Hemşirelerin Eğitim Düzeyi, Gece Vardiyasında Çalışma ve Yaşam Bulguları Takibi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 2, 180 - 190, 11.09.2022

Nuray Turan , Yeliz Çulha , Ebru Naime Arıkan

https://doi.org/10.38108/ouhcd.989825

Öz

Amaç: Bu araştırma, hemşirelerin eğitim düzeyi, gece vardiyasında çalışma ve yaşam bulguları takibi arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla gerçekleştirildi.
Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel türde planlanlanan araştırmanın evrenini, İstanbul ilinde bulunan bir eğitim ve araştırma hastanesinde Mayıs 2020-Ocak 2021 tarihleri arasında çalışan 389; örneklemini ise, 241 hemşire oluşturdu. Veriler, Hemşire Bilgi Formu ve Sağlık Profesyonellerinin Gece Yaşam Bulgularını İzlemeye İlişkin Görüşleri Formu ile toplandı.
Bulgular: Hemşirelerin %77.6’sının kadın, yaş ortalamasının 26.10±4.86 yıl ve %61.8’inin lisans mezunu olduğu saptandı. Yaşam bulgularının takibinde hemşirelerin %40.2’sinin monitör, %35.7 manuel araç, %26’sının ise hem monitör hem de manuel araç kullandıkları belirlendi. Hemşirelerin gece yaşam bulguları izlemine yönelik; Faktör 1 (İş Yükü, Kaynaklar ve Kapasite) Faktör 2 (Önceliklendirme), Faktör 3 (Güvenlik kültürü) ve Faktör 4 (Sorumluluk ve Kontrol Etme) puan ortalamalarının sırasıyla 40.23±6.84, 19.40±3.83, 13.79±4.04 ve 12.93±3.46 olduğu saptandı. Hemşirelerin cinsiyet, eğitim durumu, çalıştığı birim ve bu birimde yaşam bulguları takibinde kullanılan araç-gereç ile sağlık profesyonelinin gece yaşam bulgularını izleme durumları bilgi puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar saptandı (p<0.05).
Sonuç: Hemşirelerin gece yaşam bulguları izlemine yönelik bilgilerinin orta düzeyde olduğu ve bazı bireysel özelliklerin gece yaşam bulguları takibine yönelik görüşlerini etkilediği görüldü. Bu kapsamda, klinikte çalışan hemşirelerin gece yaşam bulgularını izlemeye yönelik bilgilerinin güncellenmesi amacıyla hizmet içi eğitimlerin düzenlenmesi önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

yaşam bulguları, gece vardiyası, eğitim düzeyi, hemşire

Examination of the Relationship Between the Education Level of Nurses, Working at Night Shift and Monitoring Vital Signs

Öz

Objective: This study was planned to examine the relationship between nurses' education level, night shift work, and vital signs follow-up.
Methods: The population of the study, which was planned as a descriptive and cross-sectional study, consisted of 389 nurses working in a training and research hospital in Istanbul between May 2020-January 2021; the sample consisted of 241 nurses. Data were collected with Nurse Information Form and Health Professionals' Opinion Form on Monitoring Nocturnal Vital Findings.
Results: It was determined that 77.6% of the nurses were female, mean age was 26.10±4.86 years, and 61.8% were undergraduate graduates. In the follow-up of vital signs, it was determined that 40.2% of the nurses used monitors, 35.7% of them used a manual device, 26% of them used both monitors and manual tools. For the monitoring of night vital signs of nurses; it was determined that the mean scores of Factor 1 (Workload, Resources and Capacity) Factor 2 (Prioritization), Factor 3 (Safety Culture), and Factor 4 (Responsibility and Controlling) were 40.23±6.84, 19.40±3.83, 13.79±4.04, 12.93±3.46 respectively. A statistically significant difference was found between the nurses' gender, educational status, the unit they worked in, the knowledge scores of the equipment used in the monitoring of vital signs in this unit and the status of monitoring the night vital signs of the health professional (p<0.05).
Conclusion: It was observed that the nurses' knowledge about night vital signs monitoring was moderate, some individual characteristics affected their views on night vital signs monitoring. In this context, it can be suggested to organize in-service trainings based on evidence-based guidelines to update the knowledge of nurses working in the clinic on monitoring night vital signs.

Anahtar Kelimeler

vital signs, night shifts, educational level, nurse

Kaynakça

• Alshehry AS, Cruz JP, Bashtawi MA, Almutairi KO, Tumala RB. (2021). Nursing students' knowledge, competence and attitudes towards vital signs monitoring during clinical practice. Journal of Clinical Nursing, 30(5-6), 664-675.
• Balcı A. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem Teknik ve İlkeler. 1. Baskı, Ankara, Pegem Akademi Yayınları, s.22-26.
• Bianchi W, Dugas AF, Hsieh YH, Saheed M, Hill P, Lindauer C, et al. (2013). Revitalizing a vital sign: improving detection of tachypnea at primary triage. Annals of Emergency Medicine, 61(1), 37-43.
• Cardona-Morrelli M, Prgomet M, Turner RM, Nicholson M, Hillman K. (2016). Effectiveness of continuous or intermittent vital signs monitoring in preventing adverse events on general wards: a systematic review and meta-analysis. International Journal of Clinical Practice,70(10), 806-824.
• Çakırcalı E. (2014). Yaşamsal Bulgular. Atabek TA, Karadağ A, editörler. Klinik Uygulama Becerileri ve Yöntemleri. Adana: Nobel Kitabevi, s.580-619.
• Dall'Ora C, Griffiths P, Redfern O, Recio-Saucedo A, Meredith P, Ball J. (2019). Nurses' 12-hour shifts and missed or delayed vital signs observations on hospital wards: retrospective observational study. British Medical Journal Open, 9(1), e024778. doi: 10.1136/bmjopen-2018-024778.
• Dönmez L. (2015). Eri̇şki̇n hastada kan basıncı ölçümü konusundaki̇ teorik bilgi̇ düzeyinin tıp eği̇ti̇mi̇ni̇n değerlendirilmesinde bir gösterge olarak kullanılabilirliği. Tıp Eğitimi Dünyası, 43, 75- 82.
• Eyikara E, Baykara ZG. (2018). Effect of simulation on the ability of first year nursing students to learn vital signs. Nurse Education Today, 60, 101-106.
• Gülnar E, Yılmaz ED, Özveren H. (2020). Hemşirelerin yaşam bulgularına ilişkin tutum ve uygulamalarının belirlenmesi. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 22(3), 377-385.
• Haegdorens F, Monsieurs KG, Meester KD, Bogaert PV. (2019). An intervention including the national early warning score improves patient monitoring practice and reduces mortality: A cluster randomized controlled trial. Journal of Advanced Nursing, 75, 1996-2005.
• Hands C, Reid E, Meredith P, Smith GB, Prytherch DR., Schmidt, PE et al. (2013). Patterns in the recording of vital sign and early warning scores: compliance with a clinical escalation protocol. British Medical Journal Quality and Safety, 22(9), 719-726.
• Hemşirelik Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik (2011). Resmi Gazete, 19 Nisan 2011, Sayı: 27910. Erişim tarihi: 06.05.2021, https://www.saglik.gov.tr/TR,10526/hemsirelik-yonetmeliginde-degisiklik-yapilmasina-dair- yonetmelik.html
• Hope J, Recio-Saucedo A, Fogg C, Griffiths P, Smith GB, Westwood G, et al. (2018). A fundamental conflict of care: Nurses' accounts of balancing patients' sleep with taking vital sign observations at night. Journal of Clinical Nursing, 27(9-10), 1860-1871.
• Kamio T, Kajiwara A, Iizuka Y, Shiotsuka J, Sanui M. (2018). Frequency of vital sign measurement among intubated patients in the general ward and nurses’ attitudes toward vital sign measurement. Journal of Multidisciplinary Healthcare, 11, 575-581.
• Mok WQ, Wang W, Liaw SY. (2015). Vital signs monitoring to detect patient deterioration: An integrative literature review. International Journal of Nursing Practice, 21(2), 91-98.
• Moore C, Sanko L. (2010). Vital signs get no respect. The Kansas Nurse, 85, 3-8.
• Oktay AA, Yel F, Gülpınar M, Uzun H, Önal Ö. (2017). Hemşirelik bölümü öğrencilerinin yaşam bulgularına ı̇lişkin bilgi düzeyleri. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 12(2), 21-27.
• Osborne S, Douglas C, Reid C, Jones L, Gardner G. (2015). RBWH Patient Assessment Research Council. The primacy of vital signs-acute care nurses' and midwives' use of physical assessment skills: a cross sectional study. International Journal of Nursing Studies, 52(5), 951-962.
• Prgomet M, Cardona-Morrell M, Nicholson M, Lake R, Long J, Westbrook J, Braithwaite J, Hillman K. (2016). Vital signs monitoring on general wards: clinical staff perceptions of current practices and the planned introduction of continuous monitoring technology. International Journal for Quality in Health Care, 28(4), 515-521.
• Recio-Saucedo A, Maruotti A, Griffiths P, Smith GB, Meredith P, Westwood G, et al. (2018). Relationships between healthcare staff characteristics and the conduct of vital signs observations at night: results of a survey and factor analysis. The Open Nursing Journal, 5, 621-633.
• Redfern OC, Griffiths P, Maruotti A, Saucedo AR, Smith GB. (2019). The association between nurse staffing levels and the timeliness of vital signs monitoring: a retrospective observational study in the UK. British Medical Journal Open, 9, e032157. doi: 10.1136/bmjopen-2019-032157
• Schulman CS, Staul L. (2010). Standards for frequency of measurement and documentation of vital signs and physical assessments. Critical Care Nurse, 30(3), 74-76.
• Storm-Versloot MJ, Verweij L, Lucas C, Ludikhuize, J, Goslings, JC, Legemate DA, et al. (2016). Nursing assessment of continuous vital sign surveillance to improve patient safety on the medical/surgical unit. Journal of Clinical Nursing, 25, 278-281.
• Şendir M, Turan N. (2021). Beden Sıcaklığının Kontrolü. Acaroğlu R Şendir M, Kaya H, editörler. Roper Logan Tierney Modelinin Uygulamada Kullanılması, İstanbul, Nobel Tıp Kitabevleri, s.289-316.