Öz
Günümüz toplumlarında, sosyal iletişim ağlarının ve sosyal sermayenin sağlıklı olarak kullanıldığı, takip edildiği ve değiştirilmeleri ile ilgili önemli faktörler arasında yer almaktadır. Sosyal sermaye, güven, dayanışma, işbirliği ve karşılıklı yardımlaşma gibi unsurları içeren insan ilişkileri ağının bir parçasıdır. Bu bağlamda, eğitim sistemlerinde sosyal sermayenin davranışında kritik bir rol bulunmaktadır. Eğitim listesi, rekabetçi insan gücü üretimi, sosyal kalkınmaya katkı sağlama ve kültürel sürekliliği destekleme stratejisini üstlenirken, aynı zamanda sosyal sermayenin oluşumuna da katkı sağlar. Eğitim, sosyal gelişmeleri kurma ve sürdürme becerilerini geliştirerek, güçlü sosyal sermaye ağları oluşturmalarına yardımcı olur. Bu durum, toplumların güçlerini arttırır, ekonomik kalkınmayı destekler ve sosyal adaleti güçlendirir. Sosyal sermaye ve eğitim arasındaki ilişki, toplumların daha adil, sağlam ve sürdürülebilir bir yapısının doğru ilerlemesine katkı sağlar. Bu nedenle eğitimde kalite ve erişimin sağlanmasıyla birlikte sosyal sermayenin güçlendirilmesi, toplumların daha sağlıklı bir şekilde işlenmesine ve ilerlemesine olanak tanır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aktan, C. C. & Yay, S. (2019). Kurumsal Sosyal Sermaye. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Akyürek, M. İ. (2019). Okullarda Sosyal Sermaye ve Örgüt Sağlığı İlişkisi. Doktora Tezi.
- Akyürek, M. İ. & Çelik, S. (2020). Okullarda Sosyal Sermaye ve Örgüt Sağlığı İlişkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40 (2): 621-663.
- Çakır, C. (2019). Sosyal Sermaye Olarak Eğitim ve Sivil Toplum Kuruluşları: 1980 Sonrası Türkiye’de Sivil Toplum Kuruluşlarının Milli Eğitim Politikalarına Etkileri. Hukuk ve İktisat Araştırmaları Dergisi, 11 (1): 1-17.
- Dağ, A. (2018). Sosyal Sermaye ve Okul Sosyal Hizmeti Eğitim Başarısının Sosyal Belirleyicileri, Adıyaman: İksad Yayınevi.
- Doğan, Ö. & Bozkurt Bostancı, A. (2017). Okulların Sosyal Sermaye Düzeyleri ile Öğretmenlerin Psikolojik Sözleşmeleri Arasındaki İlişki. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10: 313-334.
- Ekinci, A. & Karakuş, M. (2011). Okul Müdürlerinin Sosyal Sermaye Liderliği Davranışlarının Öğretmenler Arasındaki Sosyal Sermaye Düzeyine Etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 4 (4): 527-553.
- Günkör, C. (2016). Öğretim Elemanlarının Sosyal Sermaye ve Eğitim Ortamına İlişkin Algıları: Gazi Eğitim Fakültesi Örneği. Doktora Tezi.
- Günkör, C. & Özdemir, M. Ç. (2017). Sosyal Sermaye ve Eğitim İlişkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 15 (1): 70-90.
- Köybaşı, F. Ugurlu, C. T. & Güner, A. G. (2017). Okulların Sahip Oldukları Sosyal Sermayeye İlişkin Öğretmen Görüşleri. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (1): 102-122.
- Töremen, F. (2002). Okullarda Sosyal Sermaye: Kavramsal Bir Çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32 (32): 556-573.
- Yay, S. (2019). Mali Kurumlara Güven ve Sosyal Sermaye İlişkisinin Yapısal Eşitlik Modeli ile Analizi. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi. 7 (19): 276-293.
- Yay, S. ve Şataf, C. (2019). Yeni Kurumsal İktisat Perspektifinden Sosyal Sermaye. Bilge Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2 (1): 1-11.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Bilgi Sistemleri Organizasyonu ve Yönetimi |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Temmuz 2024 |
| Gönderilme Tarihi | 12 Mayıs 2024 |
| Kabul Tarihi | 5 Haziran 2024 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 16 Sayı: 1 |