Sorumlu Hemşirelerin Okul Hastane İş Birliğine Yönelik Görüşlerinin Belirlenmesi

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 2, 208 - 215, 11.09.2022

Elif Günay İsmailoğlu , Eda Ergin , Seda Şahan

https://doi.org/10.38108/ouhcd.911500

Öz

Amaç: Klinikte öğrencilerden sorumlu olan hemşirelerin okul-hastane iş birliğine yönelik görüşleri hakkında yeterince çalışma bulunmamaktadır. Bu nedenle çalışmamız, sorumlu hemşirelerin okul-hastane iş birliğine yönelik görüşlerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.
Yöntem: Bu çalışma Aralık- Mart 2021 tarihleri arasında İzmir ilinde bulunan iki eğitim araştırma hastanesinde çalışan sorumlu hemşirelerin okul-hastane iş birliğine yönelik görüşlerini belirlemek amacıyla kesitsel tipte bir araştırma olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmada örneklem seçimine gidilmeyip araştırmaya katılmak isteyen 50 sorumlu hemşire ile araştırma tamamlanmıştır. Sorumlu hemşirelere online ortamda oluşturan anket, e-posta ve Whatsapp aracılığıyla ulaştırılmıştır. Araştırmaya katılmayı kabul eden hemşirelerden online onam alınmıştır.
Bulgular: Sorumlu hemşirelerin %94’ü (n=47) okul hastane iş birliğinin gerekli olduğunu, tamamı (n=50) okul hastane iş birliğinin oluşturulabileceğine inandıklarını, %77.6’sı (n=38) okul hastane iş birliğinin oluşmasını hastane bakım hizmetleri yöneticilerinin sağlayacağını belirtmiştir. Sorumlu hemşirelerin %46.9’u (n=23) öğrencilerin teorik ve uygulamalı derslerine katkı verebileceklerini ve %89.8’i (n=44) okul hastane iş birliği yapılmasını istedikleri konuların öğrencilerin pratik eğitimi olduğunu belirtmişlerdir.
Sonuç: Çalışmamız, sorumlu hemşirelerin iş birliğini gerekli gördüklerini belirtmeleri ve iş birliği sağlanacağına yönelik inançlarının olması okul hastane iş birliğine açık olduklarını göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

iş birliği, okul hastane iş birliği, hemşirelik, öğrenci eğitimi

Determination of Responsible Nurses 'Views About School Hospital Collaboration

Öz

Objective: There are not enough studies on the views of nurses responsible in the clinic about school-hospital cooperation. As a result, we conducted our research to learn about the perspectives of responsible nurses on school-hospital collaboration.
Methods: This study was carried out to investigate the views of nurses working in two training and research hospitals in İzmir province on school-hospital cooperation between December and March 2021. The nurses in charge received the online questionnaire by e-mail and Whatsapp. The nurses who decided to participate in the study gave their consent online.
Results: 94% of the responsible nurses (n=47) believed that school-hospital cooperation is necessary, that is, (n=50) that school-hospital cooperation could be made, 77.6% (n=38) of the responsible nurses believed that hospital services would provide the construction of a school hospital stated. 46.9% (n=23) of the responsible nurses stated that they could contribute to paid theoretical and applied for courses and 89.8% (n=44) stated that they would like to cooperate with the school and hospital for practical training.
Conclusion: Our study shows that school-hospital cooperation clearly shows that the responsible nurses stated that they see cooperation as necessary, and they believed that cooperation would be achieved.

Anahtar Kelimeler

cooperation, school hospital cooperation, nursing, student education

Kaynakça

• Akgün Kostak M, Aras T, Akarsu Ö. (2012). Hemşirelik öğrencilerinin klinik hemşirelerin eğitimlerine verdiği katkıya ilişkin görüşleri. Cumhuriyet Hemşirelik Dergisi, 2, 39-46.
• Akyüz A, Tosun N, Yıldız D, Kılıç A. (2007). Klinik öğretimde hemşirelerin, kendi sorumluluklarına ve hemsirelik öğrencilerinin çalışma sistemine ilişkin görüşleri. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 6(6), 439-464.
• Alparslan Ö. (2017). Ebelik ve hemşirelik öğrencileri gözüyle klinik uygulamalar, okul-hastane işbirliği. Çağdaş Tıp Dergisi, 7(4), 365-372.
• Altıner M, Biletyiğit B, Yükkaldıran N. (2014). Hemşirelik öğrencilerinin mesleki güdülenmesinde klinik öğrenme ortamının etkileri. II. Hemşirelikte Güncel Sorunlar ve Yaklaşımlar Sempozyumu, 12-14 Nisan.
• Avdal E, Aydınlıoğlu E, Kılıç M. (2014). Hemşirelik öğrencilerinin ilk klinik deneyimlerindeki stres düzeylerinin incelenmesi. Uluslararası Hakemli Hemşirelik Araştırmaları Dergisi, 1(1), 67-77.
• Aydoğan S. (2016). Hemşirelik öğrencilerinin klinik beceri kazanmaları sırasında karşılaştıkları etik problemler. Türkiye Bioetik Dergisi, 3 (2), 120-123.
• Beal A. (2012). Academic-service partnerships in nursing: An integrative review. Nursing Research and Practice. https://doi.org/10.1155/2012/501564
• Biçer S, Ceyhan Ş, Şahin F. (2015). Hemşirelik öğrencileri ve klinik hemşirelerin klinik uygulamada öğrenciye yapılan rehberlik ile ilgili görüşleri. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 23(3), 215-223.
• Bjørk T, Berntsen K, Brynildsen G, Hestetun M. (2014). Nursing students' perceptions of their clinical learning environment in placements outside traditional hospital settings. Journal of Clinical Nursing, 23(19-20), 2958-2967.
• Bölükbaş N, Uzunsoy E. (2018). Öğrenci hemşirelerin bakış açısından klinik hemşirelerin öğrencilere yaklaşımları. Hemşirelik Bilimi Dergisi, 1(3), 27-33.
• Ciğerci Y, Akpınar M, Dayangan E, Kesgin C, Serin A, Atasayar S. (2017). Sağlık yüksekokulunda okuyan 4. sınıf öğrencilerinin mesleki örgütlenmeye ilişkin bilgi düzeylerinin belirlenmesi. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma, 14(1), 1-5.
• Didion J, Kozy A, Koffel C, Oneail K. (2013). Academic/clinical partnership and collaboration in quality and safety education for nurses education. Journal of Professional Nursing, 29(2), 88-94.
• Giddens F, Lauzon-Clabo L, Morton G, Jeffries P, McQuade-Jones B, Ryan S. (2014). Re-envisioning clinical education for nurse practitioner programs: Themes from a national leaders' dialogue. Journal of Professional Nursing, 30(3), 273-278.
• Gökalp K, Durmaz H, Orak S. (2018). Hemşirelerin gözüyle intörn hemşire. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 7(3), 80-85.
• Gürsoy B, Daanacı B, Arı S. (2017). Hemşirelerin akademik-klinik işbirliğine ilişkin görüşleri: Eskişehir örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 10 (3), 144-152.
• Ironside M, McNelis M, Ebright P. (2014). Clinical education in nursing: Rethinking learning in practice settings. Nursing Outlook, 62(3), 185-191.
• Kaya A, Kantek F. (2016). Yönetici hemşirelerin profesyonel değerler algısı ve etkileyen faktörler. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 3(1), 18-25.
• Kumcağız H, Yilmaz M, Çelik B, Avcı A. (2011). Hemşirelerin iletişim becerileri: Samsun ili örneği. Dicle Tıp Dergisi, 38(1),49-56.
• McClure N, Lutenbacher M, O'Kelley E, Dietrich S. (2017). Enhancing pediatric asthma care and nursing education through an academic practice partnership. Journal of Pediatric Nursing, 36, 64-69.
• Özbayır T, Yavuz M, Taşdemir N, Dirimeşe E, Seki Z, Okgün A. (2011). Cerrahi hastalıkları hemşireliği intörn öğrencilerinin klinik uygulamayı değerlendirmeleri ve akademik başarı durumları. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 27(1), 1-9.
• Özcan H. (2014). Doğum stajına çıkan öğrencilerin gözüyle; okul hastane iş birliği. Medical Journal of Suleyman Demirel University, 21(3),78-83.
• Özlem D, Güler S. (2016). Klinisyen hemşirelerin intörnlük uygulaması hakkındaki görüşleri. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(2), 79-82.
• Sahan S, Guven D. (2020). Identifying hinders of clinical nurses to participation in the training of nursing students: A descriptive study from Turkey. International Journal of Caring Sciences, 13(3), 2088-2094.
• Titrek O, Hakkakul A, Varlı S. (2015). Hemşirelik bölümü staj uygulamalarının etkililik düzeyine ilişkin öğrenci ve rehber hemşirelerin görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(19), 264-280.