Professional Commitment and Work Life Quality Levels of Nurses

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 1, 32 - 40, 06.04.2022

Merve Pekeren Öznur Başdaş

https://doi.org/10.38108/ouhcd.765217

Cited By: 4

Öz

Objective: This study was carried out to determine the levels of and relationship between professional commitment and quality of work life of the nurses.
Method: 270 nurses, who worked at a university hospital and accepted to participate, were recruited to the study. The data were collected using the Introductory Characteristics Form, the Quality of Nursing Work Life Scale (QNWLS) and the Nursing Professional Commitment Scale (NPCS) during September-December 2017. Descriptive statistics, Independent t, Mann-Whitney U, One Way ANOVA, Kruskal-Wallis tests and Pearson Correlation analysis were used for the data analysis.
Results: It was found that total mean score of the Nursing Professional Commitment Scale was 69.93±12.54, and total mean score of the Quality of Nursing Work Life Scale was 104.53±17.38. It was determined that there was a positive correlation between the Nursing Professional Commitment Scale subscale and total scale scores and the Quality of Nursing Work Life Scale subscale and total scale scores (p<0.05).
Conclusions: It was determined that the professional commitment of the nurses participating in the study was good and the quality of work life was moderate. It has been determined that as the level of professional commitment of nurses increased, quality of work life level also increased. In line with these results, it may be recommended to plan and implement programs to increase professional commitment and quality of work life of the nurses.

Anahtar Kelimeler

nursing, commitment to the job, work life quality

Destekleyen Kurum

Erciyes University Scientific Research Projects

Proje Numarası

TYL-2017-7478

Hemşirelerin Mesleğe Bağlılık ve İş Yaşamı Kalitesi Düzeyleri

Öz

Amaç: Bu araştırma hemşirelerin mesleğe bağlılık ile iş yaşamı kalitesi düzeylerini ve mesleğe bağlılık ile iş yaşamı kalitesi arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapılmıştır.
Yöntem: Araştırmaya bir üniversite hastanesinde görev yapan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 270 hemşire dâhil edilmiştir. Veriler tanıtıcı özellikler formu, Hemşirelik İş Yaşamı Kalitesi Ölçeği ve Hemşirelikte Mesleğe Bağlılık Ölçeği ile Eylül-Aralık 2017 tarihinde toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; tanımlayıcı istatistikler, Independent t, Mann-Whitney U, Tek yönlü ANOVA, Kruskal-Wallis testleri ve Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır.
Bulgular: Hemşirelerin Mesleğe Bağlılık Ölçeği toplam puan ortalamalarının 69.93±12.54, İş Yaşamı Kalitesi Ölçeği toplam puan ortalamalarının 104.53±17.38 olduğu bulunmuştur. Mesleğe Bağlılık Ölçeği alt ölçek ve toplam ölçek puanı ile İş Yaşamı Kalitesi Ölçeği alt ölçek ve toplam ölçek puanları arasında pozitif yönde ilişki olduğu saptanmıştır (p<0.05).
Sonuç: Çalışmaya katılan hemşirelerin mesleğe bağlılığının iyi, iş yaşamı kalitesinin ise orta düzeyde olduğu belirlenmiştir. Hemşirelerin mesleğe bağlılık düzeyleri arttıkça iş yaşamı kalitesi düzeyinin de arttığı saptanmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda hemşirelerin mesleğe bağlılık ve iş yaşamı kalitesi düzeylerini artırmaya yönelik programların planlanması ve uygulanması önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

hemşirelik, mesleğe bağlılık, iş yaşamı kalitesi

Proje Numarası

TYL-2017-7478

Kaynakça

• Al-Haroon HI, Al-Qahtani MF. (2020). Assessment of organizational commitment among nurses in a major public hospital in Saudi Arabia. Journal of Multidisciplinary Healthcare, 13, 519-526.
• Ayaz S, Beydağ KD. (2014). Hemşirelerin iş yaşamı kalitesini etkileyen etmenler: Balıkesir örneği. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 2(1), 60-69.
• Benligiray S, Sönmez H. (2011). Hemşirelerin mesleki bağlılıkları ile diğer bağlılık formları arasındaki ilişki: Örgüte bağlılık, işe bağlılık ve aileye bağlılık. Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi, 28-40.
• Bostan S, Köse A. (2011). Evaluation of administrative services and working conditions for nurses in a university hospital case. Clinical and Experimental Health Sciences, 1(3), 176-183.
• Brooks BA, Anderson MA. (2005). Defining quality of nursing work life. Nursing Economics, 23(6), 319-326. Çatak T, Bahçecik N. (2015). Determination of nurses’ quality of work life and influencing factors. Clinical and Experimental Health Sciences, 5(2), 85-95.
• Çetinkaya A, Özmen D, Temel A. (2015). Hemşirelikte Mesleğe Bağlılık Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 8(2), 54-60.
• Cihangiroğlu N, Şahin B, Teke A, Uzuntarla Y. (2015). Hemşirelerin çatışma ve mesleki bağlılık düzeylerini etkileyen faktörlerin incelenmesi. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29(4), 599-610.
• Coşkun ÇR, Uğur E. (2018). Hemşirelerin yönetsel kararlara katılımlarının iş yaşam kalitesine etkisi. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(2), 142-149.
• Demirel Y, Öz B, Yıldırım G. (2014). Bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin kurumlarına bağlılıklarının değerlendirilmesi. Van Tıp Dergisi, 21(2), 92-100.
• Derin N, Demirel E. (2012). Tükenmişlik sendromunun örgütsel bağlılığı zayıflatıcı etkilerinin Malatya Merkez’de görev yapan hemşireler üzerinde incelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(2), 509-530.
• Durukan S, Akyürek Ç, Coşkun E. (2010). Hacettepe Üniversitesi Erişkin Hastanesi’nde çalışan hemşirelerin örgütsel güven, güçlendirme ve bağlılık düzeylerinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(3), 411-434.
• Duygulu S, Abaan S. (2007). Örgütsel bağlılık: Çalışanların kurumda kalma ya da kurumdan ayrılma kararının bir belirleyicisi. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 14, 61-73.
• Duygulu S, Korkmaz F. (2008). Hemşirelerin örgüte bağlılığı, iş doyumları ve işten ayrılma nedenleri. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokul Dergisi, 12(2), 9-20.
• Erdemir F. (1998). Hemşirenin rol ve işlevleri ve hemşirelik eğitiminin felsefesi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2(1), 59-63.
• Eren H, Hisar F. (2016). Quality of work life perceived by nurses and their organizational commitment level. International Journal of Human Sciences, 13(1), 1123-1132.
• İnce M, Gül H, Oktay E, Candan H. (2015). İşkolik Davranışlarının İş-Yaşam Kalitesine Etkileri Üzerine Sağlık Sektöründe Bir Uygulama. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(13), 40-59.
• Ingersoll GL, Olsan T, Drew-Cates J, DeVinney BC, Davies J. (2002). Nurses’ job satisfaction, organizational commitment, and career intent. JONA: The Journal of Nursing Administration, 32(5), 250-263.
• İntepeler SŞ, Güneş N, Bengü N, Yılmazmış F. (2014). Bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin iş doyumu ve kurumsal bağlılıklarındaki değişim. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 7(1), 2-6.
• Karahan A, Gürpınar K, Özyürek P. (2007). Hizmet sektöründeki işletmelerin örgüt içi stres kaynakları: Afyon il merkezinde çalışan cerrahi hemşirelerinin stres kaynaklarının belirlenmesi. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(1), 27-44.
• Kırılmaz H, Yorgun S, Atasoy A. (2016). A Research on Determination of Psychosocial Risk Factors in Health Employee. International Journal of Cultural and Socian Studies, 2(19), 66-82.
• Küçüközkan Y. (2015). Örgütsel bağlılık ile cinsiyet arasındaki ilişki: Hastanelerde çalışan sağlık personeli üzerinde bir araştırma. Uluslararası Akademik Yönetim Bilimleri Dergisi, 1(1), 14-37.
• Lu H, While AE, Barriball KL. (2007). Job satisfaction and its related factors: A questionnaire survey of hospital nurses in Mainland China. Int J Nurs Stud, 44(4), 574-588.
• Matsuo M, Suzuki E, Takayama Y. (2019). Factors related to hospital nurse intention to leave: Does striving for work-life balance and sense of coherence affect wishes to stay in the organization? GSTF Journal of Nursing and Health Care (JNHC), 4(1), 1-10.
• Mollaoğlu M, Fertelli T, Tuncay FÖ. (2010). Hastanede çalışan hemşirelerin çalışma ortamlarına ilişkin algılarının değerlendirilmesi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 5(15), 17-30.
• Nayeri ND, Salehi T, Noghabi AAA. (2011). Quality of work life and productivity among Iranian nurses. Contemporary Nurse, 39(1), 106-118.
• Özlük B, Baykal Ü. (2020). Hemşirelik hizmetleri yönetiminde gerçekleşen yeniden yapılanma sürecinin hemşireler tarafından değerlendirilmesi: Niteliksel bir çalışma. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 7 (1), 52-64.
• Saygılı M, Avcı K, Sönmez S. (2016). An evaluation on quality of work life of health professionals: An example of a public hospital. International Journal of Social Science, 52, 437-451.
• Şirin M, Sökmen SM. (2015). Quality of Nursing work life scale: The psychometric evaluation of the Turkish version. International Journal of Caring Sciences, 8(3), 543-554.
• Teng CI, Shyu YIL, Chang HY. (2007). Moderating eddects of professional commitment on hospital nurses in Taiwan. Journal of Professional Nursing, 23(1), 47-54.
• Türkay O. (2015). Çalışma yaşamı kalitesinin iş memnuniyeti ve bağlılık üzerine etkileri: Seyahat acenteleri üzerine bir araştırma. Yönetim ve Ekonomi, 22(1), 239-256.
• Uslusoy ÇE, Gürdoğan PE, Kurt D. (2016). Hemşirelerde mesleki benlik saygısı ve meslektaş dayanışması. Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 7(1), 29-35.
• Vural F, Dura AA, Fil Ş, Çiftçi S, Torun SD, Patan R. (2012). Sağlık çalışanlarında memnuniyet, kurumda kalma ve örgütsel bağlılığa etki eden faktörler. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(3), 137-144.
• Yeşiltaş A, Gül İ. (2016). Hemşirelerin çalışmak için tercih ettikleri birimler ve tercih nedenleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4(2), 74-87.