Objective: It was aimed to evaluate the white code data in a public hospital retrospectively.
Methods: This study, conducted with a retrospective descriptive design, examined 64 white code data reported between January 2019 and December 2022 in a public hospital, was conducted with a retrospective descriptive design. In the evaluation of data, mean, standard deviation, minimum-maximum values for numerical variables: number and percentage values are given for categorical variables. SPSS-25 package program was used for statistical analysis, Chi-square (X2) test was applied and p <0.05 was considered statistically significant.
Results: 26 white code notifications were made in 2019, 8 in 2020, 11 in 2021 and 19 in 2022. The mean age of the victims of violence is 37.18±9.37; the mean working year is 10.42±9.62, 64.1% are women, 42.2% are doctors, and 34.4% are nurses/midwives. 26.0% of violent incidents occurred in policlinics, and 57.7% in emergency services. 89.1% of the incidents occurred verbally and 10.9% both verbally and physically. 79.7% of the perpetrators are men, and 53.1% are the patients themselves. 56.3% of the incidents occurred between 08:00 and 15:59. The reasons for violence were determined as 23.4% not wanting to wait, 28.1% dissatisfaction with the treatment/application, 26.6% illegal/contrary to hospital rules, and 21.9% communication problems. A statistically significant difference was found between gender and the type of violence, and between the time the violence occurred and the unit worked (p<0.05).
Conclusion: Most frequently, female workers and those working in the emergency room are exposed to violence in health. Violence in health should be evaluated more broadly, and policies should be developed in favor of medical personnel.
Amaç: Bu çalışmada, bir kamu hastanesinde beyaz kod verilerinin retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: Bir kamu hastanesinde Ocak 2019- Aralık 2022 tarihleri arasındaki bildirimi yapılan 64 beyaz kod verisi incelenerek yapılan bu çalışma retrospektif tanımlayıcı tasarımla yürütülmüştür. Verilerin değerlendirilmesinde sayısal değişkenler için ortalama, standart sapma, minimum-maksimum değerleri; kategorik değişkenler için ise sayı ve yüzde değerleri verilmiştir. İstatistiksel analizler için SPSS-25 paket programı kullanılmış Ki-kare (X2) testi uygulanmış ve p <0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir.
Bulgular: 2019 yılında 26, 2020 yılında 8, 2021 yılında 11 ve 2022 yılında 19 beyaz kod bildirimi yapılmıştır. Şiddete uğrayanların yaş ortalaması 37.18±9.37, çalışma yılı ortalaması 10.42±9.62, %64.1’i kadın, %42.2’si doktor, %34.4’ü hemşire/ebedir. Şiddet olaylarının %26.0’ı polikliniklerde, %57.7’si acil serviste meydana gelmiştir. Olayların %89.1’i sözel ve %10.9’u hem sözel hem fiziksel olarak gerçekleşmiştir. Şiddet uygulayanların %79.7’si erkek, %53.1’i hastanın kendisidir. Olaylarının %56.3’ü 08:00-15:59 saatleri arasında meydana gelmiştir. Şiddetin nedenleri %23.4 beklemek istememe, %28.1 tedaviden/uygulamadan memnuniyetsizlik, %26.6 yasal olmayan/hastane kurallarına aykırı istekler, %21.9 iletişim sorunları olarak belirlenmiştir. Cinsiyet ile şiddetin türü ve şiddetin meydana geldiği saat ile çalışılan birim arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p<0.05).
Sonuç: En sık kadın çalışanlar ve acil serviste çalışanlar sağlıkta şiddete maruz kalmaktadır. Sağlıkta şiddet olayları daha geniş çaplı olarak değerlendirilmeli ve bu konuda sağlık personelleri lehine politikalar geliştirilmelidir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Halk Sağlığı Hemşireliği |
Bölüm | Araştırma |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 12 Kasım 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 1 Ağustos 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 7 Sayı: 3 |