-2149-6215

Şeymanur Polat 0000-0003-2653-7474

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 15 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 2 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Dağcı, M., Baydur, G., Kaynak, K., Minigü, L., vd. (2019). Türkiye’de 1991-2019 Yılları Arasında Yapılan Cerrahi Hastalıkları Hemşireliği Lisansüstü Tezleri. Ordu Üniversitesi Hemşirelik Çalışmaları Dergisi, 2(3), 159-169.